Tweede Blad
No. 51 ?rijdag27 Februari
Hatsjie
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
DE VERLOREN ZOON.
Bij Griep
RugpjjnNierenPillen
Ifoiigjierriibriek.
FEUILLETON
BEHOORENDE BIJ HET
Gebogen, pijnlijke lendenen, rheumatiek
in de gewrichten en urinekwalen behoe
ven niet beschouwd te worden als een
natuurlijke last van den ouden dag. Op
gewekte en levendige menschen op leef
tijd toonden hoe zij door middel van
Foster's Rugpijn Nieren Pillen bovenge
noemde ellendige kwalen verdreven.
Dit speciaal niermiddel kan aan over
werkte nieren de opwekkende, verster
kende hulp geven, die zij zoo dringend
noodig hebben. Dan blijven niet langer
schadelijke onzuiverheden in het bloed
achter, en kan het gevaar van rheuma-
thiek ischias, spit en graveel afgewend
worden.
Fosters Pillen kunnen zoowel door
mannen als vrouwen veilig gebruikt worden.
Zij bevatten geen schadelijke bestanddeelen.
Bij alle drogisten k f 1.75 p. flacon.
Beste jongens en meisjes.
zijn
1. De kachel (of een lamp).
2. De kam.
3. De tamboer.
4. Schildersezel.
5. Room moor.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Welke muis houdt zelfs het bang
ste meisje onbevreesd in de hand?
2. Wie kan het getal 1000 zonder
nullen en met 5 cijfers schrijven?
3. Welk schip is heel nuttig, maar
beweegt zich altijd voort.... over
het zand?
4. Falderalderiere falderalderaWie
kan dat met drie letters schrijven?
OOM KAREL'.
DE TOOVERDOOS.
V.
Maar de hond had heelemaal niet
gemerkt, dat de korreltjes boekweit
langs den geheelen weg gestrooid wa
ren, van het kasteel naar de woning
van den pottenbakkerEn den vol
genden dag zagen de koning en de ko
ningin natuurlijk heel duidelijk, waar
de prinses geweest was.
Toen kwamen er soldaten, die den
(Naar het Duitseh.)
6.)
Het Fransche meisje kwam mij dap
per te hulp, en toen zij zag, dat haar
vroegere vrijer, die met het lidteeken,
mij een dolk in mijn schouder stak,
schreeuwde zij als een waanzinnige,
drong mij tegen de brugleuning aan
en beschutte mij met haar lichaam,
lik had, nu mijn leven op het spel
stond, in een oogenblik mijn korte de
gen uit de scheede getrokken en zwaai
de als een razende er mee om mij heen,
zoodat allen terugweken, tot op mijn
grootste vijand na, die door dronken
schap en liefde verblind was. Hij ren
de op mij toe en daar hij zich niet
bukte, rechtuit in mijn degen, zoodat
hij brulde als een gewond beest en
toen zonder geluid voorover viel. Da
delijk was alles doodstil, men hoorde
alleen het onweer en onder de brug het
bruisen van het water. Maar toen er
een bliksemstraal flitste, kon men dui
delijk op straat de hoofdwacht zien
naderen, die op ons afkwam. Stop hem
in de boot, hoorde ik één van zijn ka
meraden roepen; het beste zou zijn,
als men hem maar dadelijk in het water
gooide. Intusschen had het meisje den
man, die zachtjes kermde bij de schou
ders gegrepen. Kom, riep zij, haast
je. Daar is de politie al! Men zal ons
alien gevangen nemen. En toen ont-
De behandeling van de moordzaak Lans voor^het^Gerechtshof te
's-Hertogenbosch heeft Maandag een aanvang^genomen. Voor deze
behandeling bestond van de zijde van het publiek groote belangstelling.
De menigte die wachtte voor het Gerechtsgebouw, teneinde ziclFeen
plaatsje op de publieke tribune te^verzekeren.
pottenbakker gevangen namen en in
een donker gewelf wierpen. Daar lag
hij nu! Het was er erg donker en
koud en de gevangenbewaarder kwam
hem zeggen, dat hij den volgenden dag
onthoofd zou worden, omdat hij de
prinses gekust had. Nu, het is natuurlijk
heelemaal niet prettig, als ze je dat
komen vertellen, vooral als je de too-
verdoos thuis hebt laten liggen, zoo
als de pottenbakker!
Den volgenden morgen vroeg was er
er al een groote drukte op straat, want
de heele stad liep uit, om bij de terecht
stelling van den vermetelen pottenbak
ker aanwezig te zijn. De arme potten
bakker zag door de tralies van zijn
gevangenis de menschen voorbij ko
men. Hij hoorde de trommels slaan en
de soldaten voorbij marcheeren. Ook
een schoenlappers-jongmaatje kwam
voorbij en hij had zoo'n haast, dat
hij één van zijn sloffen verloor, die
vlak bij de tralies van het gewelf bleef
liggen. Toen het jongmaatje terugkwam
om zijn slof te halen, riep de potten
bakker: „Zeg, jongetje, hoor eens, wil
je een stuiver verdienen?'"
„Nou. wat graag!"', zei het jongetje
dat maar drie stuivers in een heele
week verdiende!
„Goed,'" zei de pottenbakker, „ga
dan naar mijn huis en haal een oude
tondeldoos voor me, die op tafel ligt,
Dat is GRIEP
Het niezen is het eerste kentee-
ken, daf er zich bij U bacillen
hebben genesteld. Uw neus, keel
en borst zijn de verzamelplaatsen.
Drijf deze Griep-ver wekkende on
reinheden uit Uw borst en voorkom
dat ze zich in Uw longen vastzetten.
door de taaie slijm - bezwangerd
met ziektekiemen, - uit te drijven,
dank zij haar wonderlijk slijm-
oplossende en zuiverende werking.
Gij bespoedigt Uw Abdijsiroop-
kuur door bovendien buitenshuis de
nieuwe Abdijsiroop-Bonbons te
gebruiken (60 ct. per doos). Het
is Abdijsiroop in .gestolden"
vorm. Gemakkelijk onderweg mede
te nemen. Verzachtend en hoest-
stillend. Aangenaam van smaak.
Abdijsiroop kalmeert het hoesten,
verzacht de plekken dieruwen rauw
zijn in Uw keel en Uw geheele geste!
ondervindt den gunstigen invloed.
Wacht dus niet, doch neemt nog
heden voor Uw Griep, Influenza,
Bronchitis, hardnekkigen Hoest
of Verkoudheid de beproefde en
terecht zoo geroemde Akker's
stond er zoo'n drukte op de smalle
brug om den gewonde naar den kant te
dragen, zoodat niemand zich meer om
mij bekommerde en ik beschut door
de duisternis en de stortregen onge
stoord weg kon gaan. Het overige weet
u, edele vrouw. Denkt u eens in, wat
er met mij gebeurd zou zijn, als |u
mij uw bescherming ontzegd had! On-
uitwischbare schande zou mijn deel
geworden zijn, ik zou als ruziemaker,
misschien als moordenaar gegrepen zijn,
terwijlik niemand had om van mijn
onschuld te getuigen. En de heer Auf-
dembühel, inplaats van mijn vader
te melden, hoe hij zich verheugde, dat
zijn zoon de oude vriendschap ver
nieuwd had, zou mij hoogstens in de
gevangenis opgezocht hebben en voor
mijn jr echtvaardiging ongeloovig zijn
hoofd geschud hebben, terwijl ik in uw
oogen lees, dat u mij niet voor een leu
genaar houdt, maar medelijden met mij
hebt en mij uw helpende hand niet
onthouden zult."
Na deze lange vertelling, die hem
zichtbaar opwond, daar hij zich de
mogelijk slechtere afloop voor oogen
stelde, zonk de jonge man weer in
zijn kussen terug, en sloot met een
diepen zucht zijn oogen.
„Houd goeden moed,'" zei mevrouw
Helena en haar zwarte oogen waren
vochtig.
„Het zal u onder mijn dak aan niets
ontbreken, en daar ik u eenmaal huis
vesting geschonken heb, zal ik u hier
houden, alsof u mijn ierigen zoon was,
ook indien uw heele persoon mij niet
zeide, dat ik aar» uw woorden geloof
kon slaan. Valentijn denkt, dat u over
een week weer uit bed kunt komen.
Tot zoolang eisch ik maar één ding,
dat u met u zal laten» doen, wat wij
goed voor u vinden, noch door onge
duld of treurige gedachten uw toe
stand verergeren zult. Als u het goed
vindt, zal ik aan uw moeder schrijven,
daar u zelf uw arm niet kunt gebrui
ken. Ik zal haar melden hoe het met
u gaat en dat er geen gevaar bij is."
„O goede gastvrouw," riep de jon
ge man uit en pakte de mouw van
mevrouw Heiena's japon beet om zijn
lippen daarop te drukken, „u behandelt
mij werkelijk zooals êen moeder zou
doen, daar u mij uit eigen beweging
aanbiedt, wat ik nauwelijks durfde vra
gen. En toch weet ik welk een wel
daad u mijn lieve moeder hiermede
bewijst. Want de twee oudjes zullen
nu als vogels in het nest zitten, waar
van de jongen hun eerste vlucht doen:
en ik had ook beloofd, tijding te zen
den, zoo gauw ik mijn doel bereikt had.
'Alsi u nu voor mij schrijft, aan mevrouw
Martina Brucker Augsburg,, vertel u het
hen dan een beetje verzachtend en ver
zwijg u liever de aanleiding, tot ik hen
zelf alles naar waarheid schrijven kan.
Want die is wel om hun schrik aan te
jagen en daar ik hun eenig kind ben,
hebben zij angstvalliger dan voor een
dochter voor mij gewaakt en ik heb
er ook altijd voor gezorgd hun zoo
min mogelijk verdriet aan te doen. Als
zij nu van hun Koert hooren, hoe hij
het den eersten avond in Bern gehad
heeft, hebben zij geen rustig uur meer.
Maar u weet wel, hoe u dat schrijven
moet, opdat de troost grooter dan de
schrik zij."
Bij de laatste woorden veranderde hij
van kleur en Valentijn kwam haastig
en breng hem hier, zoo gauw je kunt."'
Het schoenlappersjongmaatje rende
weg en was even later terug met de
tooverdoos. Nou, en nu moet je goed
opletten, want wat er toen allemaal
gebeurdesapperloot-nog-an-toe! Luis
ter!
Op het marktplein was een schavot
gebouwd en er stonden soldaten om
heen, en een heeleboel menschen en
de koning en de koningin zaten op een
troon. Toen moest de arme pottenbak
ker komen en op het schavot gaan
staan en de beul sleep zijn zwaard nog
eens terdege op de zool van zijn schoen,
opdat het maar goed scherp zou zijn.
Voordat hij onthoofd zou worden, vroeg
de pottenbakker of hij nog een laatste
wensch mocht doen. De koning zei
van ja. Of hij dan een pijpje mocht
rooken? Ja, zei de koning. En toen....
sloeg de pottenbakker vuur met zijn
tondeldoos, één keer, twee keer, drie
keer! En daar zaten opeens al de hon
den op het schavot, die met de oogen
als theeschoteltjes, en die met de oogen
als molensteenen en die met de oogen
als torens! „Help me,"' riep de pot
tenbakker. Meteen vlogen de honden
op de soldaten en den koning en de
koningin en alle menschen toe. Den
een beten ze in zijn been, den ander
in zijn neus en een derde in zijn groote
teen! „Sapperdemallemosterdpot"',! riep
de koning, ,,wat moet dat? Wil
je wel eens ophouden!"' Maar de groot
ste hond nam den koning in zijn bek,
schudde hem woest heen en weer en
slingerde hem daarna wel een huis
hoog de lucht in! Toen werd iedereen
bang en het volk riep: „O, brave hond,
laat de pottenbakker toch onze koning
zijn en laat hem Jrouwen met deschoo-
ne prinses!"' Nu, toen mocht de pot
tenbakker in de gouden koets van den
koning gaan zitten, en de drie honden
dansten vroolijk vóór de koets en rie
pen: „Lang zal hij leven!"', en alle
straatjongens floten op hun vingers en
de soldaten keken dapper en presenteer
den het geweer en de prinses kwam
uit het koperen kasteel en trouwde met
den pottenbakker, en de drie honden
zaten aan het bruiloftsmaal, ieder op
een stoel. En iedereen leefde nog heel
lang en gelukkig.
EINDE.
i^ent ge in de val geloopen
treden des te meer voor U
/n t vervolg uw BRIL te
koopen
Luister eensbij HIELE nu.
's-Hertogenbosch, Vughterstr. 21.
Brillen- en Scharenslijperij
8e Paaschveetentoonstelling
te 's-Hertogenbosch.
De voorbereiding van de Paaschvee
tentoonstelling te 's-Hertogenbosch is
in vollen gang en dank de medewer
king welke velerzijds ondervonden
wordt, is de regeling daarvan zeer ver
gevorderd.
De belangstelling ook voor deze 8e
Bossche Paaschveetentoonstelling is,
zoowel in binnen- en buitenland zeer
groot. Verschillende aanmerkelijke geld
prijzen werden geschonken, terwijl een
vijftal zilveren wisselbekers werden be
schikbaar gesteld n.I. door: De Slacht
veeverzekering te 's-Hage, Dir. G. Lug-
tigheid, voor het kampioen-rund der
tentoonstelling, de Exportcentrale van
den N.C.B. te Boxtel, voor de kampioen
aangeloopen om hem met versterkenden
\vijn weer op te wekken en gaf zijn
meesteres niet onduidelijk te verstaan,
dat zij veel te lang bij hem gebleven
Was. Zij gaf hem op zachten toon
de noodige opdrachten en ging dan
op haar teenen heen. Buiten in de gang
vond zij Lize.
„Heb je geluisterd?" vroeg zij met
een strenge uitdrukking in haar gezicht.
„Vergeving moedertje," antwoordde
het kind. „Ik kon het niet laten, ik
moest hooren, hoe alles gebeurd is.
Goddank, ik hej) gelijk gehad; hij is
onschuldig."
„Ga naar beneden kind", zei moe
der. „Je hebt hier niets te doen. Als
er iemand mocht komen, ik ben niet
te spreken. Ik ga aan zijn moeder schrij
ven."
Er kwam echter toch iemand, die
de oude Dina niet wegsturen, noch
Lize alleen ontvangen kon: de presi
dent zelf, met den schout de aanzien
lijkste man uit de stad en die van
mevrouw Helena nog in de verte fami
lie was. Hij kwam, om namens den
Raad van de stad verontschuldigingen
te maken wegens de nachtelijke rust
verstoring en ook om mede te deelen,
dat het wangedrag beneden in de stad
in het vervolg niet meer plaats zou
hebben en wel door sluiting van de
herberg, die den vroeden vaderen der
stad reeds al geruimen tijd een doorn
in het oog was. Wat het bloedige ge-
vecht in den nacht betrof, daar lag
een sluier over, waarin men tot nog toe
niet geslaagd was op te lichten. De
I beide tegenstanders in den roekeloozen
strijd waren als in den aardbodem ver
dwenen, hun bloedig spoor door de
der baconvarkens, de Verkoopcentra
le van den N.C.B. te Eindhoven, Dir.
A. v. Berkel, voor de kampioen der
kalveren; de R.K. Winkeliesvereen. te
's-Hertogenbosch voor de kampioen der
vleeschvarkens.
Als blijk van bijzondere belangstelling
in den Noord-Brabantschen veestapel,
loofde de Fa. Kreymborg een extra
wisselbeker uit voor den kampioen der
runderen, in Noord-Brabant gemest. La
ten de Brabantsche mesters toonen bei
de wisselbekers voor de kampioenrun
deren te kunnen winnen.
De vraagprogramma's zijn versche
nen en worden op aanvrage aan het
secretariaat Gemeente-slachthuis 's-Her
togenbosch tel. 1475 direct toegezonden.
Op 18 Maart a.s. sluit de inschrijving.
Influenza en gevatte koude zullen
Mijnhardt s Grieppoeders
U spoedig helpen. Prijs per poeder 8
cent en per doos 45 ct. Zoowel op de
poeder als op de doos staat de naam
Mijnhardt. Let hierop. Verkrygbaar bjj
Uw Drogist.
Was je ook eens militair te
Gorinchem.
Waarde lezers!
Dit stuk is bestemd voor hen, die
gedurende hun diensttijd het Chr. Mil.
Tehuis te Gorinchem hebben bezocht.
Ge moet weten, oud-bezoekers, dat
het tehuis te Gorinchem 11 en 12 Maart
a.s. in het goud jubileeren zal. Aan
de geschiedenis van ons tehuis zijn
de namen van Schoch, van Marie Roose
boom en van Loben Seis, mannen met
een klinkenden naam in de Chr. Mil.
actie in ons vaderland ten nauwste
verbonden.
Ge herinnert u natuurlijk nog leven
dig de dagen die ge in het Militair
tehuis in de Krabsteeg te Gorinchem
doorbracht. Hoe vaak hebben we er
niet vergaderd met de militaire Jon-
gelingsvereeniging of een brief geschre
ven naar huis of na onze dagtaak een
gezelschapsspel beoefend!
We willen er 11 Maart nog eens
heen. Maar niet om er als soldaat een
oord van verpoozing te zoeken, maar
om te zeggen hoezeer wij oud-bezoe
kers dankbaar zijn dat dit tehuis ook
op onzen levensweg gesteld werd en
hoe wij nog niet vergeten zijn deze
plaats van vriendelijke gastvrijheid. Na
tuurlijk willen wij dan niet bij het
recipieerend bestuur komen metleegej
handen. Wie doet dat nu bij een gou
den jubilaris! Velen gaven aan onze
oproep reeds gehoor. Maar we konden
nog niet alle oud-bezoekers van dit
tehuis vinden en wij wilden gaarner-
de couvert die wij het bestuur namens
ons allen gaan overhandigen noggroo-
ter en dikker hebben!
Daarom vragen wij U: Toe zend
ons een feestgave. Het behoeft geen
groote te zijn! Ons tehuis moet nood
zakelijk verbouwd worden en wij wil
den, daar het toch om onzentwille ge
zet is, graag meer dan één steen daar
toe bijdragen.
Vrienden wij rekenen op uw aller
offervaardigheid. Gij zijt ons tehuis met
zijn rustig zitje, zijn recreatiezaal zijn
stille studeerkamertjes vast nog niet
vergeten. Wil het dan in deze dagen
eens ondubbelzinnig toonen. Ook van
ons jubileerend tehuis geldt het woord
der Schrift: Ik was een vreemdeling:
en gij hebt mij geherbergd.
Namens het comité van oud-bezoe
kers:
W. C. F. Scheps, den Haag, Voorz.
A. J. Pontier, Rotterdam, Seccretaris^
P. Vuyk, Capelle a.d. IJsel, penningm.
Postrekening No. 55242.
Uwe feestgave zal door bovenge-
onweersbui weggespoeld en hun namen
en herkomst waren nergens uit tevor-
schen. Slechts een boot, die met een
ketting vastgelegen had aan de brug,
was van morgen een uur van de stad
verwijderd, stuurloos den vloed afva
rend, aangehouden geworden en des
waard van de herberg „Het Zwaan
tje" heeft gemeld, dat er gisteravond
een paard bij hem is gestald! geworden,
welks berijder zich niet meer heeft
laten zien-
Bij deze mededeelingen verwisseldeS
mevrouw Helena meermalen van kleur.
Zij liet zich echter geen woord ont
vallen, dat haar wetenschap verraden
zou hebben en paste er tevens voor op>
iets te zeggen, dat een onwaarheid zou
geweest zijn. Toen zij weer alleen was,
schreef zij den brief aan mevrouw1 Mar
tina Brucker in Augsburg, zweeg wel
overwogen van alles, wat de zoon ver
dacht kon maken en beloofde aan het
slot met hartelijke woorden hem als
een eigen moeder te verplegen, daar
zij, zooals zij met een stille zucht aan
toevoegde, het geluk niet had een ei
gen zoon onder dak te herbergen.
In den namiddag bracht zij dezen
brief zelf op de post, vergezeld door
door haar dochter, zonder wie zij zel
den het huis verliet. Geen van beiden
sprak een woord over hun heimelijken
gast en toch dachten beiden aan derr-
zelden. Zoo ook 's avonds toen zij
stilzwijgend aan hun spinnewielen bij
elkaar zaten.
(Wordt vervolgd).
flicuwsblad
De oplossingen der vorige raadsels
Abdijsiroop houdt de ontwik
keling en het verder razen
van een Griep-aanval tegen,
Per flesch van 230 Gr. Fl. 1.50; van
500 Gr. Fl. 2.75familie-flesch van
1000 Gr. Fl. 4.50. Alom verkrijgbaar.