Derde Blad
No. 5292 Zaterdag 31 Dec
Ei si ssmart.
IJZERHANDEL
GORINCHEM.
voor het Land
van Heusden en Altena.
de Langstraat
en de Bommelerwaard,
SWEEP - STAKE
HONDERD GULDEN
Kinderrubriek
FEUILLETON.
Tel. Int. 220.
Plaatselijk Nieuws.
BEHOORENDE Bil HET
Zoo oud, als gij u voelt!
Het leven is een genot, zelfs als
gil 80 jaar zijt, mits gij u maar
jong voelt. Natuurlijk zijt gii niet
meer zoo sterk, doch vele kwalen
van den ouden dag kunnen voorko
men worden door de organen ge
zond te houden.
Pijn in de ledenen stijve en pijn
lijke gewrichten en spieren, urine-
stoornissen, aanvallen van duizelig
heid en soortgelijke klachten zijn te
ernstig om verwaarloosd te worden.
Draag zorg, dat urinezuur en andere
vergiftige onzuiverheden behoorlijk
uit het bloed gefiltreerd worden
dan bestaat geen gevaar voor rug
pijn, rheumatiek, ischias, spit. blaas
ontsteking of waterzucht.
Neem zonder uitstel Foster's Rug
pijn Pillen. Dit speciale middel heeft
duizenden dankbare gebruikers ge
lukkig gemaakt, frisch. gezond en
opgewekt.
Volg hun voorbeeld en gebruik
Foster's Pillen. Bij alle drogisten enz.
h f 1.7 5 per flacon.
Beste meisjes en jongens.
De oplossingen van de raadsels
van verleden week luiden als volgt:
1. Ossetong.
2. Luipaard.
3. Het is mijn vader.
OOM KAREL.
MIESJE EN HET KABOUTERFEEST.
Miesje had den heelen middag heer
lijk gespeeld, eerst met pop Annelies
en daarna met Felix de poes en het
prachtige kabouterprentenboek, dat ze
heelemaal uit haar hoofd kende. En
eindelijk was ze op een paar groote
zachte kussens vlak bij den haard gaan
liggen, om te zien, hoe de vroolijke
roode en blauwe en gele vlammetjes
achter de Mica ruitjes krijgertje speel
den. Buiten was het al heelemaal don
ker geworden en in het licht van den
haard leken de blonde pijpekrullen van
Miesje precies van echt goudKijk,
wat was dat een grappig vlammetje,
het leek wel een kabouter... En hoor,
wat was dat? Tikt, tik, tik... en daar
kwam opeens van achter den haard
een snoezig kaboutertje aan, met een
rood pakje aan en een groote roode
puntmuts op. Hij had een lange grijze
baard en het leek wel, of die vol met
sneeuw zat, of hij zoo van buiten kwam.
Hij lachte vriendelijk tegen Miesje en
zei: „Kom mee, Miesje-kind, we vie
ren een groot feest in het bosch voor
alle dieren. Maar doe eerst je lekkere
dikke jekkertje aan en doe je bont-
Naar het Franseh.
132.
Hij bezat eenige eigendommen in
Dammartin. Die heeft hij onmiddel
lijk verkocht. Hij scheen haast te heb
ben om van hieg te komen, 'tgeen
niemand gespeten heeft.
Weet gij, wat er van hem gewor
den is?
Ik heb hooren zeggen, dat hij in
betrekking was bij 't handelshuis de
Beaupreault, maar dat bestaat nu niet
meer.
En toen?
Ja, nu weet ik verder niets
Na nog eenige vragen gedaan te
hebben, begrepen de agenten, dat zij
toch niets meer te weten konden ko
men.
Zij keerden naar Meaux terug en
begaven zich dan naar de twee advo
caten, die de echtscheiding van Colli-
vet bewerkt hadden.
De advocaat van Collivet pleitte voor
zijn cliënt en stelde hem als de beste
man der wereld voor.
Hij zeide, dat Collivet, die rijk was,
Marie zonder familie of fortuin gehuwd
had, maar dat Marie hem schandelijk
bedrogen had en hem tot den onge-
mutsje op, want het is koud buiten."
In eens, (Miesje begreep er niets van,
maar de kabouter kon zeker tooveren),
stond ze bluiten ,met haar jekkertje
aan en haar mutsje op en stapte ze
naast den kabouter door de dikke
sneeuw naar het bosch toe. Kijkdaar
zag ze een lichtje... zag ze dat goed?
Daar kwam een konijntje aangeloopen,
met een brandend kaarsje in zijn pootje,
om natuurlijk te kunnen zien waar
het liep in het donker.
Daarnog een lichtjeeen eek
hoorntje kwam uit een dikken boom
geklauterd, ook al met een kaarsje in
zijn pootje. En daarnog een en
nog eenen nog eenvan alle
kanten zag Miesje uit holletjes en boom
stammen, langs paadjes en weggetjes,
allerlei dieren aan komen, allemaal met
een kaarsje, op weg naar het feest van
kabouterkoning Langhaard
Midden in het bosch uit de verte
kon je de lichtjes al tusschen de boo-
men door zien schitteren zat ka
bouterkoning Langhaard op een troon
van prachtige gedroogde gouden eike
blaren en gaf ieder dier dat aankwam
een vriendelijk woord en een hand.
Daarna zeiden de andere kabouters,
dat ze netjes in een kring om den
troon moesten gaan zitten en hun kaars
jes voor zich moesten neerzetten. Ko
ning Langhaard had een prachtige nieu
we koningsmantel aan, die heelemaal
door de elfjes van spinnewebben ge
weven was en versierd met vergulde
eikeltjes. Hij had de langste baard van
alle kabouters en ter gelegenheid van
het feest waren er allemaal vlechtjes
van zijn baard gemaakt, met heele
kleine, roode strikjes! Toen koning
Langhaard zag, dat Miesje met een
kabouter mee kwam, lachte hij heel blij
en sprak: „Welkom, braaf Miesje-kind,
op mijn feest! Ja, want ik weet wel,
dat jij 's winters altijd brood voor de
vogeltjes strooit en warm water voor
ze neerzet, als alles bevroren is, zoodat
ze anders erge dorst zouden hebben.
Je mag daarom op mijn troon zitten!"
Nu, jullie begrijpt dat Miesje dat
heerlijk vond en haar oogen uitkeek.
Eindelijk zaten alle dieren van het bosch
in een groote kring om den troon. Wat
was dat een mooi gezicht, al die bran
dende kaarsenlichtjes en al die vroo
lijke gezichten van de dieren. De ka
bouters hadden op de sneeuw een heel
dik tapijt van dennenaalden en mooie
gedroogde eikenblaren gestrooid, zoo
dat het heerlijk warm was. Een eek
hoorntje met zijn groote pluimstaart
zat heel tevreden naast een klein hertje,
een konijntje naast een nachtuil, een
haasje naast een groote zwarte poes die
in de buurt woonde en ook op het
feest mocht komen, omdat hij zoomooi
kon snorren en er was zelfs een klein
beertje ook! Verder waren er kleine
reebokjes en een groote zwarte mol,
die anders altijd onder den grond zat
en nu aldoor met zijn oogjes tegen
het licht zat te knipperen en twee groo
te groene kikkers die in een beekje
woonden, en heele lieve, kleine grijze
veldmuisjes enik weet niet wat
voor dieren allemaal meer. Toen ze
allemaal een mooi lied gezongen had
den gingen er twaalf kabouters naar
een dikke boomstam toe, maakten een
deurtje open en haalden groote scha
len met lekkers voor de dieren te voor
schijn, waarvan ze de dieren net zoo
veel gaven, als ze maar lustten. De
eekhoorntjes kregen natuurlijk heerlijke
beukennootjes, de hertjes en de ree
bokjes en de konijntjes malsche wor
teltjes, de poes een heerlijk stuk worst,
de veldmuisjes een stukje kaas, en zoo
lukkigsten sterveling op aarde had ge
maakt.
Toen zij den advocaat verlieten, had
den Loisseau en Chaumont gerust kun
nen zeggen:
Die Collivet is een heilige en zijn
vrouw het schandelijkste schepsel.
Maar toen zij bij den anderen advo
caat kwamen, veranderde de zaak en
nam zij een geheel ander aanzien aan.
Marie was mishandeld, herhaalde ma
len met den dood bedreigd geworden
en zij had haar dood reeds voorzien.
Daaraan viel niet te twijfelen. De
geneesheeren brachten hun rapportover
mishandeling uit naar aanleiding van
de lidteekens, die achter gebleven wa
ren.
Er waren getuigen bij de hevige
tooneelen geweest, die persoonlijk ver
hinderd hadden, dat die mishandelin
gen voortgezet werden.
Nu herkennen wij Collivet weer!
zeide Loiseau en wreef zich in zijn
handen.
Zijne meening was nu Colüvet, die
jaloersch was en daaó* hij gescheiden
was en geen rechten meer op Marie
bezat, had Beaupreault, den minnaar
zijner voormalige vrouw gedood. Nu
bleven hun nog twee zaken te doen.
Collivet voor den chef van den vei
ligheidsdienst te brengen en daartoe
ontdekken, waar hij zich met Suzan
ne, zijn dochter ophield.
En hadden zij hem eenmaal gearre
steerd, dan zouden ze hem wel spoe
dig tot bekentenis brengen.
kreeg ieder dier iets, wat hij het lief
ste lustte. Ze dronken allemaal eike
lenchocolade erbij uit uitgeholde kas
tanjes en Koning Langbaard vertelde
ondertusschen een prachtige kabouter
geschiedenis die echt gebeurd was.
Daarna gaven alle dieren elkaar een
hand en dansten in een groote kring
om den troon van Koning Langbaard
en Miesje heen. Miesje mocht toen
nog een stukje van den Nieuwjaarstaart
proeven, die koning Langbaard voor
Nieuwjaarsdag van kastanjes en aman
delen en beukennootjes met suiker en
room gebakken had en toen was het
feest afgeloopen. En juist wilde Miesje
hartelijk afscheid nemen van Koning
Langbaard en hem bedanken voor het
I mooie feesttoen ze opeens wakker
werd, doordat iemand haar een zoen op
haar wang gaf. Ze keek op en zag
moeder lachend over haa:r heen ge
bogen staan, die zei: Zeg eens, Miesje-
kind, zou je niet eens wakker worden?
Je hebt geslapen en dadelijk komt paps
thuis!
Miesje had alles gedroomd
ANDEL.
De zitdagen op verschillende
plaatsen, voor het aanvragen van een
vrijstelüng voor huisslachting, wor
den niet meer gehouden. Gelegen
heid tot aanvragen alleen ten huize
van den district-secretaris alhier.
De leerlingen der Bijzondere
school vierden onder leiding van het
onderwijzend personeel. Donderdag
j.l. in de Herv. kerk het kerstfeest.
Dit feest mag alleszins geslaagd hee-
ten en een woord van lof voor (de
leiders is wel op zijn plaats.
Tot ouderling in de Ned. Herv.
Kerk is herkozen de heer A. D. ;van
der Schans en als diaken de heer D.
Millenaar. Beiden hebben de herbe
noeming aangenomen.
De heer A. Wl van der Nat te
Sleeuwijk is benoemd tot directeur van
de mannenzangvereeniging alhier.
In de v.m. openbare school hield
de Afd. van den Nat. Werkmansbond
een druk bezochte ledenvergadering.
De Voorzitter riep de aanwezigen
een hartelijk welkom toe. De penning
meester bracht verslag uit van den
financiëelen toestand der Afd. over het
laatste halfjaar, terwijl de notulen na
lezing onder dankzegging werden goed
gekeurd. Benoemd werden voor onder
zoek der boeken de leden J. F. Naayen
en J. de Cloe. Daarna werd door het
bestuurslid van Duist ingeleid het on
derwerp „Het Ioonvraagstuk." In een
helder en buitengewoon goed samen
gesteld betoog, behandelde hij dit on
derwerp op voortreffelijke wijze, ter
wijl na afloop een aangename gedach-
tenwisseling volgde. Besloten werd, dat
de volgende vergadering het lid Mans
het onderwerp „Roeping en levens
lot" zal behandelen, terwijl vervolgens
nog tal van vraagstukken over werk
verschaffing, steun, enz. werden be
sproken, terwijl de wenschelijkheid
werd geuit ook in] deze gemeente tot
de oprichting van een Crisis-comité
te geraken. De Voorzitter sloot ver
volgens na de rondvraag met woorden
van dank de vergadering.
CAPELLE.
Het muziekgezelschap „Sire-
na" te Vrijhoeve-Capelle gaf met me
dewerking van het duo Marino Jea-
nette uit Kaatsheuvel in de zaal van
den heer J. Treffers aan het Brug
getje zijn eerste winteruitvoering. die
Maar hoe hem te vinden?
Loiseau en Chaumont wisten het niet.
Zij rekenden maar op hun geluksster,
op het toeval.
En werkelijk was het het toeval,
weliswaar een droevig en smartelijk
toeval, dat hen diende, toen zij reeds
alles verloren waanden.
X.
Van Marseille tot Qenève is de reis
een aanhoudende verkwikking voor de
oogen; 'tis een reis die het geheele
jaar door gedaan wordt door zieken,
welke er hunne gezondheid hopen te
rug te vinden, door gelukkigen, die
er nieuwe afleiding zoeken of door
ongelukkigen, die er afleiding voor hun
verdriet hopen te vinden.
Allereerst bereikt men Bordighera,
dat als een amphiteatre langs de zij
den van den berg ligt, erg aan den
windd 'is blootgesteld en daarom wei
nig door zieken bezocht wordt.
Vervolgens komt men aan Ospeda-
letti, 'tgeen minder bekend is, omdat
het uit later tijd dagteekent.
Ten slotte bereikt men San-Remo,
waar ons verhaal ons dit maal heen
voert.
't Lief gelegen stadje San-Remo, dat
ongeveer vijftienduizend bewoners telt,
is omringd door een cirkel van ber
gen. De huizen van San-Remo schij
nen, alsof zij profiteeren willen van
het schoone gezicht vóór hen, over
elkander te willen klimmen. Boven de
Spoedig is het groote moment daar, waarop wij U
in contanten kunnen uitbetalen.
Heeft U het deelnamebewijs reeds in Uw bezit?
Zoo niet, zorgt er dan alsnog voor dat U ons vóór 31 Januari 1933
een inzending Letterszakken kunt doen toekomen.
U ontvangt het deelname-bewijs, dan geheel gratis.
Vraagt Uw winkelier maar eens om verdere inlichtingen.
U weet toch ook, dat er 50 geldprijzen beschikbaar zijn, en dat U
bovendien toch nog kans hebt op een EXTRA-CADEAU
Als U dit alles weet, zijn wij er van overtuigd van U nog een inzen
ding te ontvangen.
N V. v.h. M. RAVENSWAAY ZONEN, GORINCHEM.
in alle opzichten geslaagd mag wor
den genoemd.
Aan Gebrs. Spiering alhier, is
onderhands opgedragen het bouwen
van een woonhuis voor den heer
Klootwijk.
De postduivenvereniging „De
Luchtvaart" hield Maandag. 2den
Kerstdag in haar clublokaal bij Mei.
Wed. A. v. d. Haart aan de Nieuwe-
vaart een onderlinge postduiventen-
toonstelling. waarbij de heer J. v. d.
Avoird uit Oosterhout als keurmees
ter optrad.
In de afdeeling late jongen werd
de ie prijs behaald door J. v. Door
nik. De andere prijzen door H. Dek
kers (2) en A. Versteeg.
Afdeeling jonge duiven G. Tref
fers, ie prijs en de andere prijzen
door J. v. Doornik (3). A. Klootwijk,
H. Dekkers. P. Verhagen, L. de Haan
en H. Rozenbrand (2).
Afdeeling jonge doffers H. Dek
kers ie en eerepriis en de andere
prijzen door C. .Verhagen. A. Kloot
wijk, A. Versteeg, W. Versteeg en H.
Rozenbrand.
Afdeeling oude duiven |E. Haver-
hals ie, 3e en eereprijs, A. Zwart
2e, A. Klootwijk 4e, W. Versteeg $e,
A. Versteeg 6e en C. Verhagen 7e.
Afdeeling oude doffers C. Verha
gen ie en 9e en de andere prijzen
door G. Treffers. J. v. Doornik, A.
Klootwijk. A. Versteeg, E. Haver-
hals. H. Rozenbrand en C. Rozen
brand.
(De tusschen haakjes geplaatste
cijfers geven het aantal prijzen aan.
Waar geen haakjes staan is het aan
tal één).
In de Ned. Herv. kerk alhier
had j.l. Maandag 2den Kerstdag on
der leiding van het personeel der
Ned. Herv. Zondagschool met de
kinderen de viering van het Kerst
feest plaats.
Met het zingen van Ps. 98 vrs. 2
en het lezen van Lucas 2 vrs. 1 tot
14 werd deze bijeenkomst, welke ook
door verschillende ouders en ande
re belangstellenden werd bijgewoond
geopend, waarna de heer Joh. Ro-
senbrand voorging in gebed.
Door den heer G. Koenen werd
met de kinderen de Kerstgeschiedenis
behandeld, terwijl ter afwisseling de
geleerde Kerstliederen werden gezon
gen en de kinderen getracteerd wer
den op versnaperingen. Door enke
le jongens en meisjes werden op on
berispelijke wijze groot ere of klei
nere schriftgedeelten opgezegd,
waarna een groepje van drie en daar
na een zestal meisjes op aardige wij
ze een kerstlied ten gehoore brach
ten. Nadat de heer Joh. Rosenbrand
dit kerstfeest met dankgebed gesloten
had. bracht de heer G. Koenen in
hartelijke woorden dank aan allen
die op eenige wijze aan 't welslagen
van deze kerstfeestviering hadden
meegewerkt, waarna ieder der kin
deren als cadeau een boekje alsmede
wat lekkers ontving.
De coöp. Productie- en con-
sumptievereen. „Ons Belang" voor
Sprang-Capelle en Omstreken hield
in de zaal van den heer J. Treffers
aan het Bruggetje te Vrijhoeve-Ca
pelle een algemeene ledenvergadering
onder leiding van haar voorzitter, den
heer^H. Boer. De voorzitter opent de
daken der eerste rij huizen ontwaart
men weer een rij vensters, die nieuws
gierig in het oneindige staren; boven
deze vensters weer daken en nogmaals
vensters.
San-Remo is een winterverblijfplaats,
er heerscht een zacht klimaat, daar
het tegen te hevigen of te kouden
wind beschermd is en daarom bijna
even druk bezocht wordt als Menton,
waar weinig ziekte heerscht.
Overal ontwaart men olijfboomen en
zóó dicht staan deze boomen bij el
kander, dat het als een lichtgroene
masssa afsteekt bij de pijnboomen, die
langs de berghelling groeien. Te mid
den van deze groepen van olijfboo
men treft men fraaie villa's, paleizen
en kerkjes aan.
De blauwe zee rolt kalm en vol
verrukking tot aan den voet van de
stad, langs de giardini publicc, waarvan
ze de palmen zelfs omspoelt.
De meest geliefkoosde wandeling der
zieken uit deze stad is de weg -van
Berige. Daar treft men onder de for-
sche rij boomen bijna steeds wande-
Iaarsters aan.
Op den dag, dat ons verhaal er ons
voert, 'tis in het einde van Novem
ber, begon de avond reeds te vallen,
toen drie personen op een bank bij de
zee plaats namen.
't Waren twee vrouwen en een man.
Hoewel de duisternis spoedig toe
neemt, is het toch nog licht genoeg
om hun gelaat te kunnen onderschei
den; geruimen tijd zaten ze daar, ge
nietende van den verrukkelijken aan
blik, die hen de ondergaande zon aan
bood, waarvan de laatste lichtstralen de
toppen der bergen nog verlichtten.
Van de beide vrouwen was deeene
oud. De andere was daarentegen nog
een jong meisje.
De man was: Collivet.
'tjonge meisje, met het zachte, blee-
ke gelaat, en de oogen, waaronder
zich diepe kringen vertoonden, was
zij, waarvan Marinette gesproken had,
die Suzanne, waarvan de jonge vrouw
zich met zooveel liefde gehecht had
en welk kind zij na haar huwelijk met
Collivet als haar eigen kind had lief-
gekregen.
De andere vrouw, de oude, was de
zuster van Collivet, die, als Collivet
afwezig was, er zich mede belast had,
Suzanne te verzorgen en op te passen.
'tWas een zwak schepseltje, die Su
zanne. Haar gezondheid was zóó zwak,
dat de minste windstoot in staat scheen
haar te dooden.
De geneesheeren, die Collivet had
geraadpleegd, hadden hem niet veel
hoop gegeven; haar moeder was aan
tering gestorven en Suzanne had van
haar moeder die noodlottige kwaal ge-
erfd.
Misschien wist het arme kind het
wel, hoewel niemand nog de onvoor
zichtigheid begaan had, haar van haar
toestand in te lichten.
(Wordt vervolgd.)
Nieuwsblad
---
\£-
Willem
Brein.
METALEN-
GRAFKRANZEN.