NIEUWSBLAD
BOTERMACHINES
WILLEM DE BRUIN
Gfiallacombe.
TWEEDE BLAD
■IH Ter gelegenheid van de geboorte van het Prinsesje
Vrijdag 4 Februari 1938
Ho. 5821
Rechtskundige
Vragenrubriek
I
irg verk@yden!
verstrekken wij
bij aankoop van een half pond Ravenswaay's Delphinium Koffie
een echt prachtig en buitengewoon fraai bewerkt ZILMETA H ER IN N ER IN G S LEPELT J E,
bij aankoop van een half pond Ravenswaay's Oranjemerk Koffie
een schitterend uitgevoerd HERINNERINGSBORD
FeuiïSeton~
ss_
BEHOORENDE BIJ HET
VOOR HET LAND VAN
HEUSDEN EN ALTENA,
DE LANGSTRAAT EN
DE BOMMELERWAARD
Wij maken hierbij aan onze lezers bekend,
dat vanaf heden ook weer „vragen op
het gebied van de rechten" kunnen in
geleverd worden bij onze Redactie, uiter
lijk Zaterdags van elke week.
Wg slaagden erin, voor deze rubriek
de medewerking te verkrijgen van een
Meester in de Rechten, die o. m. Adj.
Secr. van de K. v. K. en Secr. van een
Borgstellingsfonds is, en van een Lid van
de Ned. Verg. van Rechtskundige advi
seurs, beide docenten-medewerkers aan
het opleidingsinstituut van den heer H.
M. Verhulst, accountant, te Leiden,* dat
verschillende druk bezochte cursussen
geeft (ook in verband met de opleiding
dipl. Alg. Handelskennis i. z. de Vest.wet
KI, Bedrijf 1937).
DE REDACTIE.
staat, dat de kleine mogendheden
uit de Abessijnsche kwestie wel de
les Lebben moeten putten, dat de
collectieve veiligheid een leeg be
grip is geworden en dat men van
een vasthouden daaraan meer na- dan
voordeel ondervindt. Men mag er den
kleinen landen dan ook waarlijk geen
verwijt van maken, dat zij zich thans
van de verplichtingen welke dit ar
tikel oplegt, op formeele wijze wil
len trachten te ontdoen en indien
dit niet zoo goed in de kraam van
Engeland en Frankrijk past. mag1 men
U\U 7onil\A/Oh worden gekalmeerd
UW {.CifUWSU en gesteikt en Uw
slaap wordt weer rustig door het gebruik van
Mijnhardi's Zenuwtabletten
Glazen buisje 75 ct. Bjj A poth. en Drogisten
Buitenlandsch
Overzicht
De 100ste Raadszitting en
artikel 16.
Artikel 16 van het Volkenbondspact
dat de plichten der leden in ger
val van oorlog regelt, dus de ei
genlijke substantie is van hetgeen
men eens onder het begrip „Volken
bond" verstond is bij de kleine
staten in ongenade gevallen, wijl zij
daarin een zeer ernstige bedreiging
zien van hun neutraliteit en hun vei
ligheid en een argument temeer voor
de stelling, dat de bond geworden
is tot een ideologisch front tegen
de dictatuur-staten. Al lijkt dit laat
ste ons ook geenszins juist. vast
in Londen en Parijs 'bedenken, dat
dit alles tenslotte voor een groot deel
de schuld is van de Enigelsch-Fran-
sche politiek, die in de laatste jaren
om het zoo maar eens uit te drukken
geen vleesch en geen visch was. j
Nadat de redevoeringen van Eden
en Delbos in de 100ste raadszitting
gehouden ten aanzien van een soepe-
Ier toepassing van artikel 16 voor
de kleine staten niet die geruststel-
ling inhielden, waarop zij hadden ge
hoopt, zullen België, Nederland, Zwe
den en Zwitserland dit punt in de
commissie van 28 ter sprake brengen.
Men mag verwachten, dat een ge-
meenschappel ijke verklaring over een
soepeler toepassing van artikel 16
daarvan het gevolg zal zijn.
Amerika gaat bewapenen.
De met spanning verwachte boodr
schap van president..Roosevelt inzake
de bewapening is aan het Congres
overhandigd. De boodschap be
gint met te herinneren aan de pogin- I
gen van de negeering om een weg
te vinden tot beperking van de be
wapening en om tenminste de waar-
schijnlijkheid van een wereldvrede te
scheppen. Nu men dit helaas nog
niet heeft kunnen bereiken zijn de
Vereenigde Staten wel genoodzaakt
aan eigen veiligheid te denken. Met
groote droefheid en indien Roose
velt dit zegt, mag men hem ook zeker
gelooven heeft de president nu de
vermeerdering van de 'bewapening
aangekondigd, welke zoo alarmee-
rend groot is, als nog pimmer is
voorgekomen. De vlcot zal met 20
pCt. wo den uitgebreid, wat ongeveer
800 millioen dollar zal kosten, voor
de bestrijding van aanvallen uit de
lucht zal materiaal tot een waarde
van ongeveer 9 millicen worden aan
geschaft, een reorganisatie van de
leger-reserve zal 450.000 dollar kos
ten, de aanschaffing van machinerie-
en voor de vervaardiging van leger-
materiaal 6 millioen dollar; voor de
vervaardiging van munitie vraagt
Roosevelt 2 millioen dollar; en voor
het bouwen van een aantal kleine
schepen van een nieuw type voor
proefnemingen 15 millioen dollar.
Zooals men ziet kost Amerika's
deelname aan den bewapeningswed
strijd een bedrag, dat met niet minder
dan tien cijfers zal moeten worden ge
schreven. En aan de overige aan deze
„liefhebberij" deelnemende groote
mogendheden zal zij wel niet minder
kosten. Wanneer men nu eens be
denkt, welk een zegenrijke werken
men met dergelijke astronomische be
dragen zou kunnen ve rich ten, moet
men toch wel tot de overtuiging ko
men, dat het verstand in deze wereld
nog ver te zoeken is. En dit klemt
%og te meer, wijl deze bewapenings
wedloop zeker geen verandering in
de huidige krachtsverhouding gal
brengen. Bouwt Japan twee slagsche
pen, Amerika zal er drie bouwen, zet
ten Duitschland en Italië tezamen 4
slagschepen op stapel, .Engeland en
Frankrijk zullen daar 6 dreadnoughts
of waaraan men zoo langzamer
hand toe is - superdreadnoughts te- i
genover stellen. Nadat er dus vele
milliarden zijn uitgegeven zal de toe
stand nog precies zoo zijn als op het
oogenblik. De eenige troost is dan
ook, dat de bewapeningswedstrijd zal I
verminderen en eei) betrekkelijke wel- j
vaart zal voorspiegelen, die in wer- j
kelijkheid niet bestaat. Want welvaart
kan slechts tot uiting komen in een j
verhooging van den levensstandaard j
en groote uitgaven voor bewapening
bewerken uit den aard van de zaak j
sleehts het tegendeel. De landen, die
dezen bewapeningswedstrijd ontketen
den, zullen daarvan de bitterste go- I
volgen te ondervinden hebben.
Japan op eei langdurigen oor
log voorbereid.
De Japansche minister van oorlog.
met verschillend Karn vermogen
in buitengewone solide uit
voering voorradig tegen scherp
concurreerende prijzen
IJZERHANDEL, GORINCHEM
TEL. INT. 2840
De zaak met uitsluitend K waliteits-artikelen
Soegïjama, heeft een verklaring gepu
bliceerd, waaruit valt op te maken,
dat de Japansche regeering .zich op
een langdurigen oorlog in China
voorbereidt, zulks in tegenstelling
met de vvenschen van de militaire
kringen, die tegen een verspilling van
krachten in de uitgebreide gebieden
van China zijn, wijl de bewapening
van Rusland onder deze omstandig
heden sneller toeneemt dan die van
Japan. Deze jonge militairen zou-
amp© daar lucht ja ven op 3
den met Tsjiang Kai-sjek willen on
derhandelen om daarna met steun van
Duitschland een krachtige politiek
leesoorlog tegen de Sovjet-Unie
te gaan voeren. De meerderheid der
regeering en de omgeving van den
keizer schijnen er echter meer voor te
voelen, de aandacht op China te con-
centreeren en dit land na een ge
slaagden veldtocht te pacifioeeren en
te exploiteeren.
Zal het nu tot een krachtproef
tusschen de regeering en de militaire
kringen komen
Merkwaardig is nog, dat de Ja
pansche minister van buitenlandsche
zaken. Hi rota, heeft verklaard, dat
Japan in de toekomst met Duitsch
land en Italië wellicht zou samen
werken aan de oplossing van het be
volkingsvraagstuk, een bewering die
met bekwamen spoed door het Duit-
sche Nieuwsbureau is gedementeerd.
5 jaren nationaali-socialistisch;
bewind.
Duitschland heeft op 30 Januari
met groote feestelijkheden het feit
herdacht, dat Hitier 5 jaren 'glelet-
den aan de-regeering kwam. Het is!
gebruikelijk op dergelijke dagen een;
blik achterwaarts te werpen en' de
gebeurtenissen van de periode de re
vue te laten passeeren. Daarover zou
men achter boeken vbl kunnen schrij
ven en een dergelijke poging in eert
kort overzicht te ondernemen, ware
onbegonnen werd. In Diuitschland!
zelf zegt men in het kórt. dat men
in deze jaren de eer, waardigheid*
grootheid, volks gemeenschap her
wonnen heeft, maar dat zijn abstracts
te, voor velerlei uitleggingen vatbare
begrippen, waarover men moeilijk eert
oordeel kan'vellen. Concreet gezien
zijn de belangrijkste voordeelen. die
het naziregime aan Duitschland heeft
gebracht wel de politieke rust en de
opheffing der werkloosheid, al is dit
laatste niet gepaard gegaan aan een
verhooging van den levensstandaard'.
Tegenover de versterking van den
staat is een verlies aan persoonlijke
vrijheid getreden. Iedere natie moet)
daarbij maar voor zichzelf uitmaken',
wat men het zwaarst wil laten we
gen. j
(Nadruk Verboden).
LANDBOUW
'kZOU ZOO ZEGGEN...
(Opgelet).
Kort geleden moest niemand mittf
der dan Prof. S. Broekeinz een waar,,
schuwing in de verschillende kranten
plaatsen, omdat hem gebleken was, dat
waarvan de winkelwaarde 35 ets. is.
Beide Koffie's zijn van extra kwaliteit, met een heerlijke geur en een fijn aroma! Voorraad beperkt! Bestel daarom direct bij Uw winkelier! OVERAL VERKRIJGBAAR!
N V. v h. M. RAVENSWAAY ZONEN, Gorinchem.
Naar het Engelsch van Walter Besant
28.
„Geduld, George, er kon nog iets
gebeuren".
,/tIs een lastig, gevaarlijk man, Will.
We kunnen hier zeggen, wat we niet
zouden kunnen 'in Mary's tegenwoor
digheid. Nu Lij verlamd is, en niet
meer zooals vroeger zijn landerijen kan
rondgaan, is hij listiger en gevaarlijker
dan ooit. 'Hij kan bij mij niet dezelfde
kunstgrepen aanwenden, als waarvan
hij zich tegenover David bediende. Hij
kan mij niet beschuldigen van dron
kenschap, of van het aangaan van
verbintenissen als Ik dronken ben. Maar
de slechte tijden hebben mij gedaan,
wat de dronkenschap David deed."
Zoo spraken -we verder, in een 2eer
sombere stemming. Het leven is op
het land evenmin vrij van afzetterij
als in de stad; en zijn in Arcadië
evengoed als fn Londen gieren, wilde
beesten en roofvogels, die zitten te
loeren om den hulpelooze te verscheu
ren.
„En alzoo", zeide hij, diep ademend'.
„zal ik de oude familieplaats moeten duidelijk oordeel. Waarheen ging ik
verlaten en de wereld ingaan zooals nu eerst? Ik nam passage te Falmouth
David, en misschien terugkeeren, zoo- j naar New-York en daar bleef ik; het
als David terugkeerde." is een mooie stad voor menschen, die
„Neen, George, dat gij terugkeeren 1 geld hebben, vol koffie- en drinkhui-
zoudt als David is onmogelijk." Op zen en allerlei soort van prettige dins
dat oogenblik 'kwam de man vanwien!gen. Zoo bleef ik daar, tot al mijn
wij spraken, langzaam het huis uit, geld op was wat heb je ook aan
terwijl hij zijn oogen uitwreef. i vijftig pond. Ik had er zoowat twee
„Als ge onder de zwarten zijt", zei- fnaanden plezier van. Toen zag ik om
de David, „krijgt ge nooit genoeg te naar werk. 't Is een vreeseüjk moeilij-
eten. Eh wat 'hun drinken betreft, het ke plaats om zonder geld aan werk
vuile goed, dat ze orora noemen, is 1 te komen de Ieren kapen a.les
in staat om een hond ziek te maken." j weg. Inmiddels had ik eenige kame-
Het was de eerste aanduiding, die raden opgedaan en we dachten naar
hij deed van zijn avonturen. het Westen te trekken. We gingen een half jaar later geweest zijn, dat
„Zijt gij dan onder de zwarten ge- samen weg, soms moeilijke baantjes degenen die van ons overgebleven wa-
weest, David?" vervullende, soms de kaarten ter hand ren, elkaar weervonden te San-Fran-
Hij stak zijn pijp aan, en begon^ nemend. Als er geen werk was, zwier- ctsco, ,waar wij de compagnieschap ont-
tegen de poort geleund, zacht te roo- ven wij om de hoeven rond, als de bonden. Als iemand ooit begonnen is
I ken. Toen vertelde hij, met tusschen- j vrouwen alleen waren en de mannen met zwerven, geloot ik, moet bij er
pooien aan zijn 'pijp trekkende: naar de stad. Het is 'niet gemakke- altijd mee voortgaan. Hoe kan iemand
ten de beenen afgezet worden na een
standje over de kaarten. Het leelijke
van het geval was, dat al die mannen
iets op hun geweten hadden, behal
ve ik. Dat was Iets bijzonders. Gij
zoudt toch op het land niet verwach
ten, als ge een troep landloopers ont
moette, dat ze allen wat gedaan had
den, zoudt gij wel? Allen behalve ik.
Ze waren verlangend te Weten, wat ik
gedaan had. Ik zeide hun, wat ik
had behooren te doen, en dat waren
ze volkomen met mij eens. Sommigen
waren er voor, dat ik naar huis zou
terugkeeren en het nog doen. Het zal
„Zes jaar geleden, op den 20sten
I October verliet ik ChalLacombe, met
I vijftig pond 'in mijn zak, in plaats
I van mijn landgoed Berry Down, waar-
mede ik begonnen was. Wie had mijn
I land genomen?"
Hij wees naar de richting van Grat-
nor, met een gebaar van haat en wraak
zucht.
„Hé, nadat ik weg was, schijnt hij
een leel-ïjk ongeval te hebben gehad.
Niemand kent de oorzaak van dat on
geval."
Hj grinnikte alsof hij er met ge
noegen aan dacht. „Blijkbaar een oor
deel blijkbaar. Ik noem het een
lijk voor een vrouw „neen" te zeg- zich vestigen, als hij geen land heeft?"
gen, als een dozijn mannen voor de j Hj hield op, om, naar ik gis, zijn
deur komen, om werk of eten te \ra- gedachten te verzamelen. Misschien ook
gen en er een mijl ver geen ander j om te overleggen, welk deel zijner
man te vinden is. Somwijlen gingen geschiedenis 'hij moest overslaan. Geor-
wij in een koffiehuis en speelden. ge en ik zagen elkander verbaasd aan.
Soms ook trachtten wij handel te
drijven. Mijn maats waren handige
lui en het verwonderde me soms, dat
ze mij met zich namen. 'tWas een
knappe troep. Maar de bende ging
langzamerhand uiteen. De een kreeg
een schot hagel, omdat hij een kleine
diefstal gepleegd had, en een ander
werd gehangen omdat hij een paard
had gestolen, weer een ander moes-
Naar zijn eigen verzekering het
was geen schuldbekentenis, er was geen
schijn 'of schaduw van schaamte in
den man naar zijn eigen verzeke
ring, zonder blozen gegeven, had hij,
slechts weinige weken na zijn vertrek
uit Engeland, waar hij een gezeten
grondbezitter was geweest, de metge
zel en gelijke van geachte en achtens
waardige menschen, vrijwillig samen
gespannen met een troep schurken, eni
was met hen aan het zwerven gegaan,
1 langs de wegen der Vereenigde Sta
ten.
„Wel", zoo besloot David, „ik moest
ergens heen. Daar hoorde ik van eem
schip dat naar de Zuidzee ging; ik
ging aan boord als timmerman en wij
zeilden uit. Het schip had geen ge
luk, en leed schipbreuk in een storm;
waarbij de geheele bemanning om
kwam, behalve ik. Ik werd aan land
geworpen, op een eiland, dat, zooala
ik later hoorde, Nieuw-Ierland heet
te, en de inboorlingen wilden mij juist
slachten en opeten, toen een Duit-
scher mijn leven redde. Baron Ser-
gius of zoo iets, was zijn naam. Hij
verstond en sprak hun taal, en ze
vereerden hem als een god. Ik bleef
daar misschien een jaar gij
kunt daar niet narekenen, hoe de ja
ren omgaan. Toen kwam er een schip,
en nam mij mee. De baron bleet ach
ter en zal nu, naar ik denk, wei op
gegeten zijn. Dit schip had evenmini
geluk, de kapitein stak 'het op een
nacht in brand en we moesten in de
booteH, waarin we allen stierven van
honger, behalve de stuurman en ik."*
„Goede hemel!" riep George. „Hier
zijn avonturen genoeg om er een boek
mee te vullen en hij raffelt ze af,
alsof het heel gewone voorvallen wa
ren!"
(Wordt vervolgd).