Pil wuier Beslaat oil 2 Maden BEZOEKT 'ft: ft ft: ft-ft"- ft ft;:;ft:-ftft. ft:: ft:Gftftftft' ftftui Uitgave FIRMA L. J. VEERMAN - HEUSDEN, HEÜSDENSCHE MAANDMARKT Donderdag 18 Mei. FEUILLETON. No5331 Woensdag 17 Mei 1933 Versnelde bruggenbouw HïtOSWITHA Spp&ifol* Bij alle Drogisten. 1/Hifahacdl's poeder UfcD van ALtEHA Dit blad verschijnt WOENSDAGMORGEN en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.10, franco per post beschikt f 1.25. Bij onze Agenten 10 cent per week. Afzonderlijke nummers 5 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. DE OP Voor de landgenooten. wonende ten Zuiden onzer groote rivieren is de versnelde bruggenbouw vooral van groote beteekenis en daarom willen we er het een en ander over zeg gen. Over het nut van het doen ver richten van „overheidswerken" in op oeconomisch gebied zeer slechte tij den is al heel wat geschreven en gepraat, maar gedaan is er oitter weinig. En toch is dit één van de weinige maatregelen waardoor cle overheid onmiskenbaar en direct meer werkgelegenheid schept. Wan neer toch de Staat zelf opdrachten gaat geven dan moet dat absoluut de totale werkgelegenheid vergroo- ten, tenzij, wanneer de Staat de wer ken niet had laten uitvoeren, anderen dit zouden hebben gedaan óf er een dusdanige schaarschte aan kapitaal is, dat nu de Staat voor de uitvoe ring der werken kapitaal gaat aan wenden, zulks beteekent dat er voor andere bestemmingen evenveel min der geld beschikbaar is. Het eerste zal niet dan in hooge uitzonderings gevallen zoo zijn en voor gebrek aan kapitaal behoeft men in eene depres sie althans in deze niet te vreezen. Een groot deel van de werkzaam heden kan ongetwijfeld worden ver richt door het in zoo omvangrijke mate braak liggende kapitaal en door de ongebruikte arbeidskracht. Voor zoodanige werkzaamheden is dus heel veel te zeggen en er wordt dan ook niet zoo heel veel tegen ingebracht. De gewone geopperde bezwaren zijn in het kort de volgende. In de eerste plaats zegt men soms dat het niets dan een uitstel van executie 'betreft, omdat het immers niet gaat om een totaal van meer orders door de overheid, alleen eene tijdverscliui- vin&- Dat is inderdaad juist, maar die verschuiving is wel degelijk van groot nut; in den grond beteekent zij niet alleen een verplaatsing van werkge legenheid, maar een schepping daar van. Het tweede bezwaar is dat het Verhaal uit de 10de eeuw na Chr. Naar 't Hoogduitsch. 13. 'MIDI Steeds dreigender werd het rumoer der menigte, steeds hatelijker werden de scheldwoorden. „Verdedig u, Eckard," riep de bis schop nog eens, „uwe dwaalleer hebt gij zelf bekend van den duivel bezeten; maar aan de schuld, die gij niet hebt bekend, wil ik niet gelooven. 't Is niet mogelijk, dat een zoon der heilige kerk tot zulk een smadelijke daad kan af dalen." „Verdedigt u," riep allen, die hij gewonnen had door zijn verheven, ede len moed der overtuiging.. Maar Eckard zag niet op. „Mij verdedigen kan ik niet. De menigte schreeuwde „ha!" Maar ook het meisje uitte een gil en rukte zich los van haren beschermer. De kap rukte zij van het hoofd, en toen zij voor de voeten van den bis schop neerviel, toen viel een stroom van gouden lokken langs het donkere kleed tot op den marmeren vloer. „Maar ik kan 't, ik Helena von Ros- sow, ja!" Haar schitterend oog trof de nu sid derende schare, en zij lachte verachte lijk 'iii!!. noodige kapitaal in de depressie niet te krijgen is. De ervaring heeft inder daad geleerd, dat. jndien de malaise leidt tot een financieele crisis, tij delijk de markt voor overheidslee- ningen niet „open" is, maar als die tijdelijke invloeden voorbii zijn zijn er zeer omvangrijke kapitalen ter be schikking van de overheid althans wanneer men daarmee productieve werken wil uitvoeren. Ten slotte is er het bezwaar dat er in depressietiid nauwelijks kans zal zijn om werken te doen uitvoeren, waarvan het „rendement" den lee- ningsdienst kan verzekeren, hetgeen men als eerste eisch stelt voor de uitvoering der werken. En inderdaad is dit wel eenigermate een bezwaar daar de Staat aan de arbeiders loon en aan de geldschieters rente be taalt, zoodat dus de Staat wel de gelijk heeft te letten op het rende ment van het uit te voeren werk. vroeg in Sproeten komen het voorjaar, koop tijdig een pot Nu verkeert ons landje in de ge lukkige omstandigheid dat er in de zen tijd van depressie een zeer ruim arbeidsveld voor de overheid open staat. Het automobielverkeer is in op komst en ons wegennet is nog lang niet op peil gebracht, dat met die opkomst in overeenstemming is. Maar nog meer dan verbetering en uitbreiding van het wegennet is de bouw van een aantal bruggen nooclig, omdat bij de overgangen over onze groote revieren het ver keer grooten hinder ondervindt door overtocht per pont of bruggen die meermalen in geen enkel opzicht aan de eischen van het moderne ver keer voldoen (denk maar aan klei ne trekpontjes en schipbruggen!). Dat deze bruggen er op den duur zullen komen staat wel vast en even eens staat vast dat ons wegennet ver der uitgebreid en verbeterd zal wor den. Maar tot nu toe is de lands- overheid er hier te lande niet voor geweest om voor wegen- en brug genbouw geld te leenen. De uitgaven werden vrijwel geheel bestreden uit de loopende inkomsten en wel niet uit de algemeene middelen der schat kist, maar uit een speciale voor dit doel geheven belasting van de weg gebruikers n.l. de wegenbelasting en rijwielbelasting. Geheel logisch was dit standpunt zeker niet; want bij het huidige au toverkeer is een weg evenzeer een productief kapitaalgoed, een produc tiemiddel als een „ijzeren weg" voor de spoorwegen, als havenwerken voor „Dwazen, die gij zijt!" Zijn zwijgen zal hem aanklagen. Het spreekt hem vrij. Als hij mij liefhad, dan en had hij de zvvarste zonde be dreven, hij zou haar loochenen, om mij te sparen. Ik ik hem hem lief, daarom sta ik hier trots vloek en ban, om hem te zuiveren van de schuld, die ik bedreef, niet hij. Schuld ach, ook ik heb geen schuld te bekennen. Want dat mijn liefde schuldig is, daarvan overtuigt mij j geen priester geen bisschop. En gedaan, gedaan heb ik niets, als dat ik tot den vervloekte ging opdien stormachtigen avond." „Waar men u in zijne armen vond", schreeuwde Anselmus. „Nadat gij de sluizen der zee hadt geopend," weerklonk nu Eckard's stem j dof en zwaar. 'tWas als ontwaakte hij nu eerst uit een droom. „En de zee raakte reeds onze beven de voeten, ijskoud als de ijzingwekken de dood," riep Helena krachtig uit. „Anselmus, in dien toestand zou men ook u in de armen van Eckard gevon den hebben." Over menig gebaard gelaat zweefde een flauwe glimlach bij die woorden, maar hij was vluchtig als een gedachte. Dp vreeselijke hoogst gewichtige ernst van die laatste woorden greep iedereen aan tot in het diepst der ziel. „Heil de edele reine,!" Wie haar aanziet, die weet, dat zij onschuldig is als het licht. En onder de scheepvaart. En in deze beide laatste gevallen schroomt toch de overheid allerminst geld te leenen. Hoe een en ander ook zijn moge. inmiddels heeft het vele geschrijf en gewrijf over dit onderwerp toch succes gehad. De regeering toch heeft het eindelijk aangedurfd een wetsontwerp in te dienen tot ver snelling van den bruggenbouw. De bedoeling is eene Naamlooze Ven nootschap op te richten voor den bouw en de exploitatie. Al het geld zal echter door den Staat worden verstrekt, zoodat men blijkbaar het risico van kapitaalverlies niet van dien aard achtte, dat men dat aan den belegger wilde overlaten. De Naamlooze Vennootschap „Versnelde Bruggenbouw" is een schakel die wordt ingelascht om weinig doorzich tige redenen. Maar het doet er ook weinig toe of nu het Wegenfonds bij den Staat leeningen opneemt dan wel of er een aparte instantie voor wordt geschapen. Hoofdzaak is dat de bouw van een deel onzer bruggen zal plaats vinden in een tijdvak waarin de industrieele werktuigen en de' ar beid benoodigd voor dien bouw zon der werk gereed staan, terwijl ze straks over eenige jaren wellicht nut tiger aangewend zullen kunnen wor den dan voor bruggenbouw. Wil kun nen dan onze bruggen bouwen met een miniem bedrag aan werkelijke „maatschappelijke" kosten. De opzet is om de bedoelde N.V. de bruggen te laten exploiteeren in dier voege, dat zij tol zal heffen tot 1947 wanneer de concessie afloopt waarvan de opbrengst gevoegd bij 14 jaarlijksche bijdragen van het wegenfonds rente en aflossing van het kapitaal moet bestrijden. Het is de vraag of deze methode om de kosten te bestrijden t.w. tolheffing althans voor een deel der lasten noo- dig was en wenschelijk is. Wanneer men den bouw aan het particulier initiatief had overgelaten zou er niets anders hebben opgezeten dan de bou wers een prijs voor den dienst van hun bouwwerk aan den gebruiker te laten vragen wilde men de exploitatie op commercieele basis houden. Maar nu toch de Staat den bouw en de exploitatie voor eigen risico verricht, had men evenzeer uit het wegen fonds kunnen putten, hetzij door de ze belasting te verhoogen. hetzii door de aflossing over een wat langeren duur te verdeelen. Natuurlijk kan men de stelling verkondigen, dat de brug gen een zoo specialen dienst bewij zen, lang niet voor iederen wegge bruiker van evenveel nut, en dat de kosten naar verhouding zoo sterk jzou- den drukken op het wegenfonds dat het billijk is de Druggebruikers een speciale vergoeding daarvoor te vra gen, zooals men b.v. op het oogen blik ook de huizenbezitters in Am sterdam een deel van de brandweer haar blik kan niets ontstaan wat on rein is. En ,die Eckard aanklaagt is een el lendige!" „Hoort ;gij het, hij heeft den vloed der zee ontketend!" Opdat men hen bij elkaar zou zien! En toen heeft hij hen gered, om ze aan te klagen." „Schandvlek van een monnik!" „Van een mensch!" riep de bisschop uit, „als het waar is. Zoo'n monster baart de heilige kerk niet." „Vloek over hem!" Toen Eckard het bezwatende woord had gesproken, toen had Anselmus een oogenblik gewankeld. Maar slechts een oogenblik. Met een afschuwelijken grijnslach om den .grooten mond, keerde hij zich om. „Ha, ik zie toch nog vele meisjes, vele vrouwen onder de menigte komt er dan geen enkele op, om mi; te verdedigen. De vrouwen hebben hier toch het woord in den priesterraad. Maar mijn gezicht is niet zoo glad als dat van Eckard en mijn voorkomen niet zoo aantrekkelijk, en niet velen hebben liefdemoed, zooals jonkvrouw von Rossow." „Ellendige!" Toen sprong de vermomde aan de zijde van het meisje. Hij had het zwaard uit de scheede gerukt met verachte- lijken blik stak hij het er echter weer in. Toornig bliksemde het zwarte oog- uit de donkere kap neer op den ver door eene afzonderlijke belasting laat betalen. Maar dan rijst de vraag of het niet onbillijk is, dat de bruggen die in het Oosten van het land wer den gebouwd en die Amsterdam met het Zuiden verbinden, uit het Wa genfonds werden bekostigd, terwijl de Rotterdammer die naar het Zuiden trekt voor twee bruggen krijgt te betalen. Vervolg raadsverslag WOUDRICHEM. De Voorzitter deelt vervolgens me de. dat in verband met een schrijven van den Commissaris der Koningin in deze provincie B. en W. voorstel len de Algemeene Politieverordening dezer gemeente aan te vullen met de volgende bepalingen. Het is verboden met reclamewa gens reclameborden, .reclamedoeken reclamezuilen of dergelijke reclame middelen zich te bevinden opgaan of langs den weg of op zoodanige plaat sen clat die voorwerpen vanaf den weg zichtbaar zijn indien daardoor de openbare orde verstoord of be dreigd wordt of den goeden zeden staat gegeven kan worden. Het is verboden op of aan den weg. ter verspreiding aanbeveling, aankondiging of bekendmaking van gedrukte of geschreven stukken of geschreven stukken of afbeeldingen, zoodanig te roepen of rond te gaan met zoodanige reclamemiddelen dat daardoor de openbare orde verstoord of bedreigd wordt of den goeden zeden aanstoot gegeven kan worden. Het lid Kuijpers zegt reeds ver nomen te hebben dat ook in andere gemeenten een dergelijke bepaling in de politieverordening is opgenomen en het is hem daarbii opgevallen dat enkel de gemeenten in Noordbra bant dergelijke beperkende bepalin gen vaststellen. Hij stelt de vraag of het noodig is dat juist de ge meenten in Noordbrabant de toe vlucht moeten nemen tot dit middel om afbreuk te doen aan de in de Grondwet gewaarborgde vrijheid van drukpers. Volgens berichten in de pers .heeft hij opgemerkt, dat het eigenlijke doel is te waken tegen reclame van de Communistische Partij, doch hij meent, dat de Grondwet toch voldoende mid delen aangeeft om ook zonder deze be paling op te treden tegen .opruiende bedaart spoedig met een Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist lectuur, gezien het geval Sneevliet te Amsterdam, die toch werd veroordeeld. Hij is van meening, dat het niet aan gaat aan het oordeel van verschillende personen over te laten, wanneer daar van kan worden gesproken. In Brabant meent men echter op deze wijze te keeren de propaganda van de Commu nisten en de S.D.A.P., hetgeen, .ge zien van het standpunt der R. Katho- lieken, te begrijpen is. Zooals we bij de laatstgehouden verkiezingen hebben kunnen zien ontziet deze partij ,zich i echter ook niet om de .grofste beleedi- gingen aan het adres van andere par tijen te doen. Het is bovendien zeer twijfelachtig oi de Hooge Raaci èen dergelijke strafbepaling zal sancti'o- neeren. Hij is van meening, dat het een gevaar beteekent om een zoodanig j verbod op te riemen, aangezien de een het zoo en de ander het weer anders zal uitleggen. Aangezien er thans vol gens de bestaande bepalingen bij op ruiing behoorlijk kan worden ingegre pen, is hij er niet voor het verbod in de politieverordening op te nemen en kan hij zich dan ook niet met het voorstel van B. en W. vereenigen, j Het lid van Wendel de Joode zegt, dat hij zich volkomen met het voorstel van B. en W. vereenigen. 1 Na nog eenige bespreking wordt dit voorstel met 4 tegen 3 stemmen aan genomen. Tegen stemden de leden v. d. Wiel, Kuijpers en Viveen. j Door B. en W. wordt vervolgens aan den raad aangeboden het verslag betreffende de volkshuisvesting in deze! gemeente over het jaar 1932, hetwelk! voer de leden ter inzage wordt gelegd.. Op voorstel Van B. en W. wordt met algemeene stemmen besloten tot het aangaan van de volgende geldleenin- gen: f7000.voor het gedeelte der voor rekening der gemeente komende! kosten voor de restauratie van den to ren; f2450.voor den aankoop eener motorbrandspuit; f1500.voor een nieuw torenuurwerk en f600.voor. de reorganisatie van den reinigings dienst. De eerste leening af te lossen' in 25 jaren en de andere in 10 jaren en een ander tegen een maximum-rente van 5 pCt. j Gewijzigd wordt de begrooting voor het dienstjaar 1933 volgens het door B. en W. overgelegd ontwerp-besluit. j Bij de rondvraag vraagt het lid Kuy- pers of reeds een onderzoek is inge steld naar de omstandigheid, dat bij' den laatsten brand aan den Oudendijk! de motorspuit zoo laat arriveerde. De Voorzitter deelt dienaangaande) mede, dat hij op den dag van den1 brand niet in de gemeente aanwezig was, terwijl ook de hoofdbrandmeester schrikte. „Een verdorven schepsel rs hij, een moordenaar, aan wien Eckard eenmaal evenals aan Koenraad de abso lutie weigerde, omdat hij zich niet wil de verbeteren. Natuurlijk, hij lachte daarbij verachtelijk heeft een ander gewetenloos priester hem waarschijn lijk de zonde vergeven, en nu is hij een vrome monnik en gij hebt het recht hem als aanklager tegen Eckard aan te hooren. „En opdat gij mij gelooft" en nu rukte hij ook de kap van het hoofd „met ridderwoord en ridderzwaard staat voor de reinheid van Helena von Ros sow borg: Gero, de markgraaf der Elbelanden." Luid gemor weerklonk onder de me nigte. Een blik, een schitterende trof hem uit Heiena's oog. Hij zag hem niet, maar Eckard. En de priester sloeg een oogenblik de oogen neer. De bisschop stond op. „Dan sluit ik voor heden de ver gadering. Jonkvrouw von Rossow is voor he den vrij; wij nemen de borgstelling van den Markgraaf aan. Fra Anselmus wordt in het klooster bewaakt; de te gen hem aangebrachte aanklacht zal in een tweede vergadering onderzocht worden. Ook Eckard blijft in bewaring, Is de laatste aanklacht ook niet be wezen ,in al het voorafgaande heeft hij zich door zijn eigen woorden aan geklaagd. Maar men moet niet zeggen, dat de heilige kerk in strijdi met het recht handelt. Hij worde niet veroordeeld, voordat Anselmus veroordeeld of vrij gesproken is. Ik hef het concilie op). [>e Heere zij met u,." Hij sprak den zegen uit De menigte viel op de knieën. De bisschop en de hoogwaardigheids- bekleeders verlieten de zaal. Ook Anselmus werd weggevoerd, Eckard wendde nog eenmaal het hoofd, nog eenmaal met dien doordrin genden, raadselachtigen blik. Toen overmeesterde Helena weer de oude, de alles overwinnende liefde^ Ook in haar oog schitterde weer de eeuwige liefde, en alles vergetend wilde zij tot hem ijlen. Toen vatte haar opeens een ijzeren hand, te rech ter tijcL Want Eckard maakte het teekendes kruizes, keerde zich om, wenkte zijne wachters en ging. En Helena? Zij uitte geen kreet Zij viel ook niet in onmacht Maar zij leunde op Gero's arm, zoo zwaar, dat het hem pijn deed. En haar gang was die van een oude vrouw. Willoos liet zij het toe, dat hij haar op zijn eigen paard zette en haar voor zich op den zadel nam, (Wordt vervolgd). EtlWSBLAB tt mtvmtwirmr n u« wwri

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1933 | | pagina 1