Ws
vm
m
a
M
pp
s
Hf
Firma L. J. VEERMAN
FEUILLETON.
Zislssma rf.
FIRMA L. J. VEERMAN
HEUSDEN.
BIJDRAGEN
iïlÉ!
iU
m
s
JJf
m
11
Ui
Hf
■y
Hl
Hf
m
HP
Uf
iüi
HP
pp
PU
mz,
ÉH
de indruk wel sterk wordt geves
tigd, dat men in ons land steeds
meer eenzijdig met stikstof gaat mes
ten. In 1931 daalde 't gebruik van
kali zelfs zeer sterk, dat van fosfor -
zuur niet in die mate, maar toch
belangrijk; het stikstofgebruik liep
echter nog meer omhoog.
(Wordt vervolgd.)
o
Stikstofverliezen uit Gierkelders.
De Rijkslandbouwarchitect, dhr.
H. J. v. Houten, wijst er op, dat men
bij den rondgang voor stalwedstrij-
den herhaaldelijk eenzelfde fout te
genkomt, n.l.een onvoldoende af
sluiting der Gierkelders. Dit geeft
vaak een groot verlies aan stikstof,
en verlies van stikstof beteekent ach
teruitgang van de bemes tings waar
de en dus verlies van geld. Onder
zoek van een giermonster aan het
Proefstation te Maastricht, toonde
aan, dat de gier slechts 0,265 pCt.
dus iets meer dan een vierde pCt.
stikstof bevatte. Ook werd een mon
ster gier, uit de grup genomen, on
derzocht. Dit bevatte 1,14 pCt. stik
stof, dus ruim 4 maal zooveel. Meer
dan drie vierde gedeelte van de stik
stof was dus in den kelder uit de
gier verdwenen. Was daarvoor nu
een dure gïerkelder gebouwd'? vraagt
de heer v. Houten terecht.
Hen goede bewaring kost weinig
moeite. Men maakt een putje met
stankafsluiter tusschen den stal en
den gierkelder, zoodat de kelder
luchtdicht van den stal wordt af
gesloten. Of men laat de gierleiding
tot op plm. 20 cM. van den kelder
bodem uitmonden; heeft dan de gier
in den kelder den onderkhnt vari
de buis bereikt, dan is stikistofver
lies door de gierleiding uitgesloten.
Het mangat moet van een goed slui
tenden. deksel voorzien worden.
Door deze maatregelen is met ui
terst weinig kosten een goede gier-
bewaring verzekerd, en dus een aan
zienlijke besparing van stikstof ver
kregen. Het deksel van het mangat
kan best in de sponning worden
gelegd waarna de naden met klei
of koemest of iets dergelijks afge
sloten kunnen worden. Indien deze
middelen te baat worden genomen,
zal het „gieren" beter resultaat op
leveren.
Parijsclie Jlodebrieven.
Kantooragenda's 1933, een, twee
en drie dagen per blad
Zakagenda's, Wekelijksche en Maan-
delijksche Kalenders.
Alles eigen uitgave, vindt U
in den Boekhandel van
HBUBDEN.
VELDKEURINGEN 1933.
Het Bestuur van den Keuringsdienst
Noord-Brabant vestigt met den meesten
nadruk er de aandacht op, dat voor 1933
als algemeenen regel geen andere rassen
ter keuring mogen worden aangenomen
dan die, welke opgenomen zijn in de
Rassenlijst 1932. Zou men bij wijze van
groote uitzondering een ras ter keuring
willen aanbieden, dat niet aan deze voor
waarden voldoet, dan dient men zich
ten spoedigste met het Secretariaat van
den Keuringsdienst te Almkerk in ver
binding te stellen, opdat dit aan het
Dagel. Bestuur van den N.A.K. toestem
ming kan vragen, dat ras ter keuring aan
te nemen.
Naar het Fransch.
c
God verhoore u!
De chef wendde zich tot ziin agen
ten.
Zult gii Collivet opsporen
Ja, chef.
Hebt gii reeds eenige aanwij
zingen
Ja eenige aanwijzingen van
mijnheer de Beaupreault.
En die op Collivet betrekking
hebben
Ja.
Welke
O, ze zijn zeer geschikt, om ons
van den goeden weg af te leiden.
Zooals mijnheer de Beaupreault mii
verhaald heeft, is 't adres van Colli
vet hem volkomen onbekend. Waar
verbergt hij zich Men weet 't niet.
Waarom Dat weet men evenmin.
't Leven van dien man is een raad
sel.
Maar mijnheer de Beaupreault
heeft zich immers in betrekking met
hem weten te stellen tijdens zijn ver
trek naar N.-Caleclonië.
-Door naar de boulevard de
Cour celles te schrijven.
Dat is ten minste een adres.
Ja. waar Collivet niet meer
woont, sedert Mi 'thuis de Beaupre-
SOMS IS DE MODE OOK WEL
PRACTISCH.
Japonnen voor den middag en den avond.
De gezellige wintersche middagen zijner
weer, de uurtjes waarin men thee drinkt,
danst bridge speelt.
„Hoe heeft men daar toch tijd voor,
zoo midden op den dag", denkt menige
bezige huismoeder.
Het feit is chter, dat velen zij
het geregeld ot slechts enkele keeren
per week, daar toch den tijd voor
vinden, al moeten we ons dan ook niet
verbeelden, dat ze zich daarom zoo veel
gelukkiger voelen.
In deze namiddag-uren kan men tal
van mooie toiletjes bewonderen, die men
anders alleen maar in de collecties van
de modehuizen ziet.
En het prettige is, dat men op deze
wijze een kijk krijgt op al hetgeen de
verschillende toon-aangevende mode
kunstenaars ons brengen.
Het eerste wat ons opvalt, is de groo
te verscheidenheid in stoffen.
Voor een elegante japon is men niet
meer aangewezen, op zijde fluweel of
georgette. Ook allerhande wollen stoffen
en zeer soepel laken kunnen er voor dienen.
Voor de vrouw of het meisje, dat haar
bezigheden buitenshuis heeft, is dat zeer
practisch.
Want bij de enorme afstanden hier,
heeft lang niet iedereen de gelegenheid
zich eerst te gaan verkleeden, alvorens
men 'savonds uit gaat. En zoo gebeurt
het, dat men reeds 'smorgens z*n uit-
gaansjapon moet aantrekken. Wat een
gemak, wanneer deze dan een eenvou
dig, niet al te opvallend cachet heeft en
de noodige warmte geeft 1
We zagen in dit genre b.v. een japon
van donkerroode crêpe met een smal
biesje wit aan den elleboog en langs
den sjaalkraag.
Aangenaam doen de vele lichte en
frissche kleuren die jop het oogen-
blik gedragen worden. Prachtige paarse
tinten, blauw, groen, koperkleur, waarbij
bovendien dan nog zwart en bruin ko
men. Voor den avond kiest men, be
halve wit en zwart, ook veel lavendel-
kleur, rose, azuurblauw en natuurlijk
ook violet.
Slank en bevallig is de lijn der ja
ponnen, zoowel voor den namiddag als
voor den avond. De taille valt hoog,
de japon sluit om de gestalte tot aan
de knieën. Daar beneden krijgt men de
noodige ruimte om het loopen te ver
gemakkelijken en die tevens aan de
bewegingen een zekere gratie verleent.
ault verlaten heeft, maar waarheen
hii sedert eenige jaren zijn brieven
laat adresseeren.
Niets gemakkelijker dan
Ja. niets gemakkelijker, als die
brieven afgehaald werden.
Zoo! Nu begrijp ik het!
Tegenwoordig ziet men er hem
niet meer.
Hii vertrouwt 't niet meer. Mijnheer
de Beaupreault is er van overtuigd,
dat hij zich in de provincie op
houdt. Hij schijnt eenig geld te be
zitten. Hii zal buiten zijn eigen tuin
tje houden, kortom van zijn rente
leven.
Tenminste, als hii Parijs niet
verlaten heeft.
't Is mogelijk, maar toch denk
ik dat niet.
Is dat alles
Mijn hemel ja. 't Is wel niet
veel.
't Gelaat van den chef betrok.
Mijnheer Demarr was moedeloos.
De beide agenten bemerkten het
en gaven elkander een oogwenk.
Bescheiden zeide Loiseau
Misschien is er toch nog iets.
Spreek de kleinste bijzonder
heden kunnen dikwijls belangrijk
worden.
Mijnheer de Beaupreault herin
nerde zich plotseling, toen hii over
dien ouden bediende sprak, dat hii
onder de rekeningen van zijn vader,
na den moord een vrouwenportret
gevonden heeft, waarop aan de ach
terzijde geschreven stond: Marie, o.
Marie
En dat portret
Hier is het, [Mijnheer de Beau-
Vele avondjaponnen zijn van kant
vervaardigd, soms in twee kleuren, roze,
groen of paars met zwart, terwijl ook
wit met zwart nog altijd liefhebsters
vindt. In dit geval is hetschouderstuk,
een draperie aan den hals of de cein
tuur van fluweel of satijn in de con-
trasteerende tint.
Voor zeer gekleede namiddag-uren kan
een japon van rood flaweel zeer voldoen.
Men neemt b.v. het lijfje gekruist en
aan de taille gedrapeerd, terwijl de stof
op de linkerheup een zeer lange, op
de rechterheup een korte punt vormt.
Hierbij een lange, smalle mouw met
een ballon aan den bovenarm. Zeer fijn
en soepel is het moderne fluweel waar
van men dergelijken fantasieën kan
„dichten" zonder dat het forsch maakt.
We zagen ook een snoezig toiletje van
roestkleurige crêpe, waarvan de kraag
werd gevormd door twee smalle banden
boven elkaar, de een bruin, de ander
groen. Het effect was alleraardigst,
vooral daar deze kleurencombinatie nog
eens aan de mouwen werd herhaald.
WILHELMINE.
Onze lezeressen, die uitvoerig wen-
schen ingelicht te worden over de
laatste mode, zoowel voor dames als
kinderen, raden wii dringend aan een
abonnement te nemen op „Het Nieu
we Modeblad".
Dit uiterst practische Nederland-
sche modetijdschrift, hetwelk ook een
schat van gegevens biedt voor hand
werken in alle genres, is bii de uitge
vers dezer courant tegen sterk gere-
duceerden prijs verkrijgbaar.
De abonnementsprijs van het Nieu
we Modeblad 2 maal per maand ver
schijnende in 20 bladzijden met tel
kenmale 2 gratis knippatronen bladen,
bedraagt slechts f1,20 per kwartaal,
franco per post f1,50.
j werd in 1749 door Jan Sonnevelt ge
bouwd. Deze Jan Sonneveldt was ge
huwd met Hendrina de Vries, welke
laatste van buiten af was ingekomen.
Een dochter uit dit huwelijk, Lijsbet
genaamd, huwde in 1776 met Leendert
Leendertse van der Pol, welke laatste
in 1768 met attestatie van Almkerk
naar Veen was gekomen. Dit echtpaar
is eigenaar van de ,,Langekamp" ge
worden, welke familie daar nog voort
leeft. In het dorp Hedel woont nog een
familie Sonnevelt welke van voornoem
de Jan Sonnevelt afstamt.
De familie Schreuders, oudtijds ook
wel Schreuder of Schroder geschreven,
is van E>uitschen oorsprong en vindt
zijn stamvader in Bartel Jacobsen Schro
der, welke in de 2de helft der 17e eeuw
alhier glazenmaker was, zooals uit de
Kerkerekeningen van de dorpen Veen
en Aalburg blijkt. Deze stamvader was
afkomstig uit Wolgast in Pommeren en
huwde in 1683 met Janneke Ariens,
weduwe van Gijsbert Gijsbertse van
Campen, uit welk huwelijk drie kin
deren genoemd worden: Jacobus, Wou
terken en Arien. De tegenwoordige
Veensche familie's Schreuders, bene
vens die welke in Aalst en Hemert
wonen zijn alle uit dezen zelfden stam
vader gesproten.
De familie Blankers is in Veen be
kend vanaf de eerste helft der 18e eeuw
en vindt zijn stamvader vermoedelijk
in Korst of Korstiaan Blankers (oud
tijds ook wel blanken geschreven). In
het doopboek wordt vermeld o.a.:1723,
20 Juni gedoopt: Mathijs, zoon van
Korst Blanken en Geertruij van Em-
mickhoven, beiden van buiten ingeko
men. Gelijk ook nu, was ook toen reeds
-MillI I I l1IILU
De Electrische Drukkerij en Binderij van de Firma
L. J. Veerman te Heusden belast zich gaarne met
de uitvoering van Uw Druk- en BIndorders.
Spoed ige afwerking. - Billijke prijzen.
"l~l I I I 1 II I 1 I I II'
Geschiedenis van het Land van
Heusden en Altena en den
Bouimelerwaard.
54.
Tot slot der bijdrage van het dorp
Veen volgen thans nog eenige korte
aanteekeningen omtrent eenige Veen
sche familie's.
Een der oudste familie's die vanaf
het aanleggen der nog bestaande boe
ken van gedoopten en gehuwden in
1649, bekend zijn is het geslacht Sonne
velt. De naam wordt afwisselend ge
schreven met z of s en' met !d of t of
dt. Er wordt ook nog een Sonnevelt
vermeld als schout van Veen, waaruit
blijkt, dat deze familie in dien tijd wel
een der voornaamste van het dorp was.
De boerenhuizinge: ,de Langekamp"
preault heeft 'tons gegeven.
De chef en mijnheer Demarr be
keken het beurtelings.
't Was het portret van Marinette.
Maar geen van beiden kenden haar.
En die eene, naam van Marie, die
aardige maar zoo algemeen bekende
naam kon hun geen aanwijzing geven.
Zii gaven 't portret terug.
Loiseau hervatte:
Wij zouden aan deze bijzonder
heid weinig gehecht hebben en wii
zouden als u en mijnheer Demarr
gedaan, 't portret hebben teruggege
ven. als eenige woorden van mijn
heer de Beaupreault onze belangstel
ling niet hadden opgewekt. Mijnheer
de Beaupreault deelde ons mede. dat
dit portret door hem onder de han
delsrekeningen gevonden was. die on
der de berusting van Collivet lagen.
Die rekeningen kwamen gedurig in
handen van Collivet. 't Was dus best
mogelijk, dat dit portret aan hem
behoorde. En dit Werd zelfs een ze
kerheid, toen mijnheer Gerard ons
zeide. dat hii 't schrift van den voor-
maligen bediende herkend had.
Zijn dochter misschien!
Want deze vrouw is nauwelijks twin
tig jaar.
Ho! ho! zijn dochter Waar
om zou hii er dien uitroep dan ach
ter geschreven hebben
„Marie, o, Marie" een uitroep, die
veel op die van een verliefde gelijke.
Wat kan ons dat schelen
vroeg Demarr.
Ja. ja, ik weet 't, zeide Loiseau,
maar zooals de patroon zooeven zei
de, mogen wii niets verzuimen. En
vanaf 't oogenblik. dat een vrouw in 't
de familie Blankers verwant aan de fa
milie Ambrosius. In 1755 den 26 Juli:
Ondertrouwd: Reinier Ambrosius ge
boortig van Sprang, weduwnaar van
Aartje Holster en Geertruij van Emmik-
hoven, van Babiloniënbroek, weduwe
van Corstiaan Blankers, beiden alhier
woonachtig. Gehuwd 11 Aug. d.a.v.
In 1765, 8 November, ondertrouwd:
Willem Ambrosius en Adriana Blan
kers, wnoende beiden te Veen. Gehuwd
7 December d.a.v.
Voornoemde Reinier Ambrosius is de
stamvader geweest van de Veensche
familie Ambrosius, welke door het ver
trek van Arnoldus Ambrosius in 1924
naar Zuid-Afrika, in de mannelijke lijn
heeft opgehouden in Veen te bestaan.
De korenmolen heeft oudtijds ook aan
de familie Blankers behoort, later aan
de familie Ambrosius.
Het geslacht der van Rijswijken is
wel een der oudste familie's in het
dorp Veen en behoorde met de familie's
spel is. wordt 't interessant. Maar
gij zult zelf oordeelen.
Weet gij, wie die vrouw is
Niet volkomen En toch
De beide agenten gaven elkander
opnieuw een oogwenk.
Maar ditmaal bemerkte de chef
het. Hii glimlachte.
't Was te begrijpen, dat de beide
agenten daarvoor kende hii ze te
goed er meer van wisten, dan
zii zeiden. Zij leverden hun geheim
niet voetstoots over. Zij zwegen en
wachtten, totdat men vurig naar hun
ne mededeeling verlangde. Dit de
den zij om een goeden dunk van
hunne bekwaamheid te verkrijgen.
Wii waren niet veel verder dan
gii gekomen, toen mijnheer de Be
aupreault ons dit portret liet zien.
Reeds lang hadden wij met elkander
gesproken. De tijd verstreek. Eens
klaps hoorden wij, hoe er aan de
deur geklopt werd. Mijnheer Ge
rard begreep, dat 't zijne moeder was.
Hij opende de deur. Mevrouw De-
mai'r trad binnen. Terwijl haar zoon
haar met enkele woorden mededeel
de, wat er geschied was, .ontwaar
de mevrouw de Beaupreault 't por
tret, dat mijnheer Gerard bij haar
komst op tafel had gelegd. Op dat
oogenblik zagen Chaumont en ik haar
juist aan.
Ja, zeide Chaumont, wii zagen
haar juist aan en bemerkten, dat zii
verbleekte. Men zou gezegd hebben,
dat dit portret verschrikkelijke her
inneringen opwekte, zooveel ontzet
ting en smart drukte haar gelaat plot
seling uit. En daar de beide agenten
zwegen vroeg de chef:
Verhagen en Koolhaas in de 17e en
18e eeuw tot de aanzienlijkste ingeze
tenen van het dorp. In 1674 huwde
Philips Tomassen Verhagen met Jen-
neke Jansse van Rijswijk en Otto Claes-
se van Rijswijk met Manken Coolhaes.
De familie Verhagen had in de 18e
eeuw en begin 19e eeuw groote be
zittingen in het dorp Veen, welke te
genwoordig door verervingen en ver-
koopingen bijna alle in handen van
andere eigenaren zijn gekomen. De z.
g.n. ,,Hoef" in de Musschentiend be
hoorde in 1730 nog aan de erven Maar
ten Janse van Rijswijk. In 1786 huwde
Govert Anthonie van "Rijswijk, weduw
naar van Maria Adriana Sonnevelt met
Geertruij Greven, geboren te Hoch-
kirchen in Gulikerland zijnde deze
vrouw van de Roomsche belijdenis. Het
huwelijk werd 20 Augustus bij den
predikant aan huis voltrokken, waarbij
tegenwoordig Jacobus van Lier ouder
ling en Gerrit Koolhaas, diaken. Deze
Govert Antonie van Rijswijk was de
vader van Jan Govert van Rijswijk in
den volksmond ,,Jan Govertse" ge
noemd, welke naam bij overlevering
heden nog bekend is.
Wordt vervolgd).
«AJIRUBRIEK.
Redakteur:
M. J. L. BÉNEKER,
Kerkstraat 105 WOUDRICHEM
Men word verzocht alle korrespondentie,
deze rubriek betreffende aan bovenstaand
adres te richten.
Wedstrijdprobleem no. 3.
Zwart.
IP
ip
IP
y
g|P
IP
ipp
IP
Wit.
Stand in cijfers: zwart 12 schijven
°P: 3- 5> 11 tot en 16, 18, IQ.
Wit 12 schijven op: 26. 27, 28; 32
tot en met 35, 38, 39, 44. 45. 48.
Wit begint en wint.
Oplossingen binnen 10 dagen aan
b.s. adres.
De oplossingen en namen der in
zenders van goede oplossingen wor
den gepubliceerd als alle vijf pro
blemen geplaatst zijn.
Combinaties en slagzetten.
(Vervolg).
No. 8.
J. Blankenaar. R'dam.
Stand der partij: zwart: 8/11.
I3/15. I(b 24 en 26.
Wit: 23. 27, 28, 30. 32. 33. I35/37
39-
30X19 14X23
39—34 28X30
En toen
Mevrouw Demarr trad op de
tafel toe, alsof zii werd aangetrokken
door datgene, wat :zii zag. Zij nam
't portret in haar hand. bekeek 't
nauwkeurig, wierp 't weer op tafel
neer en zeide:
Zij
Kende mijn vrouw haar
't Scheen van wel, mijnheer.
Haar zoon vroeg haar: „Moeder, kunt
gii ons zeggen, wie die vrouw is
Geruimen tijd aarzelde zij. zii scheen
geen antwoord te willen geven. Mijn
heer Demarr drong er echter op aan.
en toen antwoordde zij„Wat doet
gij met dit portret en waarom is 't
hier
Haar zoon verklaarde het haar.
Toen hij had uitgesproken, zeide zij:
Misschien kan 't u van nut we
zen, te weten, wie deze vrouw is, Laar
naam te weten en eveneens welke
rol zij in mijn leven gespeeld heeft,
een onbewuste rol, waarom ik haar
geen haat kan toedragen.
't Is van veel belang zelfs dat
zult gij later begrijpen, zeide mijn
heer de Beaupreault.
Ik had liever niet meer daar
over gesproken ik had dat verle
den liever laten rusten.
Moeder drong mijnheer de
Beaupreault aan. Toen nam mevrouw
de Beaupreault 't besluit te zeggen,
wat zij wist.
't Was reeds geruimen tijd
jij weet het, Gerard hoewel je nog
een kind was, merkte je het reeds! top
'twas reeds geruimen tijd. dat
mijn echtgenoot mij veronachtzaamde
reeds geruimen tijd zag ik hem
128.
TOT DE
WW,
23. 24."
1 5—20
27—21!!! 26x17
23—18 13X22
28—23 19X28
35X 2!!
