Tweede Blad No. 51 ?rijdag27 Februari Hatsjie voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. DE VERLOREN ZOON. Bij Griep RugpjjnNierenPillen Ifoiigjierriibriek. FEUILLETON BEHOORENDE BIJ HET Gebogen, pijnlijke lendenen, rheumatiek in de gewrichten en urinekwalen behoe ven niet beschouwd te worden als een natuurlijke last van den ouden dag. Op gewekte en levendige menschen op leef tijd toonden hoe zij door middel van Foster's Rugpijn Nieren Pillen bovenge noemde ellendige kwalen verdreven. Dit speciaal niermiddel kan aan over werkte nieren de opwekkende, verster kende hulp geven, die zij zoo dringend noodig hebben. Dan blijven niet langer schadelijke onzuiverheden in het bloed achter, en kan het gevaar van rheuma- thiek ischias, spit en graveel afgewend worden. Fosters Pillen kunnen zoowel door mannen als vrouwen veilig gebruikt worden. Zij bevatten geen schadelijke bestanddeelen. Bij alle drogisten k f 1.75 p. flacon. Beste jongens en meisjes. zijn 1. De kachel (of een lamp). 2. De kam. 3. De tamboer. 4. Schildersezel. 5. Room moor. De nieuwe raadsels zijn: 1. Welke muis houdt zelfs het bang ste meisje onbevreesd in de hand? 2. Wie kan het getal 1000 zonder nullen en met 5 cijfers schrijven? 3. Welk schip is heel nuttig, maar beweegt zich altijd voort.... over het zand? 4. Falderalderiere falderalderaWie kan dat met drie letters schrijven? OOM KAREL'. DE TOOVERDOOS. V. Maar de hond had heelemaal niet gemerkt, dat de korreltjes boekweit langs den geheelen weg gestrooid wa ren, van het kasteel naar de woning van den pottenbakkerEn den vol genden dag zagen de koning en de ko ningin natuurlijk heel duidelijk, waar de prinses geweest was. Toen kwamen er soldaten, die den (Naar het Duitseh.) 6.) Het Fransche meisje kwam mij dap per te hulp, en toen zij zag, dat haar vroegere vrijer, die met het lidteeken, mij een dolk in mijn schouder stak, schreeuwde zij als een waanzinnige, drong mij tegen de brugleuning aan en beschutte mij met haar lichaam, lik had, nu mijn leven op het spel stond, in een oogenblik mijn korte de gen uit de scheede getrokken en zwaai de als een razende er mee om mij heen, zoodat allen terugweken, tot op mijn grootste vijand na, die door dronken schap en liefde verblind was. Hij ren de op mij toe en daar hij zich niet bukte, rechtuit in mijn degen, zoodat hij brulde als een gewond beest en toen zonder geluid voorover viel. Da delijk was alles doodstil, men hoorde alleen het onweer en onder de brug het bruisen van het water. Maar toen er een bliksemstraal flitste, kon men dui delijk op straat de hoofdwacht zien naderen, die op ons afkwam. Stop hem in de boot, hoorde ik één van zijn ka meraden roepen; het beste zou zijn, als men hem maar dadelijk in het water gooide. Intusschen had het meisje den man, die zachtjes kermde bij de schou ders gegrepen. Kom, riep zij, haast je. Daar is de politie al! Men zal ons alien gevangen nemen. En toen ont- De behandeling van de moordzaak Lans voor^het^Gerechtshof te 's-Hertogenbosch heeft Maandag een aanvang^genomen. Voor deze behandeling bestond van de zijde van het publiek groote belangstelling. De menigte die wachtte voor het Gerechtsgebouw, teneinde ziclFeen plaatsje op de publieke tribune te^verzekeren. pottenbakker gevangen namen en in een donker gewelf wierpen. Daar lag hij nu! Het was er erg donker en koud en de gevangenbewaarder kwam hem zeggen, dat hij den volgenden dag onthoofd zou worden, omdat hij de prinses gekust had. Nu, het is natuurlijk heelemaal niet prettig, als ze je dat komen vertellen, vooral als je de too- verdoos thuis hebt laten liggen, zoo als de pottenbakker! Den volgenden morgen vroeg was er er al een groote drukte op straat, want de heele stad liep uit, om bij de terecht stelling van den vermetelen pottenbak ker aanwezig te zijn. De arme potten bakker zag door de tralies van zijn gevangenis de menschen voorbij ko men. Hij hoorde de trommels slaan en de soldaten voorbij marcheeren. Ook een schoenlappers-jongmaatje kwam voorbij en hij had zoo'n haast, dat hij één van zijn sloffen verloor, die vlak bij de tralies van het gewelf bleef liggen. Toen het jongmaatje terugkwam om zijn slof te halen, riep de potten bakker: „Zeg, jongetje, hoor eens, wil je een stuiver verdienen?'" „Nou. wat graag!"', zei het jongetje dat maar drie stuivers in een heele week verdiende! „Goed,'" zei de pottenbakker, „ga dan naar mijn huis en haal een oude tondeldoos voor me, die op tafel ligt, Dat is GRIEP Het niezen is het eerste kentee- ken, daf er zich bij U bacillen hebben genesteld. Uw neus, keel en borst zijn de verzamelplaatsen. Drijf deze Griep-ver wekkende on reinheden uit Uw borst en voorkom dat ze zich in Uw longen vastzetten. door de taaie slijm - bezwangerd met ziektekiemen, - uit te drijven, dank zij haar wonderlijk slijm- oplossende en zuiverende werking. Gij bespoedigt Uw Abdijsiroop- kuur door bovendien buitenshuis de nieuwe Abdijsiroop-Bonbons te gebruiken (60 ct. per doos). Het is Abdijsiroop in .gestolden" vorm. Gemakkelijk onderweg mede te nemen. Verzachtend en hoest- stillend. Aangenaam van smaak. Abdijsiroop kalmeert het hoesten, verzacht de plekken dieruwen rauw zijn in Uw keel en Uw geheele geste! ondervindt den gunstigen invloed. Wacht dus niet, doch neemt nog heden voor Uw Griep, Influenza, Bronchitis, hardnekkigen Hoest of Verkoudheid de beproefde en terecht zoo geroemde Akker's stond er zoo'n drukte op de smalle brug om den gewonde naar den kant te dragen, zoodat niemand zich meer om mij bekommerde en ik beschut door de duisternis en de stortregen onge stoord weg kon gaan. Het overige weet u, edele vrouw. Denkt u eens in, wat er met mij gebeurd zou zijn, als |u mij uw bescherming ontzegd had! On- uitwischbare schande zou mijn deel geworden zijn, ik zou als ruziemaker, misschien als moordenaar gegrepen zijn, terwijlik niemand had om van mijn onschuld te getuigen. En de heer Auf- dembühel, inplaats van mijn vader te melden, hoe hij zich verheugde, dat zijn zoon de oude vriendschap ver nieuwd had, zou mij hoogstens in de gevangenis opgezocht hebben en voor mijn jr echtvaardiging ongeloovig zijn hoofd geschud hebben, terwijl ik in uw oogen lees, dat u mij niet voor een leu genaar houdt, maar medelijden met mij hebt en mij uw helpende hand niet onthouden zult." Na deze lange vertelling, die hem zichtbaar opwond, daar hij zich de mogelijk slechtere afloop voor oogen stelde, zonk de jonge man weer in zijn kussen terug, en sloot met een diepen zucht zijn oogen. „Houd goeden moed,'" zei mevrouw Helena en haar zwarte oogen waren vochtig. „Het zal u onder mijn dak aan niets ontbreken, en daar ik u eenmaal huis vesting geschonken heb, zal ik u hier houden, alsof u mijn ierigen zoon was, ook indien uw heele persoon mij niet zeide, dat ik aar» uw woorden geloof kon slaan. Valentijn denkt, dat u over een week weer uit bed kunt komen. Tot zoolang eisch ik maar één ding, dat u met u zal laten» doen, wat wij goed voor u vinden, noch door onge duld of treurige gedachten uw toe stand verergeren zult. Als u het goed vindt, zal ik aan uw moeder schrijven, daar u zelf uw arm niet kunt gebrui ken. Ik zal haar melden hoe het met u gaat en dat er geen gevaar bij is." „O goede gastvrouw," riep de jon ge man uit en pakte de mouw van mevrouw Heiena's japon beet om zijn lippen daarop te drukken, „u behandelt mij werkelijk zooals êen moeder zou doen, daar u mij uit eigen beweging aanbiedt, wat ik nauwelijks durfde vra gen. En toch weet ik welk een wel daad u mijn lieve moeder hiermede bewijst. Want de twee oudjes zullen nu als vogels in het nest zitten, waar van de jongen hun eerste vlucht doen: en ik had ook beloofd, tijding te zen den, zoo gauw ik mijn doel bereikt had. 'Alsi u nu voor mij schrijft, aan mevrouw Martina Brucker Augsburg,, vertel u het hen dan een beetje verzachtend en ver zwijg u liever de aanleiding, tot ik hen zelf alles naar waarheid schrijven kan. Want die is wel om hun schrik aan te jagen en daar ik hun eenig kind ben, hebben zij angstvalliger dan voor een dochter voor mij gewaakt en ik heb er ook altijd voor gezorgd hun zoo min mogelijk verdriet aan te doen. Als zij nu van hun Koert hooren, hoe hij het den eersten avond in Bern gehad heeft, hebben zij geen rustig uur meer. Maar u weet wel, hoe u dat schrijven moet, opdat de troost grooter dan de schrik zij." Bij de laatste woorden veranderde hij van kleur en Valentijn kwam haastig en breng hem hier, zoo gauw je kunt."' Het schoenlappersjongmaatje rende weg en was even later terug met de tooverdoos. Nou, en nu moet je goed opletten, want wat er toen allemaal gebeurdesapperloot-nog-an-toe! Luis ter! Op het marktplein was een schavot gebouwd en er stonden soldaten om heen, en een heeleboel menschen en de koning en de koningin zaten op een troon. Toen moest de arme pottenbak ker komen en op het schavot gaan staan en de beul sleep zijn zwaard nog eens terdege op de zool van zijn schoen, opdat het maar goed scherp zou zijn. Voordat hij onthoofd zou worden, vroeg de pottenbakker of hij nog een laatste wensch mocht doen. De koning zei van ja. Of hij dan een pijpje mocht rooken? Ja, zei de koning. En toen.... sloeg de pottenbakker vuur met zijn tondeldoos, één keer, twee keer, drie keer! En daar zaten opeens al de hon den op het schavot, die met de oogen als theeschoteltjes, en die met de oogen als molensteenen en die met de oogen als torens! „Help me,"' riep de pot tenbakker. Meteen vlogen de honden op de soldaten en den koning en de koningin en alle menschen toe. Den een beten ze in zijn been, den ander in zijn neus en een derde in zijn groote teen! „Sapperdemallemosterdpot"',! riep de koning, ,,wat moet dat? Wil je wel eens ophouden!"' Maar de groot ste hond nam den koning in zijn bek, schudde hem woest heen en weer en slingerde hem daarna wel een huis hoog de lucht in! Toen werd iedereen bang en het volk riep: „O, brave hond, laat de pottenbakker toch onze koning zijn en laat hem Jrouwen met deschoo- ne prinses!"' Nu, toen mocht de pot tenbakker in de gouden koets van den koning gaan zitten, en de drie honden dansten vroolijk vóór de koets en rie pen: „Lang zal hij leven!"', en alle straatjongens floten op hun vingers en de soldaten keken dapper en presenteer den het geweer en de prinses kwam uit het koperen kasteel en trouwde met den pottenbakker, en de drie honden zaten aan het bruiloftsmaal, ieder op een stoel. En iedereen leefde nog heel lang en gelukkig. EINDE. i^ent ge in de val geloopen treden des te meer voor U /n t vervolg uw BRIL te koopen Luister eensbij HIELE nu. 's-Hertogenbosch, Vughterstr. 21. Brillen- en Scharenslijperij 8e Paaschveetentoonstelling te 's-Hertogenbosch. De voorbereiding van de Paaschvee tentoonstelling te 's-Hertogenbosch is in vollen gang en dank de medewer king welke velerzijds ondervonden wordt, is de regeling daarvan zeer ver gevorderd. De belangstelling ook voor deze 8e Bossche Paaschveetentoonstelling is, zoowel in binnen- en buitenland zeer groot. Verschillende aanmerkelijke geld prijzen werden geschonken, terwijl een vijftal zilveren wisselbekers werden be schikbaar gesteld n.I. door: De Slacht veeverzekering te 's-Hage, Dir. G. Lug- tigheid, voor het kampioen-rund der tentoonstelling, de Exportcentrale van den N.C.B. te Boxtel, voor de kampioen aangeloopen om hem met versterkenden \vijn weer op te wekken en gaf zijn meesteres niet onduidelijk te verstaan, dat zij veel te lang bij hem gebleven Was. Zij gaf hem op zachten toon de noodige opdrachten en ging dan op haar teenen heen. Buiten in de gang vond zij Lize. „Heb je geluisterd?" vroeg zij met een strenge uitdrukking in haar gezicht. „Vergeving moedertje," antwoordde het kind. „Ik kon het niet laten, ik moest hooren, hoe alles gebeurd is. Goddank, ik hej) gelijk gehad; hij is onschuldig." „Ga naar beneden kind", zei moe der. „Je hebt hier niets te doen. Als er iemand mocht komen, ik ben niet te spreken. Ik ga aan zijn moeder schrij ven." Er kwam echter toch iemand, die de oude Dina niet wegsturen, noch Lize alleen ontvangen kon: de presi dent zelf, met den schout de aanzien lijkste man uit de stad en die van mevrouw Helena nog in de verte fami lie was. Hij kwam, om namens den Raad van de stad verontschuldigingen te maken wegens de nachtelijke rust verstoring en ook om mede te deelen, dat het wangedrag beneden in de stad in het vervolg niet meer plaats zou hebben en wel door sluiting van de herberg, die den vroeden vaderen der stad reeds al geruimen tijd een doorn in het oog was. Wat het bloedige ge- vecht in den nacht betrof, daar lag een sluier over, waarin men tot nog toe niet geslaagd was op te lichten. De I beide tegenstanders in den roekeloozen strijd waren als in den aardbodem ver dwenen, hun bloedig spoor door de der baconvarkens, de Verkoopcentra le van den N.C.B. te Eindhoven, Dir. A. v. Berkel, voor de kampioen der kalveren; de R.K. Winkeliesvereen. te 's-Hertogenbosch voor de kampioen der vleeschvarkens. Als blijk van bijzondere belangstelling in den Noord-Brabantschen veestapel, loofde de Fa. Kreymborg een extra wisselbeker uit voor den kampioen der runderen, in Noord-Brabant gemest. La ten de Brabantsche mesters toonen bei de wisselbekers voor de kampioenrun deren te kunnen winnen. De vraagprogramma's zijn versche nen en worden op aanvrage aan het secretariaat Gemeente-slachthuis 's-Her togenbosch tel. 1475 direct toegezonden. Op 18 Maart a.s. sluit de inschrijving. Influenza en gevatte koude zullen Mijnhardt s Grieppoeders U spoedig helpen. Prijs per poeder 8 cent en per doos 45 ct. Zoowel op de poeder als op de doos staat de naam Mijnhardt. Let hierop. Verkrygbaar bjj Uw Drogist. Was je ook eens militair te Gorinchem. Waarde lezers! Dit stuk is bestemd voor hen, die gedurende hun diensttijd het Chr. Mil. Tehuis te Gorinchem hebben bezocht. Ge moet weten, oud-bezoekers, dat het tehuis te Gorinchem 11 en 12 Maart a.s. in het goud jubileeren zal. Aan de geschiedenis van ons tehuis zijn de namen van Schoch, van Marie Roose boom en van Loben Seis, mannen met een klinkenden naam in de Chr. Mil. actie in ons vaderland ten nauwste verbonden. Ge herinnert u natuurlijk nog leven dig de dagen die ge in het Militair tehuis in de Krabsteeg te Gorinchem doorbracht. Hoe vaak hebben we er niet vergaderd met de militaire Jon- gelingsvereeniging of een brief geschre ven naar huis of na onze dagtaak een gezelschapsspel beoefend! We willen er 11 Maart nog eens heen. Maar niet om er als soldaat een oord van verpoozing te zoeken, maar om te zeggen hoezeer wij oud-bezoe kers dankbaar zijn dat dit tehuis ook op onzen levensweg gesteld werd en hoe wij nog niet vergeten zijn deze plaats van vriendelijke gastvrijheid. Na tuurlijk willen wij dan niet bij het recipieerend bestuur komen metleegej handen. Wie doet dat nu bij een gou den jubilaris! Velen gaven aan onze oproep reeds gehoor. Maar we konden nog niet alle oud-bezoekers van dit tehuis vinden en wij wilden gaarner- de couvert die wij het bestuur namens ons allen gaan overhandigen noggroo- ter en dikker hebben! Daarom vragen wij U: Toe zend ons een feestgave. Het behoeft geen groote te zijn! Ons tehuis moet nood zakelijk verbouwd worden en wij wil den, daar het toch om onzentwille ge zet is, graag meer dan één steen daar toe bijdragen. Vrienden wij rekenen op uw aller offervaardigheid. Gij zijt ons tehuis met zijn rustig zitje, zijn recreatiezaal zijn stille studeerkamertjes vast nog niet vergeten. Wil het dan in deze dagen eens ondubbelzinnig toonen. Ook van ons jubileerend tehuis geldt het woord der Schrift: Ik was een vreemdeling: en gij hebt mij geherbergd. Namens het comité van oud-bezoe kers: W. C. F. Scheps, den Haag, Voorz. A. J. Pontier, Rotterdam, Seccretaris^ P. Vuyk, Capelle a.d. IJsel, penningm. Postrekening No. 55242. Uwe feestgave zal door bovenge- onweersbui weggespoeld en hun namen en herkomst waren nergens uit tevor- schen. Slechts een boot, die met een ketting vastgelegen had aan de brug, was van morgen een uur van de stad verwijderd, stuurloos den vloed afva rend, aangehouden geworden en des waard van de herberg „Het Zwaan tje" heeft gemeld, dat er gisteravond een paard bij hem is gestald! geworden, welks berijder zich niet meer heeft laten zien- Bij deze mededeelingen verwisseldeS mevrouw Helena meermalen van kleur. Zij liet zich echter geen woord ont vallen, dat haar wetenschap verraden zou hebben en paste er tevens voor op> iets te zeggen, dat een onwaarheid zou geweest zijn. Toen zij weer alleen was, schreef zij den brief aan mevrouw1 Mar tina Brucker in Augsburg, zweeg wel overwogen van alles, wat de zoon ver dacht kon maken en beloofde aan het slot met hartelijke woorden hem als een eigen moeder te verplegen, daar zij, zooals zij met een stille zucht aan toevoegde, het geluk niet had een ei gen zoon onder dak te herbergen. In den namiddag bracht zij dezen brief zelf op de post, vergezeld door door haar dochter, zonder wie zij zel den het huis verliet. Geen van beiden sprak een woord over hun heimelijken gast en toch dachten beiden aan derr- zelden. Zoo ook 's avonds toen zij stilzwijgend aan hun spinnewielen bij elkaar zaten. (Wordt vervolgd). flicuwsblad De oplossingen der vorige raadsels Abdijsiroop houdt de ontwik keling en het verder razen van een Griep-aanval tegen, Per flesch van 230 Gr. Fl. 1.50; van 500 Gr. Fl. 2.75familie-flesch van 1000 Gr. Fl. 4.50. Alom verkrijgbaar.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1931 | | pagina 5