dat in de voorste lokalen verlichting!
aanwezig was. Hoe worden de ge
maakte kosten nu verdeeld? Naar spr.
meening behooren deze buiten beschou
wing gelaten te worden bij de bere
kening der kosten per leerling voor
het openbaar onderwijs.
De Voorzitter kan hierop geen direct
antwoord geven, wel meent spr., dat
deze kosten vallen onder de z.g. stich-
tingskosten.
De heer Roza zegt, dat het niet zijn
bedoeling is, hierop terstond antwoord
te ontvangen, als hij dit in een vol
gende vergadering krijgt, is hem dit
De Voorzitter antwoordt, dat B. en
W. met den Inspecteur overleg hebben
gepleegd en deze was het er mede
eens ,dat het grootste aantal leerlingen
het voorste gedeelte met de grootste
speelplaats behoorde te krijgen.
De heer v. d. Velden zegt, 4a* de
Inspecteur de bevoegdheid heeft toe
te zien op het onderwijs, niet om
lokalen aan te wijzen. Spr. had niet ver
wacht, dat de Voorzitter een derge
lijke houding zou hebben aangenomen.
De heer v. d. Velden zegt verder,
dat hier bij het gemeentehuis een mocie
verkeersverbetering is tot stand ge
goed. Dan is er b.v. de centrale ver- bracht. Hij wil den heer A. van Ber
warming die in de openbare school
aanwezig was, hoe geschiedt de verdee
ling der kosten daarvan?
De Voorzitter antwoordt, dat dit wer
kelijk nog problemen zijn, waarvoor
naar een billijke oplsosing moet wor
den gezocht, het billijkst lijkt hem
deze kosten per leerling om te slaan,
hij geeft toe, dat een en ander van in
vloed zou kunnen zijn bij de berekening
van het bedrag per leerling.
De heer 'Roza zegt, dat er dan nog
is de verdeeling der leermiddelen. Het
is eenerzijds goed geweest, doch ander
zijds kan ook daardoor het kostenbe-
drag per leerling omhoog gevoerd wor
den in de toekomst. De openbare school
kan blijven zooals die thans is, ze kan
verdwijnen, maar ze kan ook in leer
lingenaantal toenemen. Neemt dit toe,
dan zullen voor de nieuwe leerlingen
andere leermiddelen aangeschaft moe
ten worden, leermiddelen die echter,
als voor de Bijz. school geheel nieuwe
leermiddelen waren aangeschaft, niet
noodig zouden zijn geweest, doch waar
door nu de kosten opgevoerd zullen
worden.
De Voorzitter zegt, dat het school
bestuur genoegen heeft genomen, met
de verdeeling der oude leermiddelen,
om daardoor de stichtingskosten, die
door de gemeente gedragen moeten
worden, te drukken.
De heer Roza kan dit begrijpen, maar
het kan in de toekomst voor de ge
meente nadeelige gevolgen hebben.
Was ér een nieuwe school gebouwd
en waren voor de Bijz. school nieuwe
leermiddelen aangeschaft, dan had de
gemeente dit ook wel moeten beta
len, doch had1 dit niet gebeurt ten
koste van het openbaar onderwijs. Als
een en ander is onderzocht wil spr.
hierop nog weieens nader terug ko
men.
De heer v. d. Velden zegt, het eens
te zijn met het gesprokene door den
heer Roza.
De heer B. v. Wijk zegt in den aan
vang te hebben gezegd, dat hij hoopte,
dat er één school zou blijven, dit is
:nu eenmaal niet het geval geweest,
het is jammer, maar er valt niets aan
te veranderen. Nu heeft men getracht
de stichtingskosten zoo laag mogelijk
te houden, iets wat spr. niet anders
dan kan toejuichen. Er behoeft, dunkt
hem, niet zoolang over gesproken te
worden, hij vindt het mooi van het
schoolbestuur, dat, zooals v. d. Velden
indertijd' gezegd heeft, had kunnen zeg
gen, dat willen wij hebben, thans* ge
noegen heeft' genomen met de leer
middelen, die de openbare school niet
meer noodig had. Een zekere groep
heeft nu eenmaal gewild, dat er een
Bijz. school kwam.
De heer v'. d. Velden vraagt, de na
men te willen noemen van de ouders,
die dit hebben gewild.
De heer v. Wijk zegt, geen namen
behoeven te noemen, de lijst is ter
tafel geweest van hen die Bijzonder
onderwijs verlangden.
De Voorzitter sluit de discussie over
deze kwestie.
De héér Roza wil nog even opmer
ken ,dat hij zijn vraag niet gedaan
heeft, om het Bijzonder onderwijs de
benoodigde middelen te onttrekken,
doch alleen om te vernemen, hoe de
financieele regeling der stichtingskos
ten zal zijn, als hij daarop, zij het dan
later, antwoord krijgt, dan is spr. te
vreden.
De Voorzitter belooft dit antwoord
té zullen geven, als hij een en ander
nader onderzocht heeft.
De heer v. d. Velden zegt, in een
vorige vergadering te hebben gevraagd,
hét voorste gedeelte van het schoolge
bouw aan het openbaar onderwijs te
laten, de Voorzitter heeft hem toen een
ontwijkend antwoord gegeven. Later is
gebleken, dat het niet is gebeurd! en
dat de Voorzitter dlit toen reeds wist,
want de horden waren reeds gemaakt.
Den 29ste Mei kreeg spr. een brief
van het gemeentebestuur, waarin hem
werd meegedeeld, dat dit geen zaak
van den raad was. Men had heusch
geen acht dagen over dit antwoord
behoeven na te denken en had hem
dit wel' direct kunnen geven. Maar
!B. en W. hadden hiervan kunnen afwij
ken en de beslissing aan den raad
kunnen laten, de uitslag zou dan wel
hetzelfde zijn geweest, het rechtsge
voel ten opzichte van B. en W. was
dan filet, zooals nu het geval is, in
den knel gekomen.
geijk hier openlijk dank brengen, voor
de verleende medewerking voor deze
verbetering.
De Voorzitter wil zich gaarne b'.j de
ze woorden aansluiten, waarop hij de
vergadering sluit.
Afscheid van den heer A. v.
d. Heuvel als Hoofd der
Openbare Lagere School
te Wijk.
Heden, 1 Juli, heeft de heer A. v.
d. Heuvel, den pensioengerechtigden
leeftijd bereikt en moet hij het onder
wijs en de school, waaraan hij zooveel
jaren als hoofd heeft gearbeid; aan de
opvoeding van de Wijksche jeugd, gaan
verlaten. Dat dit scheiden den heer
v. d. Heuvel zwaar valt, is te begrij
pen, immers hij verrichtte dien arbeid
steeds op voorbeeldige wijze, was aan
dien arbeid gehecht en deze was hem
lief geworden.
Maar hef is nu eenmaal steeds zoo
in de wereld, er is een tijd van ko
men en een tijd van gaan, deze laatste
is thans ook voor den heer v. d. Heu
vel aangebroken.
De heer v. d. Heuvel is nog gezond
en krachtig, zoodat het hem mensche
lijker wijze gezien, gegeven zal z.ijn,
nog geruimen tijd van zijn welverdiende
rust te genieten. Een rust die allen en
ook wij, hem, zijn echtgenoote en doch
ter, van harte toewenschen.
De voorstanders van openbaar on
derwijs wilden dit afscheid niet on
opgemerkt doen voorbijgaan en uit hun
midden had zich dan ook een comité
gevormd, om den heer v. d. Heuvel bij
dit heengaan te huldigen.
Hoewel de kinderen anders des 'Za
terdagsmiddags vrijaf hebben, waren
zij ditmaal op Zaterdag 27 Juni, des
nam. 5 uur op school verzocht, niet
om les te ontvangen, doch om bij deze
huldiging tegenwoordig te 'zijn. Van
zelfsprekend werd aan dit verzoek ge
volg' gegeven en waren alle kinderen,
in 'hun beste plunje gestoken, op het
afgesproken uur, velen vergezeld van
hun ouders, aanwezig.
Het lokaal waar de jeugd zich met
het huldigingscomité, onderwijzend per
soneel, vele ouders en belangstellen
den had vereenigd, was met guirlandes
en bloemen versierd, het was het lokaal,
waar de heer v. d. Heuvel de Wijksche
jeugd had onderwezen.
Toen allen hun plaatsen hadden inge
nomen, werden de heer en mevrouw
v. d. Heuvel door de heeren K. v. d.
Mooren en K. v. d. Velden aan hun
woning afgehaald en de school binnen
geleid.
De kinderen zongen ouder leiding
van den heer R. v. Suijlichem:
AFSCHEIDSLIED.
Nu gij van uw werk gaat scheiden
En voor 't laatst ons hebt geleerd,
Nu de ure is gekomen,
Dat gij hier niet wederkeert,
Willen wij u gaarne zeggen,
Zie ons allen nog eens aan,
Dat wij niet vergeten zullen
Wat gij voor ons hebt gedaan!
Nu gij na een werkzaam leven
Wel de ruste hebt verdiend,
Zullen wij U moeten missen,
U, ons aller beste vftend.
Maar, al gaat gij ons verlaten
Zult gij niet meer; voqr ons staan,
Uit de harten van uw kind'ren! i
Zal uw beeld nooit wijken ^gaan!
Hierna nam de heer N. v. d. Maaden
het woord en sprak ongeveer als volgt:
Geachte mijnheer en mevrouw v.
d. Heuvel, dames en heeren en
kinderen.
Ik heet U allen welkom. U weet allen,
dat deze dag voor deze school een
bijzondere dag is, omdat heden voor
het Hoofd van die school, de dag van
scheidenis aangebroken. Wij hebben U
hier genoodigd, in dit lokaal, waar hij
jullie, kinderen en vele anderen heeft
onderwezen.
De heer v. d. Heuvel heeft het on
derwijs 44 jaren gediend. Hij heeft
die loopbaan gekozen, omdat hij ze
mooi vond. En het is ook een mooie
loopbaan de kinderen op te voeden in
geestelijke en maatschappelijke deug
den, juist daarom is het onderwijzers
ambt een heerlijk ambt. 44 jaar is
een heele tijd, steeds heeft hij al die
jaren de kleuters ontvangen en heeft
hen onderwezen en opgevoed. Steeds
in het genot van een goede gezondheid,
zoodat de heer v. d. Heuvel zoo goed
als geen verzuimen heeft gehad in al
die jaren, wat zeker als een groot voor
recht mag worden beschouwd. Thans
is de tijd van scheiden daar, zoo gaat
het nu eenmaal in de wereld. Er is een
tijd van komen en een tijd van gaan,
dat is nu eenmaal een natuurwet.
Scheiden stemt droevig. Spr. kan zich
voorstellen, dat de heer v. d. Heuvel
slechts noode van deze plaats gaat
scheiden, omdat hij aan zijn kinderen
is gehecht. Ook spr. houdt veel van
kinderen en daarom kan hij zich zoo
voorstellen, dat het scheiden den heer
v. d. Heuvel zwaar valt. De heer v.
d. Heuvel gaat nu weg, maar spr. is
er zekeT van, dat hij de kinderen, aan
wier opvoeding hij heeft gewerkt, nooit
zal vergeten, zijn hart zal steeds bij
hen blijven. Het is voor spr. begrij
pelijk, dat mijnheer v. d. Heuvel droe
vig is gestemd, doch er is ook een
andere zijde der medaille. Als men
44 jaar trouw zijn plicht heeft ge
daan, deze nauwkeurig heeft vervuld,
iser ook herdenkingsstof en voor den
heer v. d. Heuvel aanleiding, om met
vreugde op zijn arbeid' 'terug te zien,
dat is dan ook de reden die ons heeft
hier gebracht. Toen mén vernam, dat
de heer v. d. Heuvel ons zou moeten
gaan verlaten, heeft men direct ge
zegd ;dat zal zoo niet gaan. Volgens
de wet behoort het openbaar onder
wijs de jeugd maatschappelijke en chris
telijke deugden bij te brengen en' met
volle gerustheid kan worden getuigd,
dat de heer v. dl Heuvel in dit op
zicht nooit is tekort geschoten. Hij is
steeds een exempel 'geweest, een
voorbeeld voor de gemeente, voor kerk
en staat. Als men zooiets kan getui
gen is dat een mooie getuigenis, een
getuigenis van groote waarde. Spr.
vindt het erg jammer, dat deze mooie
groote school in tweeën is gesplitst
en er een muur 'in is opgetrokken.
Men wil dat achter die muur andere
onderen zouden wonen, maar het is
niet waar, het zijn ook beste brave kinde
ren, die misschien ook wel eens on
deugend kunnen zijn, doch niets min
der, maar ook niet beter zijn. dan de
vinderen aan deze zijde der muur. Ook
jullie kinderen, moet je niet verbeelden,
dat jullie beter zoudlt zijn, want ook
dat is niet waar, je bent ale beste
mave kinderen. Spr. vindt het erg jam
mer voor de gemeente, dat het zoo
gegaan is, hij had zoo gaarne gezien,
dat de eenheid bewaard was gebleven,
dat het ware gebleven: Ai ziet, hoe
goed, hoe lieflijk is 't, dat zonen van
tzelfde huis als broeders samenwonen.
Spr. had dit zoo gaarne gezien, en
heeft daarvoor gedaan wat hij kon
doen:. Er is door den predikant gezegd,
dat die muur hem zoo hinderde. Spr.
is heel goed met den predikant, hij wil
van dezen niets kwaads, zelfs veel goeds
eggen. Al is hij het niet altijd met hem
eens, in dit opzicht is spr. het even-
wel volkomen met den predikant eens,
ook hem hindert die muur. In de
kerk majg hij niets zeggen, maar hier
wil hij nadrukkelijk verklaren, dat niet
de voorstanders van openbaar onder
wijs, doch anderen die muur hebben
opgetrokken. De predikant heeft ook
gezegd, die muur moet weg, ook daar
in is hij het met deze eens, maar
hij verschilt met hem in de richting
die de muur uitmoet. Die muur moet
niet dezen kant, doch den anderen kant
uit, hij zal daartoe meewerken zooveel
als in zijn vermogen is. Dat op school
godsdienstonderwijs wordt gegeven,
daartegen heeft spr. en niemand' in
Wijk bezwaar, evenmin dat de bijbel
op school wordt ingevoerd. Het gaat
alleen over de wijze waarop dit plaats
vindt, daarop komt het aan, daarop
moet het volle licht kunnen schijnen en
dat kan het niet. Meer wil spr. er op
deze plaats niet over zeggen, het is
er niet het oogenblik voor.
De lieer v. d. Heuvel heeft ruim
25 jaar aan het hoofd van deze school
gestaan en haar trouw gediend. Een
commissie is gevormd om den heer
v. d. Heuvel bij zijn heengaan op
onze manier, eenvoudig doch har
telijk en welgemeend te huldigen
Hiervoor is blij gegeven, hebben jon
ge meisjes zich gaarne beschikbaar
gesteld. Spr. dankt allen die mede
werking verleenden. Men heeft ge
meend ook 'n blijvend aandenken aan
dit oogenblik te moeten schenken,
daarom draagt spr. een mooie divan
met fraai divankleed aan den heer
v. d. Heuvel over.
Hij hoopt dat de familie nog lange
jaren aangename herinneringen zal
bewaren aan de Wijksche school en
dat het de heer v. d. Heuvel met
zijn echtgenoote gegeven zal zijn nog
een lange reeks van jaren van de
welverdiende rust te genieten en de
dochter van den heer v. d. Heuvel
nog lange jaren een sieraad van de
openbare school zal blijven, wat zij
reeds verscheidene jaren is geweest.
Spr. richt vervolgens het woord
tot Mevr. v. d. Heuvel, die haar
echtgenoot zooveel jaren getrouw ter
zijde heeft gestaan, een paar meisjes
overhandigen haar een fraaie bloe
menmand.
Ten slotte richt spreker zich tot
de jeugd en zegt dat deze volgende
week een nieuw hoofd krijgt. Hij
vertrouwt dat de kinderen zich even
trouw om dit nieuwe hoofd zullen
scharen als zij dat om den heer v.
d. Heuvel hebben gedaan en dat zij
hun best zullen blijven doen en beste
goed loerende kinderen der openbare
school zullen blijven. Met een ,,Lang
zal hij leven", besloot spr. zijn rede.
Vervolgens zeide de leerling Henk
v. d. Pol het volgende:
Beste meester,
Nu U van ons heengaat, wil ik graag
namens alle leerlingen, afscheid van
U nemen. Veel hebben we van U
geleerd en dat zullen we niet gauw
vergeten. Ook bent U altijd goed voor
ons geweest, beter dan we soms ver
diend'hadden. We hebben 'twel eens
verbruid, maar U kon gelukkig verge
ven en vergeten. Daarom vinden we
het zoo fijn, als goede vrienden van
U te kunnen scheiden. U hebt ons al
tijd goede raad gegeven en we zijn
daar dankbaar voor. Altijd berlt U
vriendelijk en goedwillend geweest en
we vonden het wat fijn, dat we elk
jaar weer een schoolreisje mochten
maken. Schooljongens zijn wel eens
los en bekijken alles van den vroo-
lijken kant, maar we hebben van U
geleerd, ook ernstig bezig te kunnen
zijn. Ik hoop, dat U nog dikwijls aan
de Wijksche schooljongens zult terug
denken en wensch U met Uw huisge
zin veel geluk en voorspoed.
Hierna werd het woord verleend
aan den heer E. Colet, hoofd der
O. L. school te 's-Grevelduin-Capelle,
eertijds onderwijzer aan de O. L.
school te Wijk. Deze verklaarde dat
hij steeds de aangenaamste herinne
ringen heeft bewaard aan de Wijk
sche school en vooral in den aan
vang met een zeker heimwee aan
die school en de Wijksche kindeken
heeft teruggedacht. De heer v. d.
Heuvel was voor het onderwijzend
personeel steeds een humaan patroon,
spr. is overtuigd, dat hij dit kan
zeggen namens alle onderwijzeressen
en onderwijzers die aan de school
verbonden zijn geweest, onder den
heer v. d. Heuvel. Spr. kan zich niet
herinneren dat in de 5 jaren, die hij
aan de school verbonden is geweest
er ook maar een oogenblik is ge
weest, waarop de verhouding minder
prettig was. Hij dankt den heer v.
de Heuvel voor deze aangename sa
menwerking.
Vervolgens brengt de heer Colet
als hoofdbestuurslid van het Ned.
Onderw. Genootschap, dank voor wat
deze voor het openbaar onderwijs
reeft gedaan. Het genootschap heeft
de openbare school te Wijk lang als
voorbeeld gesteld voor het openbaar
onderwijs. Jammer, dat deze mooie
school in tweeën is gesplitst, dit
kan niet anders dan ten nadeele van
het onderwijs zijn. Het is gebleken,
dat de heer v. d. Heuvel was de
rechte man op de rechte plaats, die
de jeugd opvoedde naar godsdiensti
ge en maatschappelijke begrippen.
Spr. besluit met den wensch, dat
het den heer v. d. Heuvel gegeven
moge zijn nog vele jaren van zijn
rust te genieten en dat de open
bare school in Wijk zal groeien.
Hierna verkreeg de heer K. v. d.
Velden het woord, die zei dat toen de
heer v. d. Heuvel vele jaren geleden
als Hoofd der school in deze ge
meente kwam, de gemeente niet wist,
\vie mijnheer v. d. Heuvel was en
wat men aan hem had en wat hij
voor het openbaar onderwijs zou wor
den. In die 27 jaar heeft men den
heer v. d. Heuvel leeren kennen, als
een hoofd bij uitnemendheid, op alle
terrein. Spreker brengt den heer v.
d. Heuvel namens de ouders dank,
in het bijzonder persoonlijk voor het
onderwijs zijner kinderen. Hij hoopt,
dat het den heer v. d. Heuvel in
Vught wel moge gaan en hij nog
vele jaren van zijn rust zal mogen
genieten. Spreker betreurt het. dat
de heer v. d. Heuvel de scheiding
der school heeft moeten meemaken
ep dat men hem aan het eind van
zijn loopbaan nog in het achterste
gedeelte der school heeft gestopt, de
eer v. d. Heuvel had werkelijk an
ders verdiend. Spreker hoopt, dat de
dochter van den heer v. d. Heuvel
nog lang zal mogen meewerken, aan
de uitbreiding van de openbare
school.
Vervolgens sprak' de heer Wonder-
gem namens het onderwijzend perso
neel en dankte namens dit personeel
voor de prettige samenwerking, die
er steeds aan deze school heeft be
staan. Hij hoopt namens dit personeel,
dat de heer v. d. Heuvel nog gerui
men tijd van zijn rust zal mogen genie
ten en verder met zijn familie een
aangenaam leven zal mogen leiden.
Hierop sprak de heer v. d. Heu
vel als volgt
Geachte Aanwezigen,
U, mijnheer van der Maaden, als
voorzitter der commissie die gemeend
heeft, mijn afscheid .niet onopgemerkt
te moeten laten voorbijgaan, betuig ik
mijn hartelijken dank voor Uw vrien
delijke, waardeerende woorden, die gé-
tuigen van warme sympathie en diep
medegevoel. Toen ik ruim 251/2 jaar
geleden hier mijn betrekking aanvaard
de, schreef ik het Gemeentebestuur,
dat ik zou trachten de genegenheid!
mijner leerlingen en het vertrouwen
der ouders te winnen. Uw aanwezig
heid 'als voorzitter van het Comité
van ouders en oud-leerlingen bewijst,
dat ik in vele opzichten geslaagd ben.
Ik heb getracht aan de verwachting,
die men van mij koesterde, te be
antwoorden. Van verschillende zijden
vernam ik, dat ik daarover tevreden
kon zijn. Ik heb het Openbaar Onder
wijs ruim 44 jaar gediend, bijna 36
jaar als hoofd en ruim 251/2 jaar in Wijk!
en meen getoond te hebben, wat do
Openbare school kan zijn.
Ik dank U, ook namens mijn vrouw
en dochter, voor het prachtige ge
schenk, divan met kleed, en voor de
mand met keurige bloemen, speciaal
voor mijn vrouw, ons namens U allen
aangeboden; het zal een blijvende her
innering zijn aan den tijd onder U
doorgebracht en is tevens een bewijs,
dat velen met mij het Openbaar; On
derwijs zijn trouw gebleven in de vaste
overtuiging, dat de school goed was
en zal blijven. Verder aan allen, die
mij woorden van waardeering hebben
toegesproken en degenen, die tot het
behoud 'onzer school hebben medege
werkt mijn oprechten dank!
De leden van het personeel dank
voor de prettige samenwerking en de
uitstekende verhouding, die er tusschen
ons heeft bestaan. Binnen de groote
lijnen van het leerplan heb ik U zoo
veel moeglijk vrijheid gelaten, over
tuigd, dat dit het onderwijs ten goe
de moest komen. Voor de beide leden
van het personeel, die nu ook spoedig
de school zullen moeten verlaten, hoop
ik, dat ze weldra een nieuwen werk
kring zullen vinden, dien ze 'beiden ten
volle verdienen. En nu, mijn beste
kinderen, ook U dank ik voor de mooie
versjes, mij toegezongen, die getuigen
van Uw medeleven en aanhankelijk
heid. Steeds is het mijn wensch ge
weest: U in 't goede voor te gaan en
naast kennis voor het leven, U chris
telijke en maatschappelijke deugden bij
te brengen. Wanneer ik U moest straf
fen of berispen, heeft altijd Uw belang
voorgezeten, gij weet dat. en zoo is
er een vriendschapsband ontstaan. Nu
is het 't laatste uur, dat we samen
zijn en met weemoed denk ik aan
het feit, dat ik mijn werk, dat mij lief
was, moet neerleggen en U vaarwel
moet zeggen, dcoh dat is nu eenmaal
niet anders. Ik geef U over aan mijn
opvolger, van wien ik hoop en ver
trouw, dat hij mijn werk in denzelfden
geest zal voortzetten en verwacht, dat
gij evenveel: gehechtheid, werklust en
ijver zult blijven betoonen, zoodat ik
later hoop te vernemen, dat gij allen
nuttige leden der Maatschappij zijt ge
worden. Ik eindig met den wensch,
dat gij nog dikwijls met genoegen zult
terugdenken ahn, den tijd, bier onder
mijn leiding doorgebracht en met d!e
bede, dat het U allen welga!
Deze rede werd besloten met een
Lang leve mijnheer v. d. Heuvel,
Lang leve mevrouw v. d. Heuvel en
een lang leve de openbare school.
Aan het slot dankte de heer v.
d. Maaden nogmaals allen, die aan
deze huldiging finantieel zoowel als
daadwerkelijk hadden meegewerkt,
deed een beroep op de aanwezige ou
ders alle krachten mee in te spannen
om de openbare school omhoog te
werken.
Hierop werden de kinderen rijkelijk
onthaald op limonade en gebakjes
en maakte zeer velen van de gele
genheid gebruik', om den heer en
mevrouw v. d. Heuvel nog .even de
hand tot afscheid te drukken. Het
geheel was een waardig slot, aan een
langdurige en plichtsgetrouwe loop
baan.
