NIEUWSBLAD
Plaatselijk Nieuws
Sportnieuws
Binnenland
Heldhaftig!
TWEEDE BLAD
Stichting ter bevordering van de welvaart
in het Land van Heusden en Altena
en de Biesbosch.
DONDERDAG 31 MAART 1949
No. 6657
behorende bij het
voor het Land v. Heusden en Altena, de Langstraat en Bommelerwaard
HEUSDEN.
ALMKERK.
BRAKEL.
EETHEN.
ZU1LICHEM.
De Coloradokeverbestrijding
1949.
in
HEUSDEN.
Ons Feuilleton
Er werden bii de damclub V.
D. Maandag j.l. in Hotel „Central"
geen hoogstaande partijen gespeeld
het blunderduiveltje speelde wel de
voornaamste partij. Zo liep Klaren
tegen Bax in een eenvoudige damzet,
waardoor de stand in deze match na
vier partijen gelijk geworden is n.l.
44. Evenzo verging het Schaap te
gen Jonker, laatstgenoemde behaalde
een gemakkelijke overwinning en de
stand werd daardoor 64 uit 5. De
Graag kwam door een blunder van
Nieuwkoop een schijf voor en leze
vond het toen welletjes en verloor,
stand na 2 partijen 4o.
Maandag a s. voortzetting om half
acht. r i
Zaterdag 26 dezer vertrok net
gezin J. G. Teuling naar Canada. Wij
wensen ook dit gezin een voorspoe
dige overtocht toe.
Dit is reeds het derde gezin uit
deze gemeente dat zich in Canada
gaat vestigen.
De knecht van de fam. van
Kuijk alhier, kreeg Zaterdagmorgen
een klap van een paard. Geneeskun
dige hulp was noodzakelijk.
Vrijdagmiddag raakte het zoon
tje van de heer J. Breedveld alhier,
onder een passerende motor. Het
kind bekwam een lichte hersenschud
ding.
De kerkeraad der Ned. IJerv.
kerk heeft besloten het aantal keikfe-
raadsleden uit té breiden met een
ouderling en een diaken. De stem!-
gerechtigde leden zullen t.z.t. voor
de verkiezing worden samengeroepen.
- De aandacht van belangheb
benden wordt er op gevestigd, dat
in afwijking van het aanvankelijk be
paalde, dat er voorjaarskeuringen zou
den plaats hebben van stieren, welke
tenminste één jaar oud zijn, thans
door Ged. Staten wordt medegedeeld
dat hiervoor echter moet worden ge
lezen: „stieren, welke tenminste ne-
"en maanden oud zijn".
De geldinzameling ten bate
van de Zuilichemse jongens in Indië,
gehouden tijdens de uitvoering van
de v.v. Vios op Zaterdag 26 Maart
J.l., heeft het mooie bedrag van
f 14.31 opgebracht.
Vorige week zijn door het Co
mité Jongens i n Indië, wederom een
9-tal Paaspakketten verzonden naar
de militairen uit onze gemeente, wel
ke in Indonesië vertoeven. Ditmaal
heeft het comité geen huis-aan-huis
collecte behoeven te houden voor de
verzending van deze pakketten, daar
de inzamelingen gehouden op bij
zondere gelegenheden, uitvoeringen
met aardappelen be tee 1de percelen
worden afgekondigd. De uitzonderin
gen hebben voornamelijk betrekking
op enkele export-centra in het Wes
ten van Nederland.
Dit neemt niet weg, dat op grond
van art. 2 van de Coloradokever wet
de kever, overal waar hij voorkomt,
intensief dient te worden bestreden.
De telers kunnen dit doen op de
wijze, welke hen het beste past en op
het meest geschikte moment, mits
men maar zorgt, dat de verdelging
te allen tijde met kracht ter hand
Wordt genomen. Wanneer in ernstig
besmette gebieden onvoldoende maat
regelen worden genomen, zullen daar
alsnog algemeen verplichte behande
lingen van het aardappelgewas wor
den voorgeschreven.
•Om te voorkomen, dat zich besmet-
In vergelijking met voorgaande ja- tingshaarden in het gewas ontwik-
ren kan de Coloradokeverbestrijding kelen, dienen de telers de aanplant
voor 1949, mede op grond van in- regelmatig te controleren, teneinde
ternationale afspraken, worden ver- in staat te zijn de nodige bespu.itin-
eenvoudigd. Behoudens enkele uitzon-j gen of bestuivingen tijdig te kunnen
deringen zullen voor die gebieden, uitvoeren. Dit is van zeer groot be-
welke niet of slechts sporadisch be- lang, aangezien met de juiste midde-
smet zijn, geen v00rbenoedende be- len dan het grootste resultaat wordt
sp'uitingen of bestuivingen van alle verkregen.
enz., voldoende waren, om een mooi
pakket klaar te maken.
Wij hopen, dat al onze jongens
'het pakket in goede gezondheid mo
gen ontvangen. i
Dezer dagen ontvingen wij een
rapport bevattende een overzicht van
de werkzaamheden van deze Stich
ting over het 'tijdvak 1 Maart 1918
tot 28 Febr. '1919. Men moet deze
Stichting zien als 'het samenbinden
de element. Immers bij de oprich
ting en eerste exploratie van de 'mo
gelijkheden, die in deze streek on
der de vlag tvan de Stichhting (een
plaats zouden vinden, tkwam zeer
duidelijk naar voren, dat noch een
organisatie aan de vele reeds be
staande moest worden (toegevoegd,
noch een superbestuur iover deze
organisaties gevormd zou moeten
worden, maar Ale doelstelling ge
zocht moest worden (enerzijds van
liet opvullen van deern ten, hetzij aan
liet stimuleren van (specifieke ver
eniging op specifiek (terrein, jwaar
deze niet aanwezig (waren, hetzij
tloor zelfwerkzaamheid op gebie
den waar de eigen vereniging geen,
practisclie mogelijkheden bood, an
derzijds door een orgaan Je schep
pen, waarin de bestaande organisa
ties elkaar zouden kunnen ontmoe
ten om in gemeenschappelijk over
leg" de randgebieden van hunne di
verse belangensferen le (bespreken.
I11 dit licht bezien heeft de Stich
ting een volkomen eigen plaats in'
te nemen en zich ook reeds teen be
staansrecht verworven.
Het overzicht van bovengenoem
de werkzaamheden toont zulks dui
delijk aan. 1
De gedachte dat het Land v. Heus
den en Altena een stukje Brabant
vormt, dat door regering en andere
ambtelijke instantie's onvoldoende
belangstelling geniet is ten opzichte
van het Fonds noodgebieden onjuist.
Dit blijkt reeds voldoende tuit het
feit dat hel de Stichting moge
lijk heeft gemaakt om ,sinds 1 Maart
1947 over een eigen ^apparaat te be
schikken en ook voor de jaren 1949
en 19öü een belangrijk bedrag per
jaar is toegezegd voor de bestrij
ding van de kosten van het bureau
dezer Stichting.
Aan de Slichting werken mede;
H.H. Burgemeesters, Artsen, verte
genwoordigers uit Industrie, Handel,
Middenstand, Waterschappen, Land
bouw, Veeteelt, Tuinbouw, Fruit
teelt, Bouwvakken, Visserij, Maat
schappelijk werk, Kruisverenigingen
enz., die te samen het Algemeen
Bestuur vormen. 1
Contact werd opgenomen met in
dustriëlen die zochten naar sprei
ding, overplaatsing of naar .terrein
voor gehele nieuwe vestiging. ,Op ,'i
ogenblik loopt een aanvraag die,
wanneer de nodige finantiële steun
wordt verkregen, een mooie .aan
winst zou betekenen voor de gehele
streek, aangezien er plaats zou zijn
voor 70 a 80 arbeiders die het Ar
beidsbureau in staat is ite leveren.
Een ander grootbedrijf deed (toe-
z egging bij verdere spreiding belang
stelling te zullen tonen voor het
Land v. Heusden en ^Altena. Om 'aan
industrievestiging te voldoen, zal er
voldoende bouwrijp terrein aanwe
zig moeten zijn, benevens huisves
ting voor vast personeel.
De Stichting Is tevens een insti
tuut voor hulp en voorlichting, meer
deren maakten daarvan needs ge
bruik. Ook op het jterrein der Volks
gezondheid is ze werkzaam. Hjei
consultatiebureau ter bestrijding van
tuberculose te Almkerk, vormt daar
voor net bewijs en flat dit bureau
in een dringende behoefte voorziet,
bewijst het aantal bezoeken, dat uit
de verschillende gemeenten in het
Land van Heusden en Altena ,aan
het bureau werd gebracht.
De cijfers daarvan maken wel in
druk. De administratie van dit bu
reau berust bij de Stichting, even-
veneens het adviesbureau voor Ar
beid voor T)nvolwaardigen.
De Stichting verleent verder zijn
Demiddelïng voor net houden van
lezingen en net houoen van cursus
sen voor EHBO.
Ook de totstandkoming van het
Natuurbad „Bijtelskil" en een kin
derspeeltuin te Sleeuwfjk, die jneen
grote behoefte voor de streek voor
ziet is liet werk van de Stichting
en getuigt van durf en doorzettings
vermogen.
Uit deze beknopte uiteenzejtting
welke wij aan het verslag (ontleen
den, blijkt duidelijk de belangrijke
plaats die de Stichting in bet ge
bied inneemt.
Zaterdag j.l. speelde ons ie elftal
de vastgestelde bekerwedstrijd in den
Bosch tegen Wilhelmina 1 (2'e klas
K.N.V.B.). Heusden heeft zich inde-
ze wedstrijd goed gehouden, met
slechts 1o werd deze wedstrijd ver
loren. Wilhelmina speelde technisch
goed, maar wanneer Heusden een
goede schutter had geliad, dan zou
Wilhelmina met een gelijk spel er af
gekomen zijn. Onze linksbuiten Vos
heeft drie kansen gehad, maar kon
het niet tot een doelpunt brengen.
Na een half uur nam Wilihelmina
de leiding (1o). Telkens nam Wil
helmina de bal mee', totdat zij stran-
de op onze uitstekende achterhoede,
met spil v. Wijk aan het hoofd. Na
de rust een zwoegend Heusden-elftal,
maar tot doelpunten kwam het niet
meer, zo'dat Wilhelmina een 1o
overwinning behaalde, terwijl een ge
lijk spel de verhouding beter had
weergegeven. De beste spelers wa
ren W. v. Wijk, de Kok en G. v. d.
Linden. Er was voor deze wedstrijd
tamelijk veel belangstelling.
Het derde elftal speelde Zondag
haar laatste thuiswedstrijd van dit
seizoen tegen de v.v. Zwaluw 6 uit
Vught. Met de rust hadden onze ben
jamins de leiding genomen door een
goed schot van de mid voor i'(io).
Na de rust vergrootte de jmidvoor
door een mooi schot die voorsprong
(2o). Zwaluw zette allies op piles
en na een kwartier slaagde Jaij erin
de achterstand te verkleinen (21
door een fout in onze (achterhoede.
5 minuten voor het einde weer een
lout in de achterhoede, en tde Zwa-
luw-midvoor maakte hiervan een gre
tig gebruik door onhoudbaar voor
doelman Klare in te kogelen 22).
Het was een wedstrijd met aardige
spelmomenten, die het aanzien vol
komen waard was.
Het ie elftal speelt a.s. Zondag
haar 2e bekerwedstrijd thuis tegen
het sterke Korvel 1 uit Tilburg. Wan
neer hetzelfde spel gespeeld wordt
als j.l. Zaterdag blijft de overwin
ning in Heusden. Aanvang half 3
op het terrein nabij de brug.
Het 3e elftal gaat te gast bii R.K.
O.S.C. III te Orthen.
NOG 12000 NEDERLANDERS IN
DUITSLAND BEGRAVEN.
Met medewerking van de Franse
en Belgische missies in Berlijn is
de dienst identificatie en berging er
in geslaagd tot nog toe vijf transpor
ten met de stoffelijke overschotten
van ongeveer 300 Nederlanders, die
in Duitsland om het leven kwamen,
naar Nederland over te brengen. De
ze resten werden in Berlijn geïdentifi
ceerd door een péletan van 'deze
dienst, dat reizen maakt in de Rus
sische zone om gegevens te verzame
len over daar begraven landgenoten.
Per auto worden de stoffelijk over
schotten via Beek in Limburg naar
Amersfoort gebracht, waar zij in de
dodenhal van het voormalig ,concen-
iratiekamp worden opgebaard tot de
familieleden van tie overledenen, die
onmiddellijk in kennis worden ge
steld, hebben bericht waar zij hun
verwanten willen begraven: op een
eigen kerkhof of op het grote ere-
kerkhof te Loenen op de. Veluwe.
De dienst identificatie en bergitng
werkt hard om de ongeveer 12000
Nederlanders, die nog in Duitsland
begraven liggen, op te sporen. Ver
wacht mag worden, dat in de naaste
toekomst regelmatig transporten zul
len arriveren.
DEVIEZEN VOOR ZAKENREI
ZEN.
De Nederlandse Bank heeft een
vereenvoudiging aangebracht in de
wijze van verkrijgen van deviezen
voor zakenreizen voor de volgende
landenDienemarken, Engeland, Fin
land, Frankrijk, Hongarije, Ierland,
Italië, Noorwegen, Oostenrijk, Polen,
Portugal, Spanje, Tsjechoslowakije,
Joegosslavië en Zweden.
Zij heeft daartoe eèn algemene
vergunning verleend aan de deviezen-
banken, die op grond daarvan aan
directie en personeel van zaken, wel
ke in het handelsregister zijn inge
schreven en zich voor 1 5 April 1949
tot de deviezenbaiïken hebben ge
wend, in de periode van 1 Mei 1949
tot 30 April 1950 reisdeviezen mo
gen .afgeven tot de bedragen, die de
desbetreffende zaken in het jaar 1948
voor dit doel hebben' opgenomen.
KINDEREN DOOR WATERPLANT
VERGIFTIGD.
Drie jeugdige kinderen te Loos-
dnecht hebben spelenderwijs de knol
van de z.g. waterscheerling gegeten,
en reeds spoedig openbaarden ,zich
vergiftigingsverschijnselen. Een on
middellijk gewaarschuwd arts het
de kinderen naar het Diaconessen-
huis te Hilversum overbrengen. On
derweg bleek een der kinderen, het
driejarig dochtertje van de familie
Vonk uit Loosdrechst, reeds te zijn
overleden. De beide anderen konden
door onmiddellijk medisch ingrij
pen van de dood worden gered.
DOODSTRAF VOOR RIDDER
VAN RAPPARD.
Het Bijzondere Gerechtshof te den
Haag deed uitspraak in de .zaak
tegen de voormalige leider van de
N.S.N.A.P. dr. Ernst Herman Rid
der van Rappard, tegen wie de pro-
Het is een heldere, heerlijke lente
morgen; de zonnestralen spelen over
de blauwe wateren en verspreiden
over het schitterend panorama van
de kust van Plymouth een gouden
glans. De witte huizen zijn nog witter
en verblindend voor het oog en de
lichttoren steekt scherp af tegen de
heldere hemel. Het is alles leven en
gewoel aan de kade, want die stoom
boot van de Peninsular and Oriental
Company „de Iindiana" staat op het
punt de grote zeereis te aanvaarden,
zodra het water hoog genoeg zal
zijn, doch vooraf moeten nog een
aantai passagiers met hun bagage aan
boord genomen worden. De meesten
zijn reeds op de plaats hunner be
stemming en zien met bezorgde blik
ken naar de zee, die voor enige ver
velende weken hun woonplaats zijn
moet, terwijl een rijtuig miet vier
paarden, een nieuwe deelgenoot aan
voert voor de lange en vervelende
reis. Een schoon, goed gekleed heer
van vijf en dertig jaar tilt zorgvol
een jonge dame met bleek gelaat uit
het gemakkelijk rijtuig, hare ogen
spreken duidelijk van stille smart
vervolgens een oude dame met grijs
haar, wier trekken veel met de zijnen
overeenkomen blijkbaar moeder en
echtgenoot en zijn bezorgheid voor
beiden toont zich in zijn houding.
„Ge zult mij met je naar boord
nemen, Herbert?" sprak de oude da
me op smekende toon. „Ge weet,
dat je het mij beloofd hebt."
„Dat is zo moeder, ofschoon het
verkeerd van mij was. Het ware be
ter geweest, zo u thuis van mij af
scheid had genomen".
„Zeg dat niet meer," zeide zij,
terwijl hare lippen beefden, zonder
dat een enkele traan zich vertoonde.
„Ik zal mij goed houden en wil zien,
hoe gij aan boord van dat grote
schip zult wonen en slapen; ik zal
des te levendiger je mij kunnen voor
stellen, als ik alles gezien heb."
„Nu, zo het mogelijk is, zult gij
het zien, lieve moeder. Ha, daar komt
het aan, juist alsof het leven heeft,
vindt ge niet? Wat, Laura, gij weent!
Dat mag niet lieve. Bedenk, dat ik
mijn moeder aan je achterlaat."
Hij keerde zijn echtgenote naar de
zeekant, opdat de leeglopers aan de
kade de aandoening niet zien zouden,
die zij te vergeefs trachtte te verber
gen, en, zonder een enkel woord te
spreken, wachtten zij de nadering der
Indiana .pf. De boot zou nog enige
uren te Plymouth vertoeven, volgens
de gedane aankondigingen, zodat er
tijd genoeg overbleef tot afscheid ne
men en voor moeder en echtgenote
om alles te zien wat er gedaan was
om de hut, die hij, die zij beminden,
bewonen zou, zo gemakkelijk en aan
genaam mogéflijk te maken.
Mr. Herbert Graham scheen ie
mand van aanziende kruiers namen
eerbiedig hun mutsen voor fjem af,
toen hij aan boord kwam en die ka
pitein groette hem als een hoogge
plaatst persoon en heette de dames
welkom aan boord van de Indiana.
Een groot gedeelte zijner bagage was
reeds weggeborgen' daar het vooraf
reeds van Londen verzonden was, zo
dat er weinig tijd nodig was om dat
gene te bezorgen, wat hij zelf met
zich gebracht nad..
„Zo is het goed, Graves", zeide
hij tot de knecht die hen vergezeld
had. „Ga nu aan wal, en wacht daar
op mijn moeder en Mrs. Graham.
Vaarwel, goede vrienddien haar
even trouw als gii mij gediend hebt".
Graves verliet het 9chip, zijn hart
was vol, en meer denkende aan het
geen zijn goede meester gezegd had,
dan aan het bankbil jet, dat deze hem
in de hand had gestopt.
Intussen was het drietal in de hut
gegaan, bestemd voor Herbert Gra
hame, en zij namen alles in ogen
schouw en schikten en regelden al
les voor zijn gemak, op een wijze
die duidelijk bewees, hoe zij het ogen
blik hunner scheiding wensten te ver
schuiven.
Moeder", zei Mr. Grahame ein
delijk, „de tijd vliegt voortstaakt
uwe bemoeiingen en spreek nog een
enkel woord tot mij".
De moeder sloeg haar armen om
zijn hals. ,,Ik kan je niet laten ver-
trekkken, mijn jongen!" zeide zij lief
devol en zich toen tot de jonge
vrouw wendende, voegde zij er bijna
op onderdanige toon bij„Beschuldig
mij niet van baatzuchtig te zijn in
liefde, Laura. In deze laatste ogen
blikken behoort mijn zoon mij toe
ik zal hem in deze wereld nimmer
weder zien."
„Moeder", riep de jonge Mr. Gra
hame in verbazing uit, terwijl de zoon
zich zacht van hare omhelzing los
maakte en tussen de beide vrouwen
plaats nam.
„Neen, moeder, indien gij zo doet,
dan zal ik u weder aan wal moeten
brengen en u met Graves laten ver
trekken. Gij beloofde mij u moedig
te houden ,niet waar?"
„Ik houd mij moedig, mijn jongen.
Ik bedoelde niet dat wij elkander niet
zouden wederzien, maar het is niet
waarschijnlijk. Vijf jaren is een lange
tijd, mijn jongenen .schoon ik de
hemel bidden zal mij tot je terug
komst in het leven te sparen, zou
het toch voor een vrouw van mijn
leeftijd geen wonder zijn, zo ik in
die tijd stierf. Ik dacht niet aan mijn
dood, Herbert, toén ik je zeide .je
nooit weder te zullen zien, maar aan
mijn ogen, mijn kind; ge wieet hoe
mijn gezicht met de dag mïnder
wordt. Zo ik leef totdat ge weder
keert, zal het niet zijn om je weder
te zien alleen om je stem te ho
ren, je handdruk te gevoelen en te
weten dat ge bij me zijt".
Herbert Grahame bedekte zijn ge
laat voor een ogenblik om de uitwer
king te verbergen, die deze woorden
op hem maakten.
„'t Is waar,' 'zeide hij op hese
toon, „daar dacht ik niet aan, lieve
moeder".
„Niet dat ik er -pver mor", zeide
zij, ongekunsteld. „Hiet is slechts een
nieuwe mijlpaal in mijm levensweg.
Laura blijf 1 mij nog en wij zullen
te zamen'God voor je bidden.'.'
„Mijne Laura", zeide Mr. Grahame,
terwijl hij een kus pp de wang van
zijn vrouw drukte. „Ik laat mijn moe
der aan je achter, ik vertnouw haar
aan je toe. Zult ge je dat altijd
herinneren?"
„Altijd, zo lang ik leef", zeide zij,
met vuur. „Zoals ik voor jou een
trouwe echtgenote, voor onze jon
gen een trouwe moeder ben, zal ik
voor haar zorgen en waken. Geloof
me, Herbert, geen smart, die in mijn
vermogen is van haar af Je wenden,
zal haar treffengeen beproeving,
waartegen ik haar kan beschermen,
zal haar gelukkige ouderdom ver
storen. Wanneer gij in Indië zijt en
daar voor ons en de onzen zwoegt,
denk dan altijd dat je vrouw jou
moeder als de hare beschouwt en,
dat zij, zo de nood het mocht vor
deren, haar eigen leven voor het ge1-
luk van het haar toevertrouwde zal
geven". J
Herbert Grahame kon niet spre
ken, hij kon niet meer dan zijn vrouw
in zijn armen drukken en haar sta
melend zegenen voor haar goedheid.
De tijd gedoogde geen langdurig af
scheid, want de buitengewone drukte
verkondigde het ras op handen zijn
de vertrek; en weldra klonk het door
het schip: „Zijn er nog aan boord
voor de wal?" waarschuwing genoeg
dat het laatste ogenblik daar was.
(Wordt vervolgd
