TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD Missietentoonstelling T.U.R.K. Plaatselijk Nieuws ^KerdsnWrrg 50-jarig bestaan Wachters AMANDELTJESPUDDING geneest -en v&ifioa de AuM BI) DE BALANS van de fanfare „Kunst en Vriendschap" te Meeuwen DONDERDAG 20 APRIL 1950 No. 6763 behorende bij het voor het Land v. Heusden en Altena, de Langstraat en Bommelerwaard VIJAND NpMjMjEiR; 2. Een tweede igrote vijand der we reldmissie in onze dagen isi het mo derne Anti-Christendom, het atheïs me, de vrijdenkerij en de beroeps- goddeloosheid. Als deze tegenstanders, gesteund en aanigiespoord dcxor de vrijmetse laars, doordringlen in het missiege bied, ondervindt die missie bijna on overkomelijke moeilijkheden ein ver liest zê menigmaal de reeds behaalde resultaten. Juist de vrijmetselarij. Men moet eigenlijk de strijd met de vrijmetselarij hebben meegemaakt, om te weten, hoe het missiewerk heeft (geleden onder haar satanische actie. Laat Indonesië hierin een woord meespreken. Zou het ooit zo ver zijn (gekomen en zou pout Indo nesië zo overhaast en zo onvoorbe reid moeten verlaten zijln, inldien niet overal de Missie door regeringsamb tenaren die weer onder invloed van de Loge stonden openlijk en geniepig was tegengewerkt, zo dat het missiewerk' er nooit een snelle bloei heeft klunnen krijgen? Ook het thuisfront. Die professionele godloosheid 'hééft ook zijn funeste invloed op de jeugd van de moederlanden: het missie front der toekomsten zodoende wordt het toekomstig leger van mis sionarissen uitgedund. Hoe werkt het anti-Chris tendom Een onafzienbare vloed van moder ne (geschriften eh illustraties wordt op de heidense wereld losgelaten m;et het bewuste doel om de mensen van ieder Gods'gteloof te vervreemden en hen tot zedelijk bedierf tie leiden. Het is overbekend, hoe speciale films worden vervaardigd, waarvan alle onkosten door de organisaties van de Sovjet worden gedragen en waarvan bet enijg) doel iste ageren tegen de missie en haar vertegen woordigers. De missionarissen worden voorge steld als kapitalistische overheersers. Zo wordt de grond, waar de mis sie haar weldadige invloed wil uitoe fenen, reeds van te voren ondermijnd en wordt het christendom voorge steld als de vijand van het volk, die de vrijheid belaagt en de levens vreugde vier galt. Op alle mogelijke manieren, door literatuur, toneel, en film, op ge niepige wijze, door kleine kanaal tjes en ook in brede stromen vloeit dit vergif van Europese en Ameri kaanse oorsprong, de heidenwereld in. De antichrist werkt op sommige plaatsen eerder dan de Christus. Weten moeten wiji dit om1 oinze kijk op de Missie breed en diep te doen zijln. (Pers-comité). ANDEL De heren G. Vos en G. van 'Hiouwelingen, zijin behiofemd tot on derwijzer aan dié voorbereidende cur sus voor de Lag!. Landbouwschool. De Eirimabloempoollecte heeft in deze gemeente opgebracht f39.45. De gemeenteraad beeft beslo ten accoord te gjaan met het voorstel van de betrokken Inspecteur om de vleeskeuringsdiensten Almkerk en Werkendam te verenigen. Voor de varkensfokvieedag te Almkerk zal de gemeente een sub sidie beschikbaar" stellen van f25. Deze fokdag wordt gehouden in Mei a.s., uitgaande van de stamboekvar- kensfokver. „Land van Heusden en Altena en de Biesbosch". t BRAKEL In de ouderdom van 56 jaar is overleden, onze vroegere dorps genoot, de heer G. J. v. Dalen, in le ven hoofd der Julianaschpol te Gro ningen. DUSSEN sMet het troepentranspprtschip hoopt pp 24 April in het vaderland te ariveren, onze dorpsgenoot korp. W. van den Oort. RIJSWIJK iNaar we vernemen ging de gemeenteraad niet accoord met het voorstel van de betrokken Inspecteur om de Vloes'keuringisdienstem Alm kerk ein Werkendam te verenigen. De raad van Giessen ging daar mede wiel accoord, doch was van oordeel, dat getracht moet worden een vol-ambteljllde dienst te verkrij gen. lme$ nóg meer amandelen ZUILICHEM Dinsdag 25 April a.s. hoopt voor de Staatk. Ger. Kiesver. alhier bij! A. C. Br lenen op te treden, idle Eierw. heer D. Dekker, godsdienst onderwijzer te Epe. De bij de fam. de Geus gehou den collecte ten behoeve van het Zuilichems thuisfront, ter gelegen heid van de behouden thuiskomst van hun zoon Mjarinus, heeft net mooie bedrag van f 18.39 '.opgebracht. Op 7 April j.l. was het 50 jaar ge leden ,dat dé fanfare „Kunst eh Vriendschap" alhier werd opgericht. 'Het bestuur en leden meenden, dat dit feit niet geheel onopgemerkt mocht voorbijgaan, vandaar dat men Donderdagavond 13 April voor dit doel een feestavond had georgani seerd, in die versierde zaal van dhr. J. Korevaar, waaraan behalve de fanfare zelf, het dameskoor „Oefening en Ontspanning" meewerkte. Onder de aanwezigen bevonden zich Burgle mee ster D. A. v.d. Schans, beschermheer der vereniging, met zijn echtgenote, de wethouders der gemeente de heren G. v. d. Bieiek en T. Vos, benevens 'n aantal oud-leden... Die voorzitter, de heer C. Vos, opende de avond met een woord van welkom, waarbij' hij! zich in de eerste plaats richtte tot de £del- Achtb. Heer D. A. v. d. Schan», wiens aanwezigheid ooi hoge prijs werd gesteld, tot mevr. v. d. Schans, tot de wethouders, oudleden en het dameskoor. Onder leiding van het oud-lid M. Burghout, die jaren dé leerlingen heeft opjgeleid, voerde K. en V. hier op de Recrutenmars uit. Hierna volgde onder leiding van de heier B>. Roza een drietal num mers, die zeer goed voldeden ©H waaruit bleek, dat R. en V. weer de goede weg opgaat. Hierop volgde nummer 3 van het programma „Vijftig jaar Kunst en Vriendschap". De Voorzitter wil, hoewel door de oorlogshandelingen alle gegevens ont breken, toch trachten enkele (ge beurtenissen, K. 'en V. betreffende, uit zijn geheugen op te haten. Op de 7e April 1900 werd de fanfare opgericht, waarvan het ver nielde, doch nog aanwezige vaandel het bewijs levert. Van de opirichtjers zijn nog in leven Maarten Burghout, Gerrit Stefktenburgi, Jacobus en Bas- tiaan Poorter, waarvan Maarten Burghout en Jac. Poorter tegenwoor dig waren. Van de eerste 1 5 jaar van het be staan is spr. weinig bekend. Direc teuren waren toen W. Vingerhoets uit Dussen en W. van Wijk uit Waal wijk. In bet voorjaar van .1915 werd spr. lid der vereniging, directeur was toen J. M. de Joode, die ook een woord van dank toekomt, te meer wijl hij dit werk altijd belangeloos heeft gedaan. In de eerste weirjeM- oorlqg kwam K. en V. tengevolge van mobilisatie stil te liggen. In 1918 werd weer met de repetities aan gevangen, onder leiding van het toen malige hoofd der school A. Pruim!. Het was toen echter met de veretai- (giing treurig gesteld. Onder leiding van dié heer Vingerhoets uit Dussen, Iging het weer snel beter, zodanig zelfs, dat men het aandurfde in 1920 voor de eerste maal aan een concours deel te nemen en wel te Groot'-Amé mers, waar in de 4de afd. een ge prijs wierd behaald. Grote vreugde heerste in het versierde dorp, toen die vereniging 's avonds terugkeerde. Vanaf 1921 kwam de leiding in de jgoede handen van de kalme eh be|- kwame directeur B. Roza uit Wijk1, 'die dit tot heden is (gebleven. Iin die 41e afd. behaalde K. ein V. op een concours te Sliedrecht .onder zijn lei ding niet minder dan drie prijizen in.l. epn eerste prijs, die prijls voor het hoogst aantal punten ara. mu ziek en directeursprijs. In 1922 op het conoours te Zijldierveld een iste prijs in de 3e afd. Op het conqours te Tridht in de 21e ara. 'n2e pin ein in dezelfde afd. te Breda eveneens een 2e prijs slechts enkele punten kwa men toen tekort voor een ie prijs. In Raapasdonk behaalde K. en W. weer een schitterende ie prijs in de 2e afd. Tweemaal kwam de vereniging uit in de iste afd., te 's Bosch werd een 3e prijs, in Méteren een eerste prijs behaald. In Amlmerzoden werd deelgenomen in de afd. Uitmuntend heid en bracht zij het tot een 21e prijs. Door; vertrek van enkele goé de leden, kon toen voorlopig aan geen concours worden deelgenomen- Door toetreding van jonge leden moest de vereniging weer in de 3e afd. beginnen. Te Vrijhoeve-Capelle werd weer een .gfeweldig succes be haald n.l. een iste prijs, hoogst aan tal punten afd. muziek en direc teursprijs met lof dier jury, waarvan de gouden medaille nog aan cte gou den horlogeketting prijkt, die cte ver eniging de 'hieer Röza had geschon ken ,als blijk van waardering voor het behaalde succes te Sliedrecht. In totaal werd aan 10 concoursen deelgenomen. 1 i In 1940 werd op gezellige wijze het 40-jarig bestaan der vereniging herdacht. Bij het uitbreken van de oorlog werden de repetitie gestaakt omdat de vereniging die verplichtin gen van de bezetter niet wilden ma komen. Bij de bevrijding! he schikte de vereniging nog sléchts over 2 of 3 beschadigde instrumenten. De lo ten waren van 'de stam gescheurd, doch de wortels waren blijven leven. iMet de hulp van scTiade-enquete be sloten eöige oud-leden, weer instru menten aan te schaffen, waarmede men in Nederhemiert kon slagen. Met 8 muzikanten en een grote trom werd met de repetities begonnen, waartoe J. K. Vos zijn maalderij be schikbaar stelde. Na enkele wéken kwam directeur Roza de vereniging weer mede op gang helpen. Er wer den nieuwe leden 'aangekweekt, met het resultaat, clat zelfs voor de micro foon werd gespeeld en besloten is in de 4e afd. deel te nemen aan het concours te Wijk op Pinkstermaan dag. Spr. hoopt dat K. en V. nog lang zal blijven bestaan ©n sterk zal "proberen haar oude roem te handhaven. Hierop richtte hij' zich tot de oud- leden aan wier volharding hef te danken is, dat dit feest kan worden tgevierd. Die banden van vriendschap 'kondenslechts pijnlijk verbroken worden. Spr. wij!st er op hoe ten gevolge van déze vriendschapsban a den bet eens mogelijk was door bij dragen der leden een "instrument te kopen ,dat nodig was. Hioewel druk ke werkzaamheden het hem moeilijk maakten, is hij weer werkend lid ©n voorzitter geworden. Wanneer er al eens verschil van mening was, heeft hij zijin beslissingen altijd genomen om. de goede naam van K. en V. hoolg te houden. Zich vervolgens tot directeur Roza wendende zegt hij, dat hij niet te veel beweerd als hij' verklaart, dat zonder diens bekwame leiding het niet mogelijk zou zijn geweest, dit 50-jarig bestaan te Vieren. Diens be kwaamheid is op verschillende con coursen en uit juryrapporten geble ken. Tussen directeur en vereniging zijn stevige banden van vriendschap gegroeid. Met angst werd de heer Roza, die na de bevrijding voor alle corpsen als directeur had bedankt, weer aangezocht om het moeilijke werk hier weer te beginnen, een werk dat steeds voor een slechts geringe vergoeding werd verricht. „Kunst en Vriendschap is de heer Roza zeer veel verschuldigd, dit kan door de leden en vooral de joinlgiere leden niet gienoeg worden gewaardeerd. Onder een andere directeur zouden vermoedelijk mCeTdere oud-lelden geen werkend lid mieër zijln geworden-Spr. hqopt, dat directeur Rioza nog lang- aan het hoofd der vereniging zal staan en door zijn kalm en rustig op treden deze tot bloei zal mogen brengen. Ook tussen de beschermheer, de Eldelachfb. Heer D. A. v. d. Schans en Kunst en Vriendschap, hebben altijd hechte banden bestaan. Gedu rende de 35 jaren "dat spr. lid der vereniging is geweest, heeft de vere niging met den Assem medegeleefd en werd daar menige serenade ge bracht. Nooit werd bij de bescherm heer tevergeefs aangeklopt, omge keerd stond de vereniging altijd klaar als de Burgemeester een beroep op haar deed. Niettegenstaande de vereniging niets dan lof heeft voor het beschikbaar stellen als repetitiegelegenheid van maalderij Vos en garage van GamL meren, kan het geen ideale toestanid worden genoemd. Die vereniging ver trouwt ,dat dit de aandacht van die beschermheer en het college van 'B. en W. zal hebben. Die aanwezigheid van de beide wethouders stelt dé vereniging op hoge 'prijs en zij hoopt, dat ook de wethouders zullen mede werken tot verkrijging van een re petitielokaal. Hierna richtte spr. zich nog tot de oud-leden der vereniging en wijst op het feit, dat de zeven gebroeders Vos en de .vier ,gebrs. v. d. Aisslem alten werkend lid vati „Kunst en Vriendschap" zijn geweest. Het oud- lid Maarten Burghout heeft dé 40 jaren voljgemaaJkt, door een gebrek aan zijn ogen was het niet langer mogelijk werkend lid te blijven, de vriendschapsbanden zijin evenwel blii- ven bestaan, en spr. hoopt, dat het Burghout nog lang gegeven mag zijn, de tonen vain K. en V. tie beluisteren. Hij brenlgt dank aan W. Roza, die ajtijd met zijin vader meekwam naar de repetities, en aan de beier A. Honooop' uit Veen, die altijd klaar stond als zijn hulp nodig was. Het verheugt de vereniging, dat bet dameskoor „Oefening! en Ont-- spanifnn|g" gehoor heeft gegeven aan de uitnodiging tot medewerking. Spr, Ons Feuilleton door W. Kerremans 40. Roelants ;glreep de kans aan om de president af te leiden van verdere vralgen over zijln verblijf in Breda en de aanleiding! tot het laatste be zoek ,aan de woning! van Yonca. „Neen meneer die president. Zij kwam toen op het vooraf door haar aangékandigde uur én besprak met mij de mogelijkheid van een echt scheiding". „Hebt u haar een of andere we|g lg|e wezen?" „J a, nadat zij mij verteld had van haar ongelukkig huwelijksleven, heb ik haar beloofd met haar echtgenoot te zullen spréken en hem trachtjeln te bewegen toe te stem'mietn ih een scheiding". „'Hebt u haar geen andere weg aan- jgewezein om vrij te worden vain de man die haar slecht behandelde?" „Néén meneer de president, dat is igeen ogenblik bij mij opgekomen". „Zij kwam diezelfde nacht bij u, terug!. Vertel de rechtbank eens hoe laat (dat was en wat er tussen u beiden is gezegd en gedaan". Roelants deelde nauwkeurig mede, wat de president verlangde. Jo, die hem aandachtig! volgde, hoorde dat hij (niet de naam van Yonca nbemde in zijln verslag en zij begreep, dat hij die onbeklemde vrouw wilde sparen pok als getuige, te worden voorgeroepen. „We komen nu aan de hand schoen", zei de president, nadat een der rechters en ook de verdiedigëlr Roelants enige vragen had gesteld. „De inspecteur van politie zaig die in die zak van uw jas en noch u, noch de verdachte kunnen opgeven hoe die handschoen daar kwam". „Neen meneer de president. Ik heb tevergeefs in mijn herinnering naar bet oglenblik gezocht, waarop ik die 'handschoen in mijln zak' gestoken heb". ,70f door verdachte er in gestoken werd". „Dat is veel minder waarschijnlijk, •omdat ik dit natuurlijk wel zou ge merkt hebben en gevraagd zou, heb ben, waarom zij dat deed. Er was bovendien toch geen enkele reden voor haar om dat te doen. Wanneer er voor haar aanleiding! zou zijn ge weest de handschoen te verbergen zou zij dat toch zeker niet in mijk zak hebben gedaan. Die enige .aan nemelijke oplossing, welke ik er voor heb kunfiein vinden is, dat ik de. handschoen ergens "heb aangetroffen en die bij naij heb' gestoken mét de bedoeling die aan mevrouw Uilen- burgih terug te geven. Maar het is niet onverklaarbaar dat ik onder dje omstandigheden zoiets heb vergeten". „Weet u niet of die handschoen bijvoorbeeld (gelegen heeft nabij het lichaam van de verslagen© „'Neen, meneer dé president, ik heb er igeen erikelë herinnering meer aan". 1 „Misschien had verdachte haar handschoenen aan toen zij de straat deur voor u opende en heeft ze toen aan u toegereikt om die vast te houden?" „Dat kan ik niet zqggen, want toen zij de deur opende stond ik bijl de auto om de chauffeur instructies te geven te blijven wachten". „Waarom moest hij wachten?" „Omdat mijn plan whs na het on derzoek door dé politie weer naar huis te gaan". „U weet dus ook niet of verdachte bij het openen van de deur vet van het slot aan haar handschoen gekre- gén kan hebben?" „Neen ,dat kan ik niet zeggen". „U bent toen mét verdachte naar binnen gegaan en direct naar de ka mer waar de verslagéne lag?" „Jawel". „Lag de revolver toein reeds naast het ,lijk?" Dat was bet punt waarover Roe lants gedurende zijn eenzame uren in de cel het meest had getobd. Hij betreurde hevig de slechte raad dié hij Yonca gegeven had, want het lag immers voor de hand dat de rechter zou, denken dat niet hij, maar Yonca het wapèn te voiorschijin had gehaald en naast "de doode had! ge legd. 1 Na haar man gedood te hebben Zou zij in kalm overleg haar handschoe nen hebben aangëtjokkén en de re volver glehaald. Dit zou dan veel weg fyebben van voorbedachte rade en tenminste van een al te rustige en beheerste gëmoedtoestand na zo'n vreselijke daad. Hij had overdacht of hij nog__zou kunnen terugkomen op zijn eerste verklarinlgéin en de waarheid zeggen, maar dat zou de zaak van Yonca zekér niet verbeteren. Misschien zou zij blijven bij haar aanvankelijke mededelinjgén, dat Ui- lenburgh haar met een revolver had Igédreigid, omdat zij' zou kunnen den ken, dat hetgeen men paar zei oomf- trent Roelants bekentenis, niet waar was en dat men die slechts aan voerde om van haar een bekentenis te verkrijiglen. Doch oiofc indien zij met zijln nieuwe bekentenis zou in stemmen, zou het gehele geval er toch veel ernstigér voor haar gaan uitzien. H|et zou imlmérs de schijn wekken, alsof zij gevoeld had zo'n leugen nodig te hebben, dat zij haar man niet in noodweer had .geslagen en dat zij de revolver er bij had wil len hebben om de bedreigingen van Uilenburjglh gevaarlijker te doen lij ken. "Neen, er zat niets anders op dtpi te blijven volhouden en de oor spronkelijke verklaringén te bevesti- gien. Hii antwoordde dus op die vraag'i „Ja, die revolver lag daar". „Hebt u die nog aangeraakt of ver legd?" „Neen, niet althans wetenide dat ik dat deed"- „U bent na uw bezoek in de slaap- kamer weer naar de verdachte laan en u hebt met haar gesproken, at hebt u toen gezegd?" „Ik bevestigde dat haar man dood was en dat wij ten spoedigjste de po litie en een dokter moesten roepen". „Stemde zij daar direct mee in?" „Ja". Roelants verhoor was daarmede ge ëindigd en nu kwam de beurt aan verdachte. Na. de .gewone inleidende vragen vrofeg de président: „Vertelt u de rechtbank nauwkeu rig! wat ér op 'die avond is gebeurd". Zij keek als om hulp uitziend paar de rechters of geen van hen haar kon vrijstellen om hier nog eens weer, ten aanhore van een gretig luisterend publiek haar droevijg hu welijksleven te bespreken, te vertél len wat een bruut haar man was, hoe hij haar had behandeld ien wat hij haar gez®gd had toen hij in haar slaapkamer was binnengedrongen. „Ik heb dat alles al medegtedeeld aan de rechter van instructie. Kiunt u niet cie stukken voorleggén waar mijn verhoor in staat?" „Het spijt mij, maar ik moet per- si steren, dat u de rechtbank, zoals die hier voor de behandeling van uw zaak is bijeengekomen, verslag geeft van wat toen is geschied". Er was geen ontkomen aan en met zwakke, bevende stem, die voor de rechters nauwelijks hoorbaar was, herhaalde zij nog eens de gemeenhe den van haar man, zijin bedreiging om de deur te zulten intrap pen en haar vrees, "dat hij h|aar gib- wield zou willen aandoen in zijn dron kenschap, de slag wjaarmede zij de arm van Uileribuxtgh wilde afweren ien hoe hij; toen juist zijn hoiofd naar voren had gébracht, zodat de slag op zijn hoofd terecht wias (gekomen. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1950 | | pagina 5