Zietesmari
FEUILLETON.
Plaatselijk Nieuws
PUROL er opl
lijk" gemoed voor indrukken, het zii
goede het zii slechte zoo vatbaar is.
en eenvoud het kenmerk van het ware
dat is van de ware Christelijkheid
is. of een eenvoudige, degelijke om
geving moet zijn invloed ten goede
op het onderwijs doen gelden.
De heer v. 't Sant klaagde in de
raadszitting dat er een meening be
stond. dat het gemeentebestuur het
Openbaar Onderwijs niet wel gezind
was. Ik durf verklaren, wat er ook
met andere scholen in onze gemeente
gebeurd mag zijn. of die gebouwd
zijn met een uiterlijke praal en pracht,
die niet in overeenstemming kan zijn
met den eisch van goed en degelijk
onderwijs (ik weet het niet) .wanneer
het gemeentebestuur bii den bouw
der nieuwe Openbare school zich
houdt aan de verklaring van den Bur
gemeester. dan kan niemand B. en
•W.. den heer van 'tSant incluis, ver
wijten. dat zii de belangen althans
van het Openbaar Onderwijs verwaar-
loozen.
Daarom Ouders. Onderwijzers en
Gil allen die U in onze gemeente
opmaakt om de belangen van het
openbaar onderwijs te bevorderen,
waakt er voor. dat in het nieuwe
gebouw het onderwijs blijft, wat het
in het oude altijd geweest is. zonder
sectarisme maar ook zonder partii-
geest. eenvoudig en degelijk. Waakt
er voor dat het mogelijk blijft wat
tot nog toe op Sleeuwijk altijd mo
gelijk is geweest dat de dienst in
de openbare school met gebed ge
opend en gesloten wordt.
Het sectarisme aat in onze streek
'hoogtii viert heeft in den loop de
jaren veel afbreuk gedaan aan de
openbare school. Wie echter in een
plaatselijk blaadje het twistgeschrijf
tusschen hoofden van bijzondere
scholen heeft nagegaan moet zich wel
eens afvragen, mede omdat de voor
standers van het bijzonder onderwijs
het zoo gaarne sieren met het prae-
dicaat „Christelijk", en men dan ook
bii het bijzonder Onderwijs doet
alsof: Is het met het bijzonder on
derwijs wel zóó als men ons wil doen
gelooven Wie het schelden der hee-
ren heeft gelezen vraagt zich afZou
het dan toch waar zijn. dat het da
gelij ksch gebruik van Gods Woord,
niet gedragen door een levend geloof,
er toe leidt dat de eerbied voor dat
Woord zoodanig wordt afgestompt,
dat men zelfs het oordeel uitgespro
ken in Math. 6:22 laatste gedeelte,
niet meer vreest. En wanneer men
dan leest, dat één der schoolbesturen
zijn spijt uitspreekt: niet over den
geest die in de ingezonden stukken
openbaar wordt maar over het feit
dat hii openbaar is geworden (past
hier misschien Johs. 3:921) dan
krijgt men wel een eenigszins ande
ren kijk op dat hoog genoemde bij
zonder onderwijs. Er is door de te
genstanders van het Openbaar Onder
wijs den spot gedreven met de leuze:
Maakt front voor de Openbare school.
Waar onze Openbare School is wat
zii tot nog geweest is en waar de
bovenaan gehaalde dingen bii het
Christelijk (pardon bijzonder) Onder
wijs mogelijk zijn daar kan de leuze
Naar het Fransch.
n>
144.
Dat was de eerste straf voor den
ellendeling geweest.
Jean Demarr begreep, dat Marinette
een eerzame vrouw was geworden;
en hij meende, dat hij door de jonge
vrouw de hand te reiken en door haar
mede te deelen, dat zij nog vrienden
bezat, dat hij haar misschien nog ge
heel kon oprichten.
Hij schreef haar om een onderhoud.
Zij antwoordde:
„Mijnheer, ik heb mijn plicht ge
daan, zelfs een zeer smartelijke plicht
en ik geloof, dat ik zelfs meer gedaan
heb. Gij behoeft mij niet te bedanken.
Mijn vurigste wensch op 'toogenblik
is, dat pijnlijke verleden te vergeten,
waarover ik nog steeds moet weenen!"
Jean ,Demarr gaf het echter niet
op. ,En zonder opnieuw geschreven te
hebben, begaf hij zkh op zekeren mor
gen, twee dagen na de veroordeeling
van Colliivet, naar 'de rue Lord Byron.
Eenige minuten moest hij wachten.
Marinette aarzelde nog.
Eindelijk liet de dienstbode hem 't sa
lon binnen gaan.
Bijna onmiddellijk daarna trad de
jonge tvrouw binnen; 'twas gemak
kelijk ,aan haar bleek en vermoeid uiter
lijk, ,aan de met blauwe kringen om
geven pogen te zien, dat Marinette haar
nachten met weenen en peinzen over
het verleden doorbracht.
Jean Demarr groette haar beleefd.
Zij antwoordde nauwelijks maar wees
hem stilzwijgend een stoel aan.
Mevrouw, zeide hij, ik kom niet
om u mijn dank dank te brengen, maar
toch kan ik Parijs niet verlaten, zonder
dat gij van mij te weten komt, dat wij
het aan u te danken hebben, dat het
geluk en den vrede in mijn huisgezin
is teruggekeerd, dat «en brave een
vrii en fier worden uitgesproken
„Maakt front voor de Openbare
School".
Een Sleeuwijker.
AALST.
In de O. L. School is een ou
deravond gehouden, waarbij alle le
den van Volksonderwijs waren uit-
genoodigd. De voorzitter der Ouder
commissie opende dezen avond, waar-
na het hoofd der school een lezing
hield over de beteekenis van „Het ge
zin en de opvoeding". Het was een
leerzame avond, die door een groot
aantal belangstellenden werd bezocht.
De afd. Volksonderwijs kon dien
avond 21 nieuwe leden inschrijven.
Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen
en Uw Lippen schraal en pijnlijk maar
vooral ook bij brand- en snijwonden,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
Het verzacht en geneest.
GORINCHEM.
Op de Donderdag j.l. gehou
den paardenmarkt werden aange
voerd 381 stuks tegen 365 het vorige
jaar. Er was op deze markt een vrij
levendigen handel die, hoewel zich
in hoofdzaak beperkende tot het bin
nenland, aan de markt leven en kleur
verleende. Er was een vrij groote
aanvoer uit Zeeland, terwijl er veel
naar den Achterhoek werd verkocht.
Enkele Duitsche kooplieden waren
aanwezig.
De prijzen waren als volgt:
Luxe paarden f 250350
2l/2-jarige paarden - 220300
i1/2-jarige paarden - 170250
Werkpaarden -150200
Veulens - 60—120
Slachtpaarden - 60120
Hitten - 80180
In hotel de Gier hield Vrijdag
avond de Eierveiling haar eerste jaar
vergadering onder haar nieuwe vorm
en naam van Coop. Gorinchemsche
Eierveiling U. A. te Gorinchem.
Met een enkel woord van welkom
tot de leden, opende de heer P. A.
de Ruiter als voorz. deze vergadering.
De opkomst stelde wel wat te leur
(wat zich later op den avond her
stelde) doch hij vermoedde dat het
ongunstige weer hiervan wel de oor
zaak was. Een uiteenzetting volgde
over de nieuwe cooperatievorm, die
voor de leden geen enkele geldige
aansprakelijkheid met zich brengt;
art. 8 zegt daarvan: De leden der
Vereeniging zullen geenerlei aanspra
kelijkheid dragen voor de schulden
der Vereeniging. Het bepaalde bij
art. 17 der Wet op de Coop. Veree-
nigingen, wordt alzoo uitdrukkelijk
eerzame man, die onschuldig veroor
deeld werd, in eere hersteld is. Gij
moet dus weten, mevrouw, dat wij
u in ons aandenken zullen bewaren,
en dat niemand het ooit zal wagen, jdat
aandenken te besmetten. Uwe oogen
verraden mij dat het nog zoo lang
niet geleden is ,dat gij geweend hebt
die tranen hebt ge echter niet al
leen aan de nagedachtenis van Suzanne
vergoten, maar ge hebt ook om u
ze!,f geweend.
Zij boog het hoofd en zweeg.
Maar hij had haar zeker doorzien, want
hare oogen werden vochtig en zij
moest zich op haar lippen bijten, om
niet in snikken uit te barsten.
Jean Demarr zelf was zeer ontroerd.
Mevrouw, zeide hij, wat kan ik
voor u doen?
Zacht antwoordde zij
Gij zijt goed, mijnheer en ik blijf
u dankbaar voor hetgeen gij voor mij
hebt willen doen.
Hij hield echter aan en zeide:
Gij antwoordt m>ij nietwat
kan ik voor u doen?,.. Behandel mij,
alsof ik een oud vriend van u was
en aarzel niet mij uw vertrouwen te
schenken, alsof ik uw vader was.
Helaas! Gij kunt niets voor mij
doen, mijnheer, want ik verlang niets.
Niets?
Zij schudde met het hoofd.
Maar ik blijf u zeer dankbaar!
En welk een heerlijk gevoel voor
mij ,te weten, dat ik een oprechte ge
negenheid heb ingeboezemd!!
Wilt gfij mij één vraag toestaan?
Zeker!
't Is weliswaar een onbescheiden
vraag en ik verzoek u bij voorbaat hem
mij te vergeven en er slechts belang
stelling in te zoeken, die gij mij inboe
zemt.
Zij knikte toestemmend.
Wat zijn uwe plannen, kindlief?...
Wilt ge
Hij durfde zijn zin niet voltooien.
Ja ik heb u begrepenGij dacht,
dat zij, die Parijs vroeger onder den
naam van Marinette heeft gekend tot
haar feesten ,zou terug keeren.
En werkelijk zou haar dit gemakkelijk
uitgesloten, zoodat bij de leden geen
bezwaar bestond, den ledenlijst te
teekenen. Intusschen werd door den
Voorz. de gebruikelijke comsumptie
aangeboden, wat door allen dank
baar werd aanvaard. Daarna las de
Secretaris het jaarverslag, hetwelk
zonder enkele op- of aanmerking werd
goedgekeurd.
Met groote meerderheid van stem
men werden tot bestuursleden herko
zen de heeren J. G. Schouten en C.
A. Koekkoek. Nadat de Veilingmees
ter verslag had uitgebracht, werden
door enkele leden vragen gesteld,
die gaarne werden beantwoord. De
aanvoer in 1932 bedroeg 1976713
stuks eieren, hoogste prijs f 7,50, laag
ste prijs f 1,60, middelprijs f2,99 per
100 stuks. Vorig jaar bedroeg de
middelprijs f4,31. De Voorz. merkte
nog op dat in vergelijking met een
andere Veiling, de middelprijs bevre
digend was te noemen.
De aanvoer van pluimvee steeg van
572 stuks in 1931 tot 1129 stuks
in 1932, waarvan de opbrengst 686,2 5
gld. bedroeg. In totaal werd geveild
voor een bedrag van f 59745,65.
Naar aanleiding van het Bestuurs
voorstel om aan den Veilingmeester
een gratificatie van f 100 toe te wij
zen, vroeg een der leden het ver
schil van inkomen met het vorig
jaar. De Voorz. antwoordde dat dit
verschil ruim f 400 bedroeg.
Bedoeld lid stelde daarop voor de
gratificatie tot f150 te verhoogen,
hetwelk echter met 20 voor en. 21
stemmen tegen, werd verworpen.
Tot slot de gratis verloting, waar
na reikhalzend werd uitgezien (een
week tevoren waren enkele leden al
aanwezig) en waarbij een 12-tal prach
tige prijzen een gelukkige en dank
bare eigenaar kregen. Na de gebrui
kelijke rondvraag sloot de permanen
te voorzitter onder dank voor de ge
zellige wijze van vergaderen, met den
wensch voor 1933 van veel eieren
met een niet te lagen prijs, deze ver
gadering.
LAND VAN ALTENA.
Door de Centrale Suiker Mij.
te Amsterdam is aan haar agenten een
circulaire gezonden, waar wij het vol
gende aan ontleenen:
Met betrekking tot den bietensteun
voor dit jaair zijn wij gemachtigd be
kend te maken, dat de Steunregeling
voor 1933 in bewerking Is en ten spoe
digste zal worden bekend gemaakt.
De regeering is levendig overtuigd,
dat (de vorige steunregeling onder de
huidige ^omstandigheden niet meer vol
doende iis.
Verder betreuren ,zij het, dat de Re
geering ,weer zoo laat komt met het
oog ,op het contracteeren. Hoewel er
weer zooveel gezaaid mogen worden
als vorig jaar, moet de verbouwer
toch .kunnen beslissen welke hoeveel-
vallen. Zij behoefde slechts een enkel
woord te zeggen en den volgenden
morgen zou Parijs haar even schitte
rend en schoon terug zien en als eer
tijds zou men haar geluk benijdden.
Helaas! Nooit heb ik mij in die levens
wijze gelukkig gevoeld, en ik zou liever
sterven, dan het nogmaals op te vatten.
Dat vermoedde ik ook kindlief,
en daarom durfde ik u niet te vragen:
Wat zijn uwe plannen?
Zij glimlachte droevig.
Daar ik datgene, wat ik op aarde
het meeste liefhad, niet meer bezit,
heb ik besloten in het klooster te
gaan.
Hebt gij daar goed over nage
dacht?
Jamijn volgend leven ga ik
daar doorbrengendaar alleen zal
ik kunnen vergeten, dat ik moet verge
ten daar alleen zal mijn smart ver
zacht worden
Hij vatte hare hand en drukte die tee-
der. 'tZou vruchteloos wezen haar van
haar plan af te brengen.
Dit begreep Demarr dan ook
Hij hield dus niet langer aan, maar
verliet haar, ontroerd door 'hetgeen
hij gezien en gehoord ,had.
XVII.
Drie dagen daarna waren alle per
sonen, behalve Marinette, te Menton
vereenigd bij Margaretha die eindelijk
gelukkig was. Maar hoe ziekelijk en
zwak zag zij er uit! De geneesheer,
die haar te Parijs behandeld had, na
dat zij na de voorstelling van „Ham-
lef krankzinnig was geworden, had op
zekeren dag tegen Demarr en Gerard
gezegd:
Weest voorzichtig met haar!
Zulk een zielesmart kan doodelijk wor
den. Groote rust, de eentonigheid van
haar leven, maar vooral het bestendige
geluk kon haar behouden en redden.
Had zij die rust en dat geluk nu
niet eindelijk verkregen? Zou zij 'tnu
niet behouden?
Nu zij zagen dat haar bleeke ge
laat weer kleur kreeg, nu zij haardof
fe oogen weer zagen schitteren, nu
heid land hij hiervoor beschikbaar zal
houden.
NEDERHEMERT.
De heer D. v. Ooijen Jzn., die
verleden week werd gekozen tot ou
derling bij de Ned. Herv. Kerk al
hier, heeft deze benoeming niet aan
vaard.
OUDENDIJK.
Onder leiding van het w.n.
hoofd der school de heer J. Woud
stra had Zaterdagavond in de tweede
openb. school, de eerste ouderavond
plaats. Het gebouw dat speciaal voor
dit doel was ingericht, was bij de
opening spoedig geheel gevuld met
ouders en belangstellenden. Onder
hen merkten we op de heeren Wet
houders en Gem.-Secretaris van Wou-
richem, de heer H. P. Vos, hoofd
van school I en het bestuur van
Volksonderwijs van de afd. Sleeuwijk.
Van verschillende heeren, o.a. ook
van den Burgemeester, was bericht
van verhindering ingekomen.
De Voorz. riep bij de opening al
len een welkom toe, en hoopte dat
de heer Huijser weer spoedig in zijn
plaats zou komen. Daarna zongen de
kinderen onder leiding van den heer
A. W. Havelaar, die op dezen avond
het muzikale gedeelte verzorgde, een
„Welkomstlied".
Als inleiding tot het samenstellen
van de Ouder-Commissie volgde een
warm pleidooi van den Voorz. voor
de Openb. School en zette nader het
doel en werking van een Ouder-Com-
missie uiteen. Bij de stemming die
hierop volgde werden tot lid geko
zen de heeren H. v. Andel, Ad. van
Vugt JWzn., H. de Lorm, A. Vink
Azn. en J. Verhoeven, die allen hun
benoeming aanvaardden.
Toen volgde een reisbeschrijving
naar Indië, waarbij de kinderen de
plaatsen van de route vlot wisten te
noemen. Om het gesproken woord
te verduidelijken, had de heer Woud
stra een projectielantaarn opgesteld
en toonde hij ons een serie plaatjes.
Door zijn groote kennis van dat land,
waar hij met zijn gezin 25 jaar heeft
doorgebracht, was hij in staat ons
veel interessants te vertellen.
Voorts toonde hij ons een volledige
serie producten uit de verschillende
streken van Indië, en wist van de
teelt, het oogsten en het bereiden
veel te verhalen.
In de pauze werd thee geschonken,
wat de gezelligheid verhoogde. Voor
afwisseling werd door de kinderen
de operette „Marieke's speelgoed" op
gevoerd. Het daverend applaus dat
elk tafereel volgde, was wel een be
wijs hoe dit stukje insloeg. De aan
kleeding van dit stuk was in han
den van Mevr. Woudstra, die voor
alles en nog wat, had gezorgd, 't Was
daarom geen wonder dat aan het
eind^ het echtpaar Woudstra en de
heer Havelaar, werden gehuldigd.
zij haar weer zagen glimlachen, meen
den Gerard en Jean de ellende achter
den rug te hebben.
Louise was er ook, bij Gerard, bij
Margaretha.
En dat verhoogde de vreugde der her
stellende, nu zij die liefde met den dag
als een zich ontwikkelende plant zag
toenemen.
Men wachtte op de eerste dagen
van het mooie seizoen, opdat het Mar
garetha niet te zeer zou vermoeien,
wanneer zij naar Parijs terugkeerde. En
dan zou het huwelijk plaats hebben.
Toch twijfelde zij soms nog, de jonge
vrouw, wanneer zij al die opgeruimde
gezichten aanschouwde.... wanneer zij
zag, hoe gelukkig Demarr nu was
hoe teeder Gerard en Louise elkander
aanzagen.
Zij twijfelde, maar moest bekennen:
En toch is 't het werkelijke ge
luk.
XVIII.
Colli vet werd naar Nieuw Calledonië
vervoerd.
Een maand na zijn veroordeeling werd
hij met eenige anderen naar St. Martin-
de-Ré gebracht.
Daar wachte hij, tot dat hij naar
Nouméa zou kunnen vertrekken. Even
als de andere galeiboeven was hij in
het grauwe werkpak gestoken.
Met de Chandernagor werd hij ver
voerd. Zonder eenig verzet liet hij zich
aan boord brengen.
't Scheen dat hij alle wilskracht ver
loren had.
Toen hij zich echter opgesloten zag
in de hutten van het schip, hutten zóó
laag, dat men er nauwelijks in kon staan
en verlicht door één enkele pit, toen
uitte hij een kreet van woede en rende
tegen de traliën op.
Maar het was te vergeefs en krach
teloos viel hij weer neer.
Dat was alles.
Toen hij te Nouméa op de kade ont
scheept werd, stonden de bewakers
reeds te wachten, om hem naar de straf
plaats te geleiden.
De gevangenen werden in twee rijen
De kinderen zongen daarna nog
enkele liederen, terwijl het A. B. C.
op verzoek werd herhaald.
De heer de Lorm dankte namens
Ouder-Commissie en aanwezige ou
ders het personeel der school, mevr.
Woudstra en de heer Havelaar voor
het gebodene.
Namens B. en W. sprak de heer
A. B. Holster, woorden van dank aan
het personeel der school en getuigde
dat het openbaar onderwijs hun na
aan het'harte lag. Nadat de heer
Woudstra, allen die hadden meege
werkt tot het welslagen van dezen
avond (waarbij de dames die thee
schonken en de jongens die het too-
neel bouwden, niet vergeten werden)
had bedankt, sloot hij deze gezellige
avond.
WIJK.
De uitslag van de aanbeste
ding van een woonhuis aan een be
staande schuur alhier op 24 Febr.
gehouden voor rekening van A. Knij
pers is als volgt:
Timmerwerk en Ijzerwerk:
C. Vos, Meeuwen f 795.,
Verfwerk:
W. Furster, Wijk f 215,
J. M. de Joode, Meeuwen - 205,—
P. Verheij, Heusden - 198,
Loodgieterswerk
M. Bax, Wijk - 90,
Fa. v. Laarhoven, Heusden - 82,25
Metselwerk
J. Zonneveld, Veen -1500,
Massa:
J. Zonneveld, Veen -2500,
Het werk is gegund in perceelen
aan de laagste inschrijvers.
WAALWIJK.
Bij de gehouden aanbesteding
voor den bouw van twee woonhuizen
voor rekening van den heer Fr. Hom
bergen, werd ingeschreven als volgt:
Wed. v. Hullen, alhier f9.515
Wed. v. d. Hammen, alhier f9.449
J. v. d. Meys, alhier f9.262
Zn. Treffers, alhier f9.156'
Wynands, alhier f9.145
P. de Graauw, Waspik f8.998
P. Kramer, Genderen f8.985
J. Leytens, Raamsdonk f8.865
J. Nieuwenhuizen, Sprang f 8.1QS
Wed. Aarts en zn., alhier f7.915
Het werk is aan de laagste inschrij
vers gegund.
Het bouwen van een heerenhuis voof
rekening van den heer Fr. Pulles-Kooïs
is opgedragen aan den heer O. Timmer
mans te Sprang voor f12.290.
Het bouwen van het dubbel woon
huis met schoenfabriek voor rekening
van de heeren gebr. Slaats is opgedra
gen aan den heer A. v. Suijlekont te
Raamsdonksveer voor f 11.369.
o-
opgesteld'.
Marinesoldaten met het geweer in
den arm vergezelden hen.
Op de strafplaats traden andere bewa
kers op hen toe, verdeelden hen in
groepjes, gaven hun levensmiddelenen
brachten hen naar hunne woningen.
Eensklaps ontwaarde een der bewa
kers Col li vet.
Hij scheen verbaasd.
Eenige oogenblikken nam hij hem
nauwkeurig op.
Toen zeide hij op wreeden ironieken
toon
Duivels! Zoo het mogelijk was.
Gollivet sloeg zijn oogen op en sid
derde.
De bewaker vroeg:
Heet gij niet Gollivet?
Ja-
Kijk eens aan! Dat treft! Hae
gaat het er mede, oudje? Welkom in
Caledoniëü
Collivet draaide zijn hoofd om en ant
woordde niet.
Gij herkent mij niet? Wat een
slecht geheugen! !k ben uw vriend Jac-
quemin. Zeer verheugd u weer te zien,
papa Collivet. Wij zullen schik met
elkander hebben.
De andere gevangenen hoorden het
gesprek wel, maar konden het niet be
grijpen en mompelden:
Kijk, kijk, die Collivet schijnt hier
een oude bekendj? te wezen.
XIX.
Zes maanden daarna kon Collivet,
die gedurende al dien tijd voor allen ge
voelloos scheen, zijn toorn niet langer
bedwingen, waarin hij door de woorden
van Jacquemin gebracht was.
Hij wierp zich op hem, sloeg zijn
magere vingers om zijn hals en klemde
dien zóó lang dicht, tot dat de levens
geesten waren geweken.
Toen men toesnelde, was Jacquemin
dood.
Acht dagen daarna werd Gollivet op
het plein der strafplaats voor het front
der soldaten doodgeschoten.
EINDE.
