Ho. 5473 Vrijdag 28 Sept. De Grootmoeder. Avondteekenschool Heusden. naar eep GOED ADRES. PASs|ROO^Bffe-^v Zie onze speciale Etalage! Firma L. J. VEERMAN - HEUSDEN Ja, natuurlijk, mijn BRIL is van M. NORT Gediplomeerd Opticien TWEEDE BLAD Boekhandel. GOR1NCHEM, Zusterhuis 6. maandag en dinsdag gesloten voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Huiteiilaiid. FEUILLETON. TEEKEN- I Het Accountantsberoep in Nederland. BEHOORENDE BIJ HET DE TYPHOON BOVEN JAPAN. Volgens officieele mededeeling moet het aantal slachtoffers van de typhoon die ver leden week Japan heeft geteisterd, worden vastgesteld op 2499 dooden, terwijl 8399 personen werden gewond en 568 personen worden vermist. Het aantal vernielde of ernstig beschadigde gebouwen bedraagt 363.336, waaronder 289 schoolgebouwen. 5000 Spoorwegwagons werden vernield en de kosten voor het herstel der spoorwegen worden geraamd op tien millioen yen. DE GRAF ZEPPELIN. Het luchtschip Graf Zeppelin is van zijn achtste reis van dit jaar naar Zuid-Amerika te Friedrichshafen teruggekeerd. o DE VERMINDERING VAN DE VER MOGENS. i In het blad Capital vestigt Jacques Bain- ville er de aandacht op, dat in Frankrijk tusschen de begrootingsjaren 1932en'33 meer dan 150 000 personen, die onder de algemeene inkomstenbelasting vallen, be nevens meer dan honderd houders van inkomsten boven het millioen uitgevallen zijn. KAN DE MENSCH EEN LICHTBRON ZIJN? Dê Times" bericht, dat de bekende uitvinder Arpad Szepessy er in geslaagd is een electrische lamp te construeeren, die men met behulp van de electrische stroom in het menschelyk lichaam aan het branden kan brengen. De lamp gaat alleen aan, wanneer de mensch gezond is andèrs wordt er kortsluiting veroorzaakt. De uitvinder hoopt met zijn toestel kwalen te kunnen localiseeren. o EIEREN KOKEN MET RADIOGOLVEN. De radio schijnt voor ons menschen steeds een grootere practische zin te kry- gen. Het nieuwste is thans eieren koken door middel van de radio electrische golven. Het was prof. Jellinek te Berlyn, die het eerst tot de ontdekking kwam, dat eieren door middel van radiogolven kunnen wor den gekookt. Deze geleerde nam een rauw ei en plaatste het in het magneet van een condensator, welke laatste in verbin ding stond met een kortegolf-zender. Met een energie van één K W. en een golf lengte van 3 M. was het ei in den nor malen tijd van 5 minuten gekookt. Toen kon men bemerken, dat dit ei op een andere wijze dan in kokend water was gehouden het ei-wit was dikvloeiend als gelatine, terwijl het ei-geel niet hard ge worden was. Prof. Jellinek nam ook proe ven met eieren, welke eenigen tijd in het ijs waren gelegd. De temperatuur van ei-wit daalde sterker dan van het ei-geel, n 02. Lieve Geneviève, mijn teerbemin de, wiees bedaard, schrei niet meer, ik bid u. Blozende maakte zij zich uit zijn om arming los en wischte haar oogen af. Mijnheer Henri, zeide zij ik weet niet, of ik goed heb gedaan met hier te komen; misschien ben ik wel te vrijpostig geweest; maar gij zult mij niet euvel duiden..,.. O! juffrouw Geneviève! viel hij haar in de rede alles wat gij doet, vind ik goed. Ziet ge, mijnheer Henri, ik was half gek; jat, de vrees had mijn verstand verduisterd, ik wist niet meer, wat iik deed. Die courant, die ik had gele zenDus zijt gij wel naar Saint- Germain geweest, zooals Victorine had gezegd? Maar waarom is dat artikel dan geschreven? Dat duel, was dat dan niet waiar? Juffrouw Geneviève, ant woordde de jonge man ernstig de courant, die gij gelezen hebt, heeft u niet bedrogen: om negen uur van mor gen, heb ik te Vésinet een duel gehad met een heer, dien ik eergisteren voor het teerst heb gezien en die baron de Septème heet. terwyl de warmte-temperatuur van het ei-wit tot 80 graden in kokend water beliep, terwyl het geel even over 60 graden kwam. o 'N NA-OORLOGSCHE TRAGEDIE. De ellende van een Hon gaar in Russische krijgsge vangenschap. Zijn ont snapping. zijn thuiskomsten zijn ontgoocheling. Van tijd tot tijd melden de bladen de terugkeer van krijgsgevangenen, die sedert de oorlogsjaren in han den vielen van het Russisch regiem en door list of toeval hun verban ningsoord konden ontvluchten om na talrijke moeilijkheden en ellende naar het vaderland terug te keeren. Een dergelijke tragedie speelde zich onlangs in een klein dorp in de Karpathen af. Vóór 20 jaren, n.l. in Augustus '14 werd zekere Fedor Tofei, behoorend tot het 12e Hongaarsche Honved- regiment, hetwelk aan het Galicische front lag, door de Russen gevangen genomen en met het oog op zijn ver wondingen naar een hospitaal te Kieuw overgebracht. Toen hij hersteld was bracht men hem in een concentratiekamp in Kaukasus en werd hij na den wa penstilstand, nog steeds als krijgsge vangene, bij een Kaukasischen boer aan het werk gezet. Tofei zat intus- schen niet stil; hij deed alle moeite uit de handen van zijn vijanden te ontkomen en naar zijn vaderland te vluchten. Later werd hij een zwer ver, die moest leven van de liefda digheid der Russische boeren en in die jaren heeft hij groote ellende en ontberingen gekend. In het begin van dit jaar ontmoette hij een landge noot Andi-as genaamd, met wien hij het plan smeedde tezamen naar hun geboorteland te vluchten. Wekenlang liepen beide mannen groote afstanden per dag. tot zij ein delijk aan den Dn jester, de Russisch Bessarabische grens kwamen. Zij zwommen de breede rivier over, doch werden door de Russische pa trouille opgemerkt. Er werd op.hen geschoten en Andras werd zoo ern stig gewond, dat hij eenige minuten later dood naar de diepte zonk. Tofei, die bemerkte, dat hij zijn vriend niet meer kon helpen, slaagde er in door onder water te zwemmen verder te gaan en zoodoende aan de machinegeweren der Russen te ontkomen. Éindelijk bereikte hij de Roemeensche kust en zette zijn weg naar het vaderland voort. Het heerlijk vooruitzicht zijn vrouw en kinderen weer terug te zullen zien, gaf hem steeds weer op nieuw moed en kracht voort te gaan. Helaas, de ontgoocheling was ont zettend. Zijn vrouw was in die jaren her trouwd en zijn kinderen hadden zich verspreid. De echtgenoote wilde haar man niet terug kennen en klaagde hem zelfs bij de politie aan als een bedrieger en oplichter. De man zag zijn huis, zijn have en goed, alles, wat hij vóór de wreede oorlogsjaren nog bezat, overgegaan aan den 2den echtgenoot van zijp vrouw, die op Een GOEDE teekening eischt GOED materiaal en kan dan eerst GOED resultaat opleveren. Daarom voor GOEDE TEEKENBEHOEFTEN, W^rj houden voorhanden (celluloid' Haaken (met en zonderHoss^ zwaai.) Passers. Pennen. Gummi (alle gewenschte merken). Potlooden. Papier Voorbeelden. Linialen. Inkten. Wieken, enz. enz. God! riep zij verschrikt uit. Zij was heel bleek geworden. Zij greep zijn beide handen, betast te zijn armen en zijn borst. Henri, zeide zij bevende zijt gij niet gekwetst? Stel u gerust, lieve Geneviève; ziet ge, zélfs geen schram; integen deel, ik heb mijn tegenstander ver wond,. Zij keek hem met verwondering aan. O! zeide zij met stralende oogen gij hebt mijnheer de Sep tème gewond, gij zijt overwinnaar ge bleven over den man, die als een eer ste vechter wordt voorgesteld, die reeds vijftien of twintig duels heeft gehad, en zelfs drie tegenstanders heeft gedood! Gij begrijpt, mijnheer Henri, waarom ik zoo bang was. De jonge man greep haar hand en die zacht drukkende, prevelde hij: Lieve Geneviève! Hij zag haar met een blik vol liefde aan en ging voort: Mijnheer de Septème is inder daad een man van groote bekwaam heid met den degen, en ik zag, dat hij mij wilde dooden. O! gij doet mij sidderen! Wat er op eens in hem omging, wat hem op ee'ns overkwam, weet ik niet. Hoie het zij, toen hij op het punt stond mij de borst te doorboren, bleet zijn arm onbeweeglijk en mijn degen doorstak zijn hand. God waakte (over u, mijnheer Henri. God of gij, juffrouw Geneviève, gij, die mijn goede fee zijt. Op nieuw bloosde zij en bleef een oogenblik met terneergeslagen oogen staan. Mij'nheer Henri, zeide zij ein delijk weet ge, dat mijn vader hier is? Ja, dat weet ik. Ik kan niet op mijn vader wach ten, die hier blijft déjeuneeren; nu ik u heb gezie'n, ga ik heen. O!neen, doe dat niet, ga niet heen, antwoordde hij levendig, ik houd u hier. Maar mij'nheer, stamelde zij. Juffrouw Geneviève, blijf hier en luister; ik kan die gelegenheid niet laten voorbijgaan, om eens openhartig met u te spreken; ik moet mij ver klaren. Gij hebt recht gehad, mijn gedrag vreemd te vinden; na u de beteekenis mijner liefde gedaan te hebben, na u gezegd te hebben, dat ik zonder u niet kon leven, ben ik op eens van uws vaders ^Euis weggebleven, en hoe wel mijjn hart in opstand kwam, heb ik alle moeite gedaan, om u niet meer te zien. Gij hebt kunnen gelooven, dat mijn liefde voor u niet meer dezelfde was, maar dan hebt gij u vergist, juf frouw Geneviève. Ik heb dat ook nooit geloofd, mijnheer Henri. O! ik dank u; gij hebt mij ten minste niet slecht beoordeeld. En hij ging op een toon van de dat alles aanspraak had gemaakt en niet van zin was, deze bezittingen terug te geven en de vrouw te ver laten. Opnieuw begon de oudstrijder een zwervend leven. Hij klopte aan bij de vroegere vrienden en kennis sen en het gelukte hem 130 perso nen te vinden, die hem wilden bij staan, indien de vrouw over zou gaan tot een gerechtelijk proces. Deze personen hebben hem als de ware Tofei herkend en zullen hem ook financieel steunen zoolang hij zijn vroegere eigendommen nog niet heeft herwonnen. In het betrokken Ivarpa- tisch dorp heerscht een groote ont stemming over de onmenschelijke houding van de vrouw van dezen krijgsgevangene en men ziet met be langstelling de verdere verwikkelin gen tegemoet. O— DE SNELSTE STER IN HET «WERELDRUIM. Een reis om de wereld in twee minuten. Onder de sterren is er een, die in de astronomische catalogus als „1830 Groombridge'' aangeduid wordt. Zij overtreft alle andere snelheid. Astronomische metingen hebben aangetoond, dat zij ongeveer 40 bil joen mijl van de aarde verwijderd is, dus 2 millioen maal zoo ver als de zon. De ster Groombridge stuift met de ongelooflijke snelheid van 50 mijl per séconde door de ruimte. Men bedenke dat de snelheid van een kogel uit een infanteriegeweer ongeveer 1/12 mijl per seconde be draagt. Met deze snelheid zou zij in 2 minuten rondom onze aarde draai en. Zij zou de reis van de aardenaar de zon een afstand van 20 milli oen mijl in 5 dagen kunnen af leggen. Maar zou deze vlugge ster thans in het middelpunt van ons geheele sterrenstelsel staan, dan zou zij toch eerst in een millioen jaren naar de grens daarvan kunnen rei zen. Rij zulk een snelheid is er geen kracht in de natuur, welke deze ster in haar loop zou kunnen stuiten, ook niet de aantrekkingskracht der grootste zonnen, welker banen zij kruist. Wanneer men met aandacht de ver slagen der diverse groote, toonaange vende dagbladen hier ten lande van de 25ste acoountantsdag, gehouden Zaterdag j.l. te Amsterdam, leest en bestudeert en o.m. het artikel van een dier dagbladen is getooid met het grootste teederheid voort: Geneviève, geliefde Geneviève, ik heb nooit opgehouden aan u te den ken en u met al de macht die in mij was, te beminnen; gij zijt mijn leven., want het leven is niet schoon zonder u; a'l mijn hoop is op u gevestigd, gij zijt mijn geleidster, mijn lichtende ster. Zij luisterde ,en zag hem in de oogen, en het haastig op en neer gaan van haar borst verried haar hevige ont roering. Hoe dikwijls, ging hij voort heb 'ik den weg naar den faubourg Saint-Antoine ingeslagen, maar, mij.de belofte, aan mijn moeder gedaan, her innerde, ging ik langzaam terug, mijn hoofd op de borst gebogen. O! gij zult nooit weten, wat ik heb geleden en steeds dacht ik er aan, dat gij mij kondet beschuldigen, aan mij twijfelen. Ik heb mijn moeder lief, ik eerbiedig haar, zooals een goed zoon een goede moeder moet eerbiedigen en ik stel in haar een vertrouwen, even groot, als in u. Gij weet, wat zij voor mij heeft ge daan, gij kent de teederheid voor haar zoon, haar toewijding; indien ik vergat, hetgeen dk haar verschuldigd was, zou ik een ondankbaar monster zijn, en zou mijn Geneviève mij niet meer kunnen achten. Welnu, mijn moeder heeft mij ge smeekt, mij van u te verwijderen, niet meer aan u te denken, op te houden u lief te hebben'. ,,Het is een ongeluk," heeft zij mij opschrift „Ook bij de accountants tiert de splijtzwam" (Tel.), zullen bui tenstaanders, niet-ingewijden in het accountantsvak. zich onwillekeurig af vragen op welke wijze het toch mo gelijk kan zijn, dat bii de accoun tants, personen geacht te zijn van hoogste orde en regelmaat, een toe stand van desorganisatie heerscht, ja sterker nog, blijkbaar velen zijn, die zich ten onrechte accountant noemen of laten noemen. Het is in een beknopt artikel als dit niet mogelijk uitvoerig in te gaan op de oorzaken, welke geleid hebben tot deze desorganisatie. Schrijver de zes wil er slechts op wijzen, dat naast een 5-tal toonaangevende vereenigin- gen, welken een" zekeren waarborg geven tegenover de cliënten van hun leden betr. richtige uitvoering van hun arbeid e.d., nog een 1 o-tal orga nisaties zijn, zoodat het voor buiten staanders wel eens moeilijk wordt hier uit wijs te worden. Het feit, dat er vereenigingen zijn met hoogstens een 1 o-tal leden, ge tuigt van een streven, om bij het publiek den indruk te doen vestigen, dat men te doen heeft met een „su per "-a ccoun tan t Hoewel reeds vele pogingen zijn aangewend de tusschenkomst van de Regeering te verkrijgen, ten einde langs deze wegen te doen uitmaken, wie en wat accountants zijn en hier mede een einde te maken aan het bestaan van alle vereenigingen, zelfs in 1918 en 1928 staatscommissies aan het werk zijn getogen, om na veel geconfereer en geschrijf met den gebruikelijken „dank voor de bewe zen diensten" af te treden, zonder iets bereikt te hebben, is men met deze; zaak nog niet veel verder gekomen. In 1928 heeft een oudere vereenigingi kans gezien een gedeeltelijk fusie tot' stand te brengen en dus eenige ver eenigingen van het tooneel doen ver dwijnen; verwacht wordt, dat op dezen» weg zal voortgegaan worden en in lengte van dagen het aantal organi saties zal gaan afnemen. Bii zulk een fusie moeten alle leden aan een on derzoek betr. hun capaciteiten, goe den naam, e.d. zich onderwerpen, zoo dat men gaandeweg de „vakmen- schen" zal overhouden. ■Door het ontbreken van een wet telijke regeling blijft het dus nog steeds mogelijk, dat iemand met ee- nigszins durf resp. brutaliteit zich plotseling ontpopt als een accoun tant^) Het ontbreken van vakkennis, ja, zelfs van begrip van de meest ele mentaire zaken op administratief ge bied, heeft menige plotseling verrezen accountant doen sneuvelen, of tot een cenigszins zielig figuur doen afdalen. Als typisch staaltje van recenten da tum memoreert schrijver de aanwezig heid van een „accountant" in een dei) stand van dé j.l. gehouden Jaar-beurs, die zich aldaar voorstelde als verte genwoordiger van een fabriekje, doch gezegd, „een heel groot ongeluk, dat je juffrouw Lionnet bemint, want je kunt er niet aan denken haar te huwen, dat geluk is je ontzegd' en het is even zeer in het belang van juffrouw Gene viève als in je eigen belang, dat je je liefde moet verdrijven. Tusschen juffrouw Lionnet en jou bestaat een hinderpaal, die door niemand uit den weg geruimd kan worden." Ik wilde weten, waarin die hinder paal bestond; maar mijn moeder wilde mij niets zeggen. Ik heb begrepen, dat zij een geheim had, dat zij wilde be waren. O! dat geheim moet wel ver schrikkelijk zijn, daar mijn moeder het mij niet heeft willen meedeelen. En nu, Geneviève, heb ik u mijn ge drag duidelijk gemaakt. Ik werd niet alleen bedreigd, ook uw toekomst en uw geluk stonden op het spel; ik be greep, dat ik mijn moeder moest ge-, hoorzamen. Henri, antwoordde het jonge meisje treurig en met verstikte stem ik heb nooit aan uw hart getwijfeld; ik wist waarom gij van mij wegbleeft,, want mevrouw Merson heeft mij onge veer hetzelfde gezegd, als u. Wat ,gij wist? Ja, Henri. Hij bleet een oogenblik zwijgen en hernam daarna: (Wordt vervolgd). Nieuwsblad

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1934 | | pagina 5