Derde Blad No. 5292 Zaterdag 31 Dec Ei si ssmart. IJZERHANDEL GORINCHEM. voor het Land van Heusden en Altena. de Langstraat en de Bommelerwaard, SWEEP - STAKE HONDERD GULDEN Kinderrubriek FEUILLETON. Tel. Int. 220. Plaatselijk Nieuws. BEHOORENDE Bil HET Zoo oud, als gij u voelt! Het leven is een genot, zelfs als gil 80 jaar zijt, mits gij u maar jong voelt. Natuurlijk zijt gii niet meer zoo sterk, doch vele kwalen van den ouden dag kunnen voorko men worden door de organen ge zond te houden. Pijn in de ledenen stijve en pijn lijke gewrichten en spieren, urine- stoornissen, aanvallen van duizelig heid en soortgelijke klachten zijn te ernstig om verwaarloosd te worden. Draag zorg, dat urinezuur en andere vergiftige onzuiverheden behoorlijk uit het bloed gefiltreerd worden dan bestaat geen gevaar voor rug pijn, rheumatiek, ischias, spit. blaas ontsteking of waterzucht. Neem zonder uitstel Foster's Rug pijn Pillen. Dit speciale middel heeft duizenden dankbare gebruikers ge lukkig gemaakt, frisch. gezond en opgewekt. Volg hun voorbeeld en gebruik Foster's Pillen. Bij alle drogisten enz. h f 1.7 5 per flacon. Beste meisjes en jongens. De oplossingen van de raadsels van verleden week luiden als volgt: 1. Ossetong. 2. Luipaard. 3. Het is mijn vader. OOM KAREL. MIESJE EN HET KABOUTERFEEST. Miesje had den heelen middag heer lijk gespeeld, eerst met pop Annelies en daarna met Felix de poes en het prachtige kabouterprentenboek, dat ze heelemaal uit haar hoofd kende. En eindelijk was ze op een paar groote zachte kussens vlak bij den haard gaan liggen, om te zien, hoe de vroolijke roode en blauwe en gele vlammetjes achter de Mica ruitjes krijgertje speel den. Buiten was het al heelemaal don ker geworden en in het licht van den haard leken de blonde pijpekrullen van Miesje precies van echt goudKijk, wat was dat een grappig vlammetje, het leek wel een kabouter... En hoor, wat was dat? Tikt, tik, tik... en daar kwam opeens van achter den haard een snoezig kaboutertje aan, met een rood pakje aan en een groote roode puntmuts op. Hij had een lange grijze baard en het leek wel, of die vol met sneeuw zat, of hij zoo van buiten kwam. Hij lachte vriendelijk tegen Miesje en zei: „Kom mee, Miesje-kind, we vie ren een groot feest in het bosch voor alle dieren. Maar doe eerst je lekkere dikke jekkertje aan en doe je bont- Naar het Franseh. 132. Hij bezat eenige eigendommen in Dammartin. Die heeft hij onmiddel lijk verkocht. Hij scheen haast te heb ben om van hieg te komen, 'tgeen niemand gespeten heeft. Weet gij, wat er van hem gewor den is? Ik heb hooren zeggen, dat hij in betrekking was bij 't handelshuis de Beaupreault, maar dat bestaat nu niet meer. En toen? Ja, nu weet ik verder niets Na nog eenige vragen gedaan te hebben, begrepen de agenten, dat zij toch niets meer te weten konden ko men. Zij keerden naar Meaux terug en begaven zich dan naar de twee advo caten, die de echtscheiding van Colli- vet bewerkt hadden. De advocaat van Collivet pleitte voor zijn cliënt en stelde hem als de beste man der wereld voor. Hij zeide, dat Collivet, die rijk was, Marie zonder familie of fortuin gehuwd had, maar dat Marie hem schandelijk bedrogen had en hem tot den onge- mutsje op, want het is koud buiten." In eens, (Miesje begreep er niets van, maar de kabouter kon zeker tooveren), stond ze bluiten ,met haar jekkertje aan en haar mutsje op en stapte ze naast den kabouter door de dikke sneeuw naar het bosch toe. Kijkdaar zag ze een lichtje... zag ze dat goed? Daar kwam een konijntje aangeloopen, met een brandend kaarsje in zijn pootje, om natuurlijk te kunnen zien waar het liep in het donker. Daarnog een lichtjeeen eek hoorntje kwam uit een dikken boom geklauterd, ook al met een kaarsje in zijn pootje. En daarnog een en nog eenen nog eenvan alle kanten zag Miesje uit holletjes en boom stammen, langs paadjes en weggetjes, allerlei dieren aan komen, allemaal met een kaarsje, op weg naar het feest van kabouterkoning Langhaard Midden in het bosch uit de verte kon je de lichtjes al tusschen de boo- men door zien schitteren zat ka bouterkoning Langhaard op een troon van prachtige gedroogde gouden eike blaren en gaf ieder dier dat aankwam een vriendelijk woord en een hand. Daarna zeiden de andere kabouters, dat ze netjes in een kring om den troon moesten gaan zitten en hun kaars jes voor zich moesten neerzetten. Ko ning Langhaard had een prachtige nieu we koningsmantel aan, die heelemaal door de elfjes van spinnewebben ge weven was en versierd met vergulde eikeltjes. Hij had de langste baard van alle kabouters en ter gelegenheid van het feest waren er allemaal vlechtjes van zijn baard gemaakt, met heele kleine, roode strikjes! Toen koning Langhaard zag, dat Miesje met een kabouter mee kwam, lachte hij heel blij en sprak: „Welkom, braaf Miesje-kind, op mijn feest! Ja, want ik weet wel, dat jij 's winters altijd brood voor de vogeltjes strooit en warm water voor ze neerzet, als alles bevroren is, zoodat ze anders erge dorst zouden hebben. Je mag daarom op mijn troon zitten!" Nu, jullie begrijpt dat Miesje dat heerlijk vond en haar oogen uitkeek. Eindelijk zaten alle dieren van het bosch in een groote kring om den troon. Wat was dat een mooi gezicht, al die bran dende kaarsenlichtjes en al die vroo lijke gezichten van de dieren. De ka bouters hadden op de sneeuw een heel dik tapijt van dennenaalden en mooie gedroogde eikenblaren gestrooid, zoo dat het heerlijk warm was. Een eek hoorntje met zijn groote pluimstaart zat heel tevreden naast een klein hertje, een konijntje naast een nachtuil, een haasje naast een groote zwarte poes die in de buurt woonde en ook op het feest mocht komen, omdat hij zoomooi kon snorren en er was zelfs een klein beertje ook! Verder waren er kleine reebokjes en een groote zwarte mol, die anders altijd onder den grond zat en nu aldoor met zijn oogjes tegen het licht zat te knipperen en twee groo te groene kikkers die in een beekje woonden, en heele lieve, kleine grijze veldmuisjes enik weet niet wat voor dieren allemaal meer. Toen ze allemaal een mooi lied gezongen had den gingen er twaalf kabouters naar een dikke boomstam toe, maakten een deurtje open en haalden groote scha len met lekkers voor de dieren te voor schijn, waarvan ze de dieren net zoo veel gaven, als ze maar lustten. De eekhoorntjes kregen natuurlijk heerlijke beukennootjes, de hertjes en de ree bokjes en de konijntjes malsche wor teltjes, de poes een heerlijk stuk worst, de veldmuisjes een stukje kaas, en zoo lukkigsten sterveling op aarde had ge maakt. Toen zij den advocaat verlieten, had den Loisseau en Chaumont gerust kun nen zeggen: Die Collivet is een heilige en zijn vrouw het schandelijkste schepsel. Maar toen zij bij den anderen advo caat kwamen, veranderde de zaak en nam zij een geheel ander aanzien aan. Marie was mishandeld, herhaalde ma len met den dood bedreigd geworden en zij had haar dood reeds voorzien. Daaraan viel niet te twijfelen. De geneesheeren brachten hun rapportover mishandeling uit naar aanleiding van de lidteekens, die achter gebleven wa ren. Er waren getuigen bij de hevige tooneelen geweest, die persoonlijk ver hinderd hadden, dat die mishandelin gen voortgezet werden. Nu herkennen wij Collivet weer! zeide Loiseau en wreef zich in zijn handen. Zijne meening was nu Colüvet, die jaloersch was en daaó* hij gescheiden was en geen rechten meer op Marie bezat, had Beaupreault, den minnaar zijner voormalige vrouw gedood. Nu bleven hun nog twee zaken te doen. Collivet voor den chef van den vei ligheidsdienst te brengen en daartoe ontdekken, waar hij zich met Suzan ne, zijn dochter ophield. En hadden zij hem eenmaal gearre steerd, dan zouden ze hem wel spoe dig tot bekentenis brengen. kreeg ieder dier iets, wat hij het lief ste lustte. Ze dronken allemaal eike lenchocolade erbij uit uitgeholde kas tanjes en Koning Langbaard vertelde ondertusschen een prachtige kabouter geschiedenis die echt gebeurd was. Daarna gaven alle dieren elkaar een hand en dansten in een groote kring om den troon van Koning Langbaard en Miesje heen. Miesje mocht toen nog een stukje van den Nieuwjaarstaart proeven, die koning Langbaard voor Nieuwjaarsdag van kastanjes en aman delen en beukennootjes met suiker en room gebakken had en toen was het feest afgeloopen. En juist wilde Miesje hartelijk afscheid nemen van Koning Langbaard en hem bedanken voor het I mooie feesttoen ze opeens wakker werd, doordat iemand haar een zoen op haar wang gaf. Ze keek op en zag moeder lachend over haa:r heen ge bogen staan, die zei: Zeg eens, Miesje- kind, zou je niet eens wakker worden? Je hebt geslapen en dadelijk komt paps thuis! Miesje had alles gedroomd ANDEL. De zitdagen op verschillende plaatsen, voor het aanvragen van een vrijstelüng voor huisslachting, wor den niet meer gehouden. Gelegen heid tot aanvragen alleen ten huize van den district-secretaris alhier. De leerlingen der Bijzondere school vierden onder leiding van het onderwijzend personeel. Donderdag j.l. in de Herv. kerk het kerstfeest. Dit feest mag alleszins geslaagd hee- ten en een woord van lof voor (de leiders is wel op zijn plaats. Tot ouderling in de Ned. Herv. Kerk is herkozen de heer A. D. ;van der Schans en als diaken de heer D. Millenaar. Beiden hebben de herbe noeming aangenomen. De heer A. Wl van der Nat te Sleeuwijk is benoemd tot directeur van de mannenzangvereeniging alhier. In de v.m. openbare school hield de Afd. van den Nat. Werkmansbond een druk bezochte ledenvergadering. De Voorzitter riep de aanwezigen een hartelijk welkom toe. De penning meester bracht verslag uit van den financiëelen toestand der Afd. over het laatste halfjaar, terwijl de notulen na lezing onder dankzegging werden goed gekeurd. Benoemd werden voor onder zoek der boeken de leden J. F. Naayen en J. de Cloe. Daarna werd door het bestuurslid van Duist ingeleid het on derwerp „Het Ioonvraagstuk." In een helder en buitengewoon goed samen gesteld betoog, behandelde hij dit on derwerp op voortreffelijke wijze, ter wijl na afloop een aangename gedach- tenwisseling volgde. Besloten werd, dat de volgende vergadering het lid Mans het onderwerp „Roeping en levens lot" zal behandelen, terwijl vervolgens nog tal van vraagstukken over werk verschaffing, steun, enz. werden be sproken, terwijl de wenschelijkheid werd geuit ook in] deze gemeente tot de oprichting van een Crisis-comité te geraken. De Voorzitter sloot ver volgens na de rondvraag met woorden van dank de vergadering. CAPELLE. Het muziekgezelschap „Sire- na" te Vrijhoeve-Capelle gaf met me dewerking van het duo Marino Jea- nette uit Kaatsheuvel in de zaal van den heer J. Treffers aan het Brug getje zijn eerste winteruitvoering. die Maar hoe hem te vinden? Loiseau en Chaumont wisten het niet. Zij rekenden maar op hun geluksster, op het toeval. En werkelijk was het het toeval, weliswaar een droevig en smartelijk toeval, dat hen diende, toen zij reeds alles verloren waanden. X. Van Marseille tot Qenève is de reis een aanhoudende verkwikking voor de oogen; 'tis een reis die het geheele jaar door gedaan wordt door zieken, welke er hunne gezondheid hopen te rug te vinden, door gelukkigen, die er nieuwe afleiding zoeken of door ongelukkigen, die er afleiding voor hun verdriet hopen te vinden. Allereerst bereikt men Bordighera, dat als een amphiteatre langs de zij den van den berg ligt, erg aan den windd 'is blootgesteld en daarom wei nig door zieken bezocht wordt. Vervolgens komt men aan Ospeda- letti, 'tgeen minder bekend is, omdat het uit later tijd dagteekent. Ten slotte bereikt men San-Remo, waar ons verhaal ons dit maal heen voert. 't Lief gelegen stadje San-Remo, dat ongeveer vijftienduizend bewoners telt, is omringd door een cirkel van ber gen. De huizen van San-Remo schij nen, alsof zij profiteeren willen van het schoone gezicht vóór hen, over elkander te willen klimmen. Boven de Spoedig is het groote moment daar, waarop wij U in contanten kunnen uitbetalen. Heeft U het deelnamebewijs reeds in Uw bezit? Zoo niet, zorgt er dan alsnog voor dat U ons vóór 31 Januari 1933 een inzending Letterszakken kunt doen toekomen. U ontvangt het deelname-bewijs, dan geheel gratis. Vraagt Uw winkelier maar eens om verdere inlichtingen. U weet toch ook, dat er 50 geldprijzen beschikbaar zijn, en dat U bovendien toch nog kans hebt op een EXTRA-CADEAU Als U dit alles weet, zijn wij er van overtuigd van U nog een inzen ding te ontvangen. N V. v.h. M. RAVENSWAAY ZONEN, GORINCHEM. in alle opzichten geslaagd mag wor den genoemd. Aan Gebrs. Spiering alhier, is onderhands opgedragen het bouwen van een woonhuis voor den heer Klootwijk. De postduivenvereniging „De Luchtvaart" hield Maandag. 2den Kerstdag in haar clublokaal bij Mei. Wed. A. v. d. Haart aan de Nieuwe- vaart een onderlinge postduiventen- toonstelling. waarbij de heer J. v. d. Avoird uit Oosterhout als keurmees ter optrad. In de afdeeling late jongen werd de ie prijs behaald door J. v. Door nik. De andere prijzen door H. Dek kers (2) en A. Versteeg. Afdeeling jonge duiven G. Tref fers, ie prijs en de andere prijzen door J. v. Doornik (3). A. Klootwijk, H. Dekkers. P. Verhagen, L. de Haan en H. Rozenbrand (2). Afdeeling jonge doffers H. Dek kers ie en eerepriis en de andere prijzen door C. .Verhagen. A. Kloot wijk, A. Versteeg, W. Versteeg en H. Rozenbrand. Afdeeling oude duiven |E. Haver- hals ie, 3e en eereprijs, A. Zwart 2e, A. Klootwijk 4e, W. Versteeg $e, A. Versteeg 6e en C. Verhagen 7e. Afdeeling oude doffers C. Verha gen ie en 9e en de andere prijzen door G. Treffers. J. v. Doornik, A. Klootwijk. A. Versteeg, E. Haver- hals. H. Rozenbrand en C. Rozen brand. (De tusschen haakjes geplaatste cijfers geven het aantal prijzen aan. Waar geen haakjes staan is het aan tal één). In de Ned. Herv. kerk alhier had j.l. Maandag 2den Kerstdag on der leiding van het personeel der Ned. Herv. Zondagschool met de kinderen de viering van het Kerst feest plaats. Met het zingen van Ps. 98 vrs. 2 en het lezen van Lucas 2 vrs. 1 tot 14 werd deze bijeenkomst, welke ook door verschillende ouders en ande re belangstellenden werd bijgewoond geopend, waarna de heer Joh. Ro- senbrand voorging in gebed. Door den heer G. Koenen werd met de kinderen de Kerstgeschiedenis behandeld, terwijl ter afwisseling de geleerde Kerstliederen werden gezon gen en de kinderen getracteerd wer den op versnaperingen. Door enke le jongens en meisjes werden op on berispelijke wijze groot ere of klei nere schriftgedeelten opgezegd, waarna een groepje van drie en daar na een zestal meisjes op aardige wij ze een kerstlied ten gehoore brach ten. Nadat de heer Joh. Rosenbrand dit kerstfeest met dankgebed gesloten had. bracht de heer G. Koenen in hartelijke woorden dank aan allen die op eenige wijze aan 't welslagen van deze kerstfeestviering hadden meegewerkt, waarna ieder der kin deren als cadeau een boekje alsmede wat lekkers ontving. De coöp. Productie- en con- sumptievereen. „Ons Belang" voor Sprang-Capelle en Omstreken hield in de zaal van den heer J. Treffers aan het Bruggetje te Vrijhoeve-Ca pelle een algemeene ledenvergadering onder leiding van haar voorzitter, den heer^H. Boer. De voorzitter opent de daken der eerste rij huizen ontwaart men weer een rij vensters, die nieuws gierig in het oneindige staren; boven deze vensters weer daken en nogmaals vensters. San-Remo is een winterverblijfplaats, er heerscht een zacht klimaat, daar het tegen te hevigen of te kouden wind beschermd is en daarom bijna even druk bezocht wordt als Menton, waar weinig ziekte heerscht. Overal ontwaart men olijfboomen en zóó dicht staan deze boomen bij el kander, dat het als een lichtgroene masssa afsteekt bij de pijnboomen, die langs de berghelling groeien. Te mid den van deze groepen van olijfboo men treft men fraaie villa's, paleizen en kerkjes aan. De blauwe zee rolt kalm en vol verrukking tot aan den voet van de stad, langs de giardini publicc, waarvan ze de palmen zelfs omspoelt. De meest geliefkoosde wandeling der zieken uit deze stad is de weg -van Berige. Daar treft men onder de for- sche rij boomen bijna steeds wande- Iaarsters aan. Op den dag, dat ons verhaal er ons voert, 'tis in het einde van Novem ber, begon de avond reeds te vallen, toen drie personen op een bank bij de zee plaats namen. 't Waren twee vrouwen en een man. Hoewel de duisternis spoedig toe neemt, is het toch nog licht genoeg om hun gelaat te kunnen onderschei den; geruimen tijd zaten ze daar, ge nietende van den verrukkelijken aan blik, die hen de ondergaande zon aan bood, waarvan de laatste lichtstralen de toppen der bergen nog verlichtten. Van de beide vrouwen was deeene oud. De andere was daarentegen nog een jong meisje. De man was: Collivet. 'tjonge meisje, met het zachte, blee- ke gelaat, en de oogen, waaronder zich diepe kringen vertoonden, was zij, waarvan Marinette gesproken had, die Suzanne, waarvan de jonge vrouw zich met zooveel liefde gehecht had en welk kind zij na haar huwelijk met Collivet als haar eigen kind had lief- gekregen. De andere vrouw, de oude, was de zuster van Collivet, die, als Collivet afwezig was, er zich mede belast had, Suzanne te verzorgen en op te passen. 'tWas een zwak schepseltje, die Su zanne. Haar gezondheid was zóó zwak, dat de minste windstoot in staat scheen haar te dooden. De geneesheeren, die Collivet had geraadpleegd, hadden hem niet veel hoop gegeven; haar moeder was aan tering gestorven en Suzanne had van haar moeder die noodlottige kwaal ge- erfd. Misschien wist het arme kind het wel, hoewel niemand nog de onvoor zichtigheid begaan had, haar van haar toestand in te lichten. (Wordt vervolgd.) Nieuwsblad --- \£- Willem Brein. METALEN- GRAFKRANZEN.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1932 | | pagina 9