Tweede Blad
No. 5282 Vrijdag 25 Nov.
^islcsrrrarf.
Inktstellen.
Vloeidrukkers.
BEKENDMAKING.
KARNMACHINES
voor het klein Boerenbedrijf.
WILLEM DE BRUIN,
Tel. Int. 220. GORINCHEM.
voor het Land
van Housden en Altena.
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Firma L. J. VEERMAN
POSTPAPIER
Firma L. J. VEERMAN
sp
Atrax geeft tot 1 December
een extra
St. Nicolaas Verrassing.
Qebruikt daarom
Atrax, Atrax, Atrax.
Luxe Doozen
Dinsdag 29 November, Woensdag 30
November en Donderdag 1 December.
Prachtige uitvoering, fabrikant ADAM SCHMIDT.
Kinderrubriek
FEUILLETON.
AALBURG
HET BESTE YAN HET BESTE.
BEHOORENDE BIJ HET
Onnoodig Lijden!
Als iedere beweging u pijn doet,
als pijn in de lendenen, urinestoor-
nissen, hoofdpijn, duizeligheid, en
rheumatische pijnen uw leven tot
een last maken en gij uw werk
moet laten liggen, wordt gij gewaar
schuwd, dat de organen van uw
rug niet behoorlijk werken.
Waarom wilt gij noodeloos lijden
aan rheumatiek, spit, waterzucht of
blaaszwakte?
Gebruik Foster's Rugpijn Pillen
bij het eerste waarschuwende tee-
ken der organen, welke de urine af
scheiden en zoodoende de onzuiver
heden uit het bloed filtreeren. Fos-
ster's Pillen heelen en versterken
deze verzwakte organen, zoodat de
onzuiverheden, welke zich anders
ophoopen en afzetten, en zoodoende
eindelooze pijn en ongemak veroor
zaken, afgevoerd worden.
In alle deelen van Holland hebben
dankbare personen hun levenslust
herwonnen, dank zij Foster's Pillen.
Bij alle drogisten enz. a f 1,75 per
flacon.
Iedere winkelier kan U Atrax leveren.
Beste meisjes en jongens.
De oplossingen van de raadsels
van verleden week luiden als volgt
1. Haar ruggegraat.
2. Om vooruit te komen.
3. Eén ei, daarna is hii niet nuch
ter meer.
De nieuwe raadsels zijn:
1Mijn eerste deel kan voor groot
en klein, voor oud en jong,
heel nuttig zijn
Mijn tweede is als lood zoo
zwaar, veel zwaarder dan het
geheel, zoowaar!
Ra, ra, wat is dat
2. Mijn lichaam is bijna zoo lang
als mijn haar,
Doch nooit knipt men dit met
een mes of een schaar
Ik wrijf maar steeds langs
vreemde peezen.
Toch moet dit heel niet pijnlijk
-cr
Naar het Fransch.
si: zzi
121.
Demarr sloeg een nauw boschpad
in, nadat zij het park verlaten hadden.
Kom, Haudecoeur, volg mij maar
onbevreesd.
O, nu ik weet dat gij mij be
schermt, zeide de brave man, vrees
ik niets meer!
Gedurende een half uur volgden zij
dit pad.
En eensklaps bevonden zij zich mid
den in het land, tenminste voor zoo
ver men door den nevel kon nagaan.
Demarr was bekend met den om
trek en vergiste zich niet in de richting.
Men ziet de Rivaudiére niet, zei-
de hij, zóó dicht is de nevel en toch
is de hoeve geen honderd meter meer
verwijderd!
Werkelijk naderden zij dien, al zag
men de hoeve niet, toch kon men uit
allerlei geluiden opmaken, dat zij na
bij was.
De hanen kraaiden luidkeels, de kip
pen kakelden en ook vernam men het
blaffen van eenige honden.
Zij snelden hen tegemoet, maar
staakten hun geblaf, zoodra zij Demarr
herkenden.
Zij waren er. j
HBUSSEN.
zeer geschikt voor
SINT-NICOLAAS-CADEAU.
wezen,
Want men hoort nooit een
klaaggeluid,
Integendeel zij juichen luid.
3. Wat eet men gaarne, ook al
had een ander het eerst in den
mond
OOM KAREL.
DE SNEEUWKONINGIN.
12.
De kinderen dronken warme reij-
diermelk en daarna droegen de ren
dieren Gerda en Karei heen. Eerst
naar het vrouwtje van Finland te
rug. .in wier hut ze heerlijk warm
werden en waar het vrouwtje hun
vertelde hoe ze naar huis moesten
gaan. Daarna gingen ze "naar het
vrouwtje van Lapland. Dit aardige
vrouwtje had nieuwe kleeren voor
de kinderen gemaakt en zelfs had ze
haar slede in gereedheid gebracht,
zoodat de kinderen daarmede verder
zouden kunnen reizen. Alletwee de
rendieren liepen naast de slede mee
tot heelemaal aan de grens van Lap
land. en daar kwamen de eerste groe
ne sprietjes te zien. De rendieren
namen hartelijk afscheid van de kin
deren en ook het vrouwtje van Lap
land wenschte hen goede reis. Wat
waren ze blii toen ze de eerste vo
geltjes weer hoorden sjilpen en de
prachtige groene knoppen aan de
boomen in het bosch ontdekten. Ze
reden met een flinke vaart door het
donkere woud en wie denken jullie
dat daar plotseling op een prachtig
paard aangereden kwam Kleine Ger
da herkende het paard dadelijk, want
het had vroeger de gouden koets ge
trokken! Op het paard zat een jong
meisje met een roode muts op het
hoofd en pistolen in haar gordel
het was... het kleine roovermeisje!
Ze wilde niet langer thuis blijven
en was weggeloopen. Ze reed nu naar
het Noorden om te zien hoe de we
reld er daar uitzag. Ze herkende de
kinderen dadelijk en Gerda herkende
haar ook met groote blijdschap.
„Nou", sprak het roovermeisje tot
Karei, „dat is niet netjes van je ge
weest om zoo maar weg te loopen
en een ander voor jouw plezier de
halve wereld te laten rondreizen!"
Maar Gerda viel haar in de rede
en vroeg hoe het met den prins en de
prinses ging.
„O", sprak het roovermeisje, „die
zijn op reis naar heele verre landen!
Maar vertel me eens, hoe heb je het
zelf gemaakt en waar heb ie hem
gevonden Toen vertelden èn Ger
da èn Karei haar de heele geschiede
nis.
„Wel, wel", sprak het roovermeis
je. „dan is alles tenslotte nog in orde
gekomen!" Ze gaf hun elk een hand
en beloofde, dat als ze ooit in de
stad kwam, waar ze woonden, ze hen
zou bezoeken. Daarna reed ze weg de
wijde wereld in.
Maar Gerda en Karei wandelden
voort hand in hand en waar ze ook
gingen, vonden ze de prachtigste len
tebloemen. Eindelijk zagen ze uit de
verte de groote stad liggen, waar ze
woonden, met haar groote torens en
ze hoorden uit de verte de klok slaan.
Ze gingen regelrecht naar de deur
van grootmoeder s woning en liepen
de trap op en haar kamer binnen.
Alles was precies nog zoo. zooals
ze het verlaten hadden. En de oude
klok in den hoek tikte en de wijzers
wezen den tijd aan. Maar... terwijl
ze zoo door de kamer hepen, be
merkten ze opeens, dat ze groot en
volwassen waren geworden. De ro
zen slingerden zich rond het open
raam en daar stonden hun twee stoel
tjes. Grootmoeder zat in de warme
zonneschijn en las. zooals ze vroeger
altijd deed. De heele. koude, akelige
droom van hun avonturen in het pa
leis van de Sneeuwkoningin werd als
het ware weggevaagd als een nacht
merrie.
Karei en Gerda keken elkaar in de
oogen en besloten van dat oogen-
blik af. elkaar niet meer te verlaten.
Ze trouwden met elkaar en leefden
vele. vele jaren blii en gelukkig.
EINDE.
HEUSDEN.
MOOIE SORTEERING
Vervolg Raadsverslag
SPRANG-CAPELLE.
De heer de Rooij heeft het gebouw
eens wezen bekijken en kan niet anders
zeggen, dan dat het slecht is, maar zoo
slecht als beweerd wordt, is het niet,
met eeni 5 a 600 gulden zal het aardig
in orde gebracht kunnen worden, meent
spr., en dan lijkt het hem beter, dat
het niet wordt verkocht. De gem. kan
het dan aan de vereenigingen verhuren.
De 'heer Dalmaijer vraagt, hoe B. en
W. er toe gekomen zijn, om een hooger
bedrag 'te nemen dan de schatters heb
ben 'gedaan, is dit niet pijnlijk voor
deze personen?
De Voorzitter gelooft niet, dat deze
daarover een traan zullen laten.
De heer v. Willigenburg zegt, dat
B. en W. niet zeggen, dat de schatting
niet 'goed is geweest, zij houden alleen
de hoogste schatting aan.
De 'heer de Boer kan zich vereenigen
met 'het voorstel van B. en W., omdat
de gemeente dan ook van het gebouw
af is en er geen kosten meer (aan
heeft, terwijl de lokalen worden verbe
terd en de gemeente er toch de be
schikking over houdt.
De heer de Rooij vraagt of als het
voorstel van B. en W. wordt aange
nomen, de Volksbond ook verplicht is
de lokaliteit voor iedere vergadering,
van welke richting dit ook wordt ge
vraagd, beschikbaar te stellen.
Zoo, vader Morellet, zeide De
marr. i
De oude hief het hoofd op, herkende
den advokaat en groette beleefd.
Morgen, mijnheer Demarr, gij zijt
er al vroeg op uit. En dat zonder ge
weer of honden?... Wat voert u hier
heen? Toch niet uit liefhebberij om
door den dauw te loopen?
Dat is zoo, vader Morellet, maar
laten wij naar binnen gaan. Ik moet
je eens spreken.
Eerst nu ontwaarde de pachter Hau
decoeur.
Mijnheer, ik ken u niet, maar toch
zijt gij welkomW.ij zullen een glas
brandewijn nemen. Dat houdt de ge
dachte bijeen en verdrijft den nevel,
die anders naar de hersenen zou op
stijgen.
Zij betraden de hoeve.
E>e pachter zette eenige glazen ge
reed en ontkurkte een kruik.
Hij schonk daarna de glazen tot aan
den rand toe vol met helderen brande
wijn, klonk met zijn glas en dronk.
De anderen volgden hem na.
Daarna klapte vader Morellet ge
voegelijk met de tong en zeide:
Ja, dat is brandewijn, die met St.
Marten dertig jaar wordt?
Haudecoeur stemde met hem in.
Die zal wel zwaar in het hoofd
stijgen, als men er niet aan gewend is.
Neen, neen, riep de stevige Nor-
mandiër uit, geloof dat niet... 'tis
precies likeur, zacht voor de maag als
anisette.
Terwijl hij op zijn beurt plaats nam,
De bekende AMSTERDAMSCHE
CONFECTIEHANDEL komt wederom naar
met een enorme sorteering Heeren-,
Jongens en Kinderkleeding met haar
bekende kwaliteitenthans opgevoerd tot
het beste, zoowel in bewerking als stoffen.
Wij brengen ook alle soorten Dames-
Regenmantels bij onze gewone sorteering.
Komt zien, wij kunnen U thans aan elk
artikel in ons bedrijf helpen. Werkbroeken, ook in Manchester en
Moleskin. Kinderjekkers (een mooi St. NICOLAAS CADEAU) en
alle soorten Jasjes.
Wij komen 3 DAGEN ten huize van den Heer DEN HOET,
Polstraat te AALBURG, en wel
Gaat vooral zien, 't is uw voordeel.
DE AMSTERDAMSCHE CONFECTIEHANDEL.
N.B. Aankondigen voor Andel
en Almkerk volgen.
vroeg hij:
Waarmede kan ik u van dienst
wezen, mijnheer Demarr?
Breedvoerig en met de uiterste voor
zichtigheid, verhaalde Demarr den boer
alles, wat onzen lezers bekend is, ter
wijl hij er voor zorgde, den naam van
Margaretha niet te noemen.
Morellet, die aanvankelijk verbaasd
stond over deze vertrouwelijkheid, maar
daarna belang begon te stellen in dat
gene, wat buiten zijn dagelijksche le
ven omging, luisterde zonder een en
kel woord te spreken.
Zijn levendige en verstandige oogen
hield hij op het gelaat van den advo
kaat gevestigd.
Aanvankelijk was hij natuurlijk wan
trouwend geweest.
Waarom kwam men bij hem, om hem
dit alles te vertellen?
Daarna begon zijn hart mede te spre
ken ,toen hij al die ellende vernam.
En zijn ontroering trachtte hij te be
dwingen door twee of drie glazen bran
dewijn, die hij achter elkander naar bin
nen sloeg.
Nadat Jean Demarr zijn verhaal ge
ëindigd had en zweeg, zeide de pachter:
En wat is er van dien ongeluk-
kigen man geworden, mijnheer De
marr? Hij is toch niet weer in de han
den der politie gevallen? Dat zou jam
mer wezen.
Dat hangt geheel en al van u af,
vader Morellet.
Van mij?
Ja.
En hoe als ik het u vragen mag?
De heer v. Willigenburg antwoordt,
dat als Volksbond eigenaa»r van het
gebouw wordt, deze vanzelf baas in ei
gen huis blijft. De bond bestaat echter
reeds 13 jaar en nog nooit is haar lo
kaal aan iemand geweigerd, zoowel
voetbal en korfbal, als Kolenvereen.
vergaderen in haar lokaal.
De heer Kerst meent, dat men over
de schatting niet lang behoeft te spre
ken. Het voornaamste is, dat het ge
bouw voor de gemeente geen waarde
heeft. Nu krijgt ze er f 200.1 voor,
terwijl er anders minstens voor een
600 gulden aan gerepareerd moet wor
den. Het is van belang, dat er in de ge
meente een lokaal blijft, waar jonge
menschen kunnen vertoeven. Misschien
was er een voorwaarde aan te ver
binden, dat de gemeente, als de Bond
mocht worden ontbonden en het ge
bouw zo'u worden verkocht, dat dei
gemeente dan voorrang krijgït om het j
terug te koopen.
De Voorzitter merkt op, dat deze
bepaling in het contract is opgenomen.
De heer Verheijden acht het een 1
gevaarlijk precedent hij stelt de Volks-?
bond op prijs, maair om bij Capelle
te blijven, waair ^een gemengde zang-
vereeniging is, als 'nu naast deze een
andere werd opgericht, 'zou deze niet
in het lokaal kunnen. Als de gemeente
er de beschikking over had, zou deze
veel coulanter kunnen optreden.
De heer v. Willigenburg zegt, dat
de Volksbond een zeer ruim standpunt
inneemt. In de 'Kolenvereeniging was
strijd ontstaan, met gevolg, dat een
2de vereeniging werd opgericht. De
Volksbond heeft direct gezegd ook deze
vereeniging kan er 'in vergaderen.
De heer de Rooij vreest toch, dat
zich vroeg of 'laat kwestie's zullen voor
doen. In Sprang bestaat b.v. een Christ.
Historische kiesvereeniging. Vooral ïn
verkiezingstijd bekampt men elkaar dan
fel, in zoo'n geval zou b.v. de lokali
teit geweigerd kunnen worden.
De heer v. Willigenburg merkt op,
dat de Volksbond! geen speciale rich
ting is tegoedaan, ook de Chr. Hist,
kiesvereeniging vergadert in 'het lokaal.
De heer de Rooij blijft bij zijn vrees,
vroeg de pachter, opnieuw wan
trouwend geworden.
Zie daar staat die man.
En de advokaat wees op Haudecoeur.
Dat dacht ik reeds.
Wilt gij hem bij u nemen, en op
de Rivaudiére houden?
Duivels! Duivels!
Morellet!
'tls ernstig ziet u, zeer ernstig,
wat gij mij daar vraagtAls men hem
bij mij ontdekt en als men dan eens
alles te weten kwam Voor processen
gerechtskosten en al die rompslomp
meer ben ik niet bang, maar als ik mij
tegen de politie moet verzetten, be
denk ik mij liever eerst.
Gij weigert?
Neen, neen, ik heb niet gezegd
dat ik weiger.
Dus neemt gij het aan?
Neen, neen, ik heb ook niet ge
zegd dat ik het aanneem.
Jean Demarr glimlachte. Hij was ge
wend 'aan de manieren van den goe
den man.
Maar Haudecoeur stond op en zeide
droevig:
'tls goed. Ik wil niet, dat gij
u om mijnentwille last veroorzaakt.
Morellet antwoordde
Neen, neen, ik heb volstrekt niet
gezegd, dat gij zoudt weggaan.
O! kan ik blijven! Ik dank u!
Zacht wat! Ik heb volstrekt niet
gezegd, dat gij hier kunt blijven.
Jean Demarr nam opnieuw 't woord.
Vader, Morellet, wij spreken nu
niet over zaken, maar over iets geheel
anders. Hier moet uw hart medespre-
ken. De Rivaudiére is afgelegen en ver,
van den straatweg verwijderd. Hoe dik
wijls komen de gendarmen van Rolle-
boise hier?
Gedurende de laatste dertig ja
ren zijn ze niet meetr 'hier geweest.
Nu, ziedaar. Houdt Haudecoeur.
bij uDan zult gij een goede daad
verrichten. Gij kunt hem immers .ge
makkelijk voor een knecht van u doeni
doorgaan. i
Dat gaat zoo gemakkelijk nog niet..
Men weet overal, dat er op Rivaudiére
nog nooit een knecht is gehouden.
Gij kunt zeggen, dat gij oud wordt:
en hulp noodig hebt. t
Dat zullen ze toch niet gelooven.
Als er in de herberg wat te veel ge
dronken is en er ruzie ontstaat, danl
is vader Morellet nog best in staat
er tneer dan een krachteloos tegen
het billart te duwen.
De 'pachter lachte luidkeels.
Dat 'scheen hem eensklaps van ge
dachten te doen veranderen, want na
den vluchteling nogmaals opgenomen
te hebben, zeide hij:
Gij bevalt mijEn ge schijnt
nogal sterk te wezen. Daajr mijnheeii
Jean Demarr belang in u stelt, zult gij
die belangstelling wel waard wezen. Hij
zegt, 'dat gij onschuldig zijtik ge-*
loof het. Blijf bij mijWeet ge Vvat
van 'den landbouw af?
Kicnwsblad
im
(Wordt vervolgd).
