TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD
Missietentoonstelling T.U.R.K.
Plaatselijk Nieuws
^KerdsnWrrg 50-jarig bestaan
Wachters
AMANDELTJESPUDDING
geneest -en v&ifioa de AuM
BI) DE BALANS
van de fanfare „Kunst en Vriendschap" te Meeuwen
DONDERDAG 20 APRIL 1950
No. 6763
behorende bij het
voor het Land v. Heusden en Altena, de Langstraat en Bommelerwaard
VIJAND NpMjMjEiR; 2.
Een tweede igrote vijand der we
reldmissie in onze dagen isi het mo
derne Anti-Christendom, het atheïs
me, de vrijdenkerij en de beroeps-
goddeloosheid.
Als deze tegenstanders, gesteund
en aanigiespoord dcxor de vrijmetse
laars, doordringlen in het missiege
bied, ondervindt die missie bijna on
overkomelijke moeilijkheden ein ver
liest zê menigmaal de reeds behaalde
resultaten.
Juist de vrijmetselarij.
Men moet eigenlijk de strijd met
de vrijmetselarij hebben meegemaakt,
om te weten, hoe het missiewerk
heeft (geleden onder haar satanische
actie. Laat Indonesië hierin een
woord meespreken. Zou het ooit zo
ver zijn (gekomen en zou pout Indo
nesië zo overhaast en zo onvoorbe
reid moeten verlaten zijln, inldien niet
overal de Missie door regeringsamb
tenaren die weer onder invloed
van de Loge stonden openlijk
en geniepig was tegengewerkt, zo
dat het missiewerk' er nooit een
snelle bloei heeft klunnen krijgen?
Ook het thuisfront.
Die professionele godloosheid 'hééft
ook zijn funeste invloed op de jeugd
van de moederlanden: het missie
front der toekomsten zodoende
wordt het toekomstig leger van mis
sionarissen uitgedund.
Hoe werkt het anti-Chris
tendom
Een onafzienbare vloed van moder
ne (geschriften eh illustraties wordt
op de heidense wereld losgelaten m;et
het bewuste doel om de mensen van
ieder Gods'gteloof te vervreemden en
hen tot zedelijk bedierf tie leiden.
Het is overbekend, hoe speciale
films worden vervaardigd, waarvan
alle onkosten door de organisaties
van de Sovjet worden gedragen en
waarvan bet enijg) doel iste ageren
tegen de missie en haar vertegen
woordigers.
De missionarissen worden voorge
steld als kapitalistische overheersers.
Zo wordt de grond, waar de mis
sie haar weldadige invloed wil uitoe
fenen, reeds van te voren ondermijnd
en wordt het christendom voorge
steld als de vijand van het volk,
die de vrijheid belaagt en de levens
vreugde vier galt.
Op alle mogelijke manieren, door
literatuur, toneel, en film, op ge
niepige wijze, door kleine kanaal
tjes en ook in brede stromen vloeit
dit vergif van Europese en Ameri
kaanse oorsprong, de heidenwereld
in.
De antichrist werkt op sommige
plaatsen eerder dan de Christus.
Weten moeten wiji dit om1 oinze
kijk op de Missie breed en diep te
doen zijln.
(Pers-comité).
ANDEL
De heren G. Vos en G. van
'Hiouwelingen, zijin behiofemd tot on
derwijzer aan dié voorbereidende cur
sus voor de Lag!. Landbouwschool.
De Eirimabloempoollecte heeft
in deze gemeente opgebracht f39.45.
De gemeenteraad beeft beslo
ten accoord te gjaan met het voorstel
van de betrokken Inspecteur om de
vleeskeuringsdiensten Almkerk en
Werkendam te verenigen.
Voor de varkensfokvieedag te
Almkerk zal de gemeente een sub
sidie beschikbaar" stellen van f25.
Deze fokdag wordt gehouden in Mei
a.s., uitgaande van de stamboekvar-
kensfokver. „Land van Heusden en
Altena en de Biesbosch".
t
BRAKEL
In de ouderdom van 56 jaar
is overleden, onze vroegere dorps
genoot, de heer G. J. v. Dalen, in le
ven hoofd der Julianaschpol te Gro
ningen.
DUSSEN
sMet het troepentranspprtschip
hoopt pp 24 April in het vaderland
te ariveren, onze dorpsgenoot korp.
W. van den Oort.
RIJSWIJK
iNaar we vernemen ging de
gemeenteraad niet accoord met het
voorstel van de betrokken Inspecteur
om de Vloes'keuringisdienstem Alm
kerk ein Werkendam te verenigen.
De raad van Giessen ging daar
mede wiel accoord, doch was van
oordeel, dat getracht moet worden
een vol-ambteljllde dienst te verkrij
gen.
lme$ nóg meer amandelen
ZUILICHEM
Dinsdag 25 April a.s. hoopt
voor de Staatk. Ger. Kiesver. alhier
bij! A. C. Br lenen op te treden, idle
Eierw. heer D. Dekker, godsdienst
onderwijzer te Epe.
De bij de fam. de Geus gehou
den collecte ten behoeve van het
Zuilichems thuisfront, ter gelegen
heid van de behouden thuiskomst
van hun zoon Mjarinus, heeft net
mooie bedrag van f 18.39 '.opgebracht.
Op 7 April j.l. was het 50 jaar ge
leden ,dat dé fanfare „Kunst eh
Vriendschap" alhier werd opgericht.
'Het bestuur en leden meenden, dat
dit feit niet geheel onopgemerkt
mocht voorbijgaan, vandaar dat men
Donderdagavond 13 April voor dit
doel een feestavond had georgani
seerd, in die versierde zaal van dhr. J.
Korevaar, waaraan behalve de fanfare
zelf, het dameskoor „Oefening en
Ontspanning" meewerkte.
Onder de aanwezigen bevonden
zich Burgle mee ster D. A. v.d. Schans,
beschermheer der vereniging, met
zijn echtgenote, de wethouders der
gemeente de heren G. v. d. Bieiek en
T. Vos, benevens 'n aantal oud-leden...
Die voorzitter, de heer C. Vos,
opende de avond met een woord
van welkom, waarbij' hij! zich in de
eerste plaats richtte tot de £del-
Achtb. Heer D. A. v. d. Schan»,
wiens aanwezigheid ooi hoge prijs
werd gesteld, tot mevr. v. d. Schans,
tot de wethouders, oudleden en het
dameskoor.
Onder leiding van het oud-lid M.
Burghout, die jaren dé leerlingen
heeft opjgeleid, voerde K. en V. hier
op de Recrutenmars uit.
Hierna volgde onder leiding van
de heier B>. Roza een drietal num
mers, die zeer goed voldeden ©H
waaruit bleek, dat R. en V. weer
de goede weg opgaat.
Hierop volgde nummer 3 van het
programma „Vijftig jaar Kunst en
Vriendschap".
De Voorzitter wil, hoewel door de
oorlogshandelingen alle gegevens ont
breken, toch trachten enkele (ge
beurtenissen, K. 'en V. betreffende,
uit zijn geheugen op te haten.
Op de 7e April 1900 werd de
fanfare opgericht, waarvan het ver
nielde, doch nog aanwezige vaandel
het bewijs levert. Van de opirichtjers
zijn nog in leven Maarten Burghout,
Gerrit Stefktenburgi, Jacobus en Bas-
tiaan Poorter, waarvan Maarten
Burghout en Jac. Poorter tegenwoor
dig waren.
Van de eerste 1 5 jaar van het be
staan is spr. weinig bekend. Direc
teuren waren toen W. Vingerhoets
uit Dussen en W. van Wijk uit Waal
wijk. In bet voorjaar van .1915 werd
spr. lid der vereniging, directeur was
toen J. M. de Joode, die ook een
woord van dank toekomt, te meer
wijl hij dit werk altijd belangeloos
heeft gedaan. In de eerste weirjeM-
oorlqg kwam K. en V. tengevolge
van mobilisatie stil te liggen. In 1918
werd weer met de repetities aan
gevangen, onder leiding van het toen
malige hoofd der school A. Pruim!.
Het was toen echter met de veretai-
(giing treurig gesteld. Onder leiding
van dié heer Vingerhoets uit Dussen,
Iging het weer snel beter, zodanig
zelfs, dat men het aandurfde in 1920
voor de eerste maal aan een concours
deel te nemen en wel te Groot'-Amé
mers, waar in de 4de afd. een ge
prijs wierd behaald. Grote vreugde
heerste in het versierde dorp, toen
die vereniging 's avonds terugkeerde.
Vanaf 1921 kwam de leiding in de
jgoede handen van de kalme eh be|-
kwame directeur B. Roza uit Wijk1,
'die dit tot heden is (gebleven. Iin die
41e afd. behaalde K. ein V. op een
concours te Sliedrecht .onder zijn lei
ding niet minder dan drie prijizen
in.l. epn eerste prijs, die prijls voor
het hoogst aantal punten ara. mu
ziek en directeursprijs. In 1922 op
het conoours te Zijldierveld een iste
prijs in de 3e afd. Op het conqours
te Tridht in de 21e ara. 'n2e pin ein
in dezelfde afd. te Breda eveneens een
2e prijs slechts enkele punten kwa
men toen tekort voor een ie prijs. In
Raapasdonk behaalde K. en W. weer
een schitterende ie prijs in de 2e
afd. Tweemaal kwam de vereniging
uit in de iste afd., te 's Bosch werd
een 3e prijs, in Méteren een eerste
prijs behaald. In Amlmerzoden werd
deelgenomen in de afd. Uitmuntend
heid en bracht zij het tot een 21e
prijs. Door; vertrek van enkele goé
de leden, kon toen voorlopig aan
geen concours worden deelgenomen-
Door toetreding van jonge leden
moest de vereniging weer in de 3e
afd. beginnen. Te Vrijhoeve-Capelle
werd weer een .gfeweldig succes be
haald n.l. een iste prijs, hoogst aan
tal punten afd. muziek en direc
teursprijs met lof dier jury, waarvan
de gouden medaille nog aan cte gou
den horlogeketting prijkt, die cte ver
eniging de 'hieer Röza had geschon
ken ,als blijk van waardering voor
het behaalde succes te Sliedrecht.
In totaal werd aan 10 concoursen
deelgenomen. 1 i
In 1940 werd op gezellige wijze
het 40-jarig bestaan der vereniging
herdacht. Bij het uitbreken van de
oorlog werden de repetitie gestaakt
omdat de vereniging die verplichtin
gen van de bezetter niet wilden ma
komen. Bij de bevrijding! he schikte
de vereniging nog sléchts over 2 of
3 beschadigde instrumenten. De lo
ten waren van 'de stam gescheurd,
doch de wortels waren blijven leven.
iMet de hulp van scTiade-enquete be
sloten eöige oud-leden, weer instru
menten aan te schaffen, waarmede
men in Nederhemiert kon slagen.
Met 8 muzikanten en een grote trom
werd met de repetities begonnen,
waartoe J. K. Vos zijn maalderij be
schikbaar stelde. Na enkele wéken
kwam directeur Roza de vereniging
weer mede op gang helpen. Er wer
den nieuwe leden 'aangekweekt, met
het resultaat, clat zelfs voor de micro
foon werd gespeeld en besloten is
in de 4e afd. deel te nemen aan het
concours te Wijk op Pinkstermaan
dag. Spr. hoopt dat K. en V. nog
lang zal blijven bestaan ©n sterk
zal "proberen haar oude roem te
handhaven.
Hierop richtte hij' zich tot de oud-
leden aan wier volharding hef te
danken is, dat dit feest kan worden
tgevierd. Die banden van vriendschap
'kondenslechts pijnlijk verbroken
worden. Spr. wij!st er op hoe ten
gevolge van déze vriendschapsban
a
den bet eens mogelijk was door bij
dragen der leden een "instrument te
kopen ,dat nodig was. Hioewel druk
ke werkzaamheden het hem moeilijk
maakten, is hij weer werkend lid ©n
voorzitter geworden. Wanneer er al
eens verschil van mening was, heeft
hij zijin beslissingen altijd genomen
om. de goede naam van K. en V.
hoolg te houden.
Zich vervolgens tot directeur Roza
wendende zegt hij, dat hij niet te
veel beweerd als hij' verklaart, dat
zonder diens bekwame leiding het
niet mogelijk zou zijn geweest, dit
50-jarig bestaan te Vieren. Diens be
kwaamheid is op verschillende con
coursen en uit juryrapporten geble
ken. Tussen directeur en vereniging
zijn stevige banden van vriendschap
gegroeid. Met angst werd de heer
Roza, die na de bevrijding voor alle
corpsen als directeur had bedankt,
weer aangezocht om het moeilijke
werk hier weer te beginnen, een werk
dat steeds voor een slechts geringe
vergoeding werd verricht. „Kunst en
Vriendschap is de heer Roza zeer
veel verschuldigd, dit kan door de
leden en vooral de joinlgiere leden
niet gienoeg worden gewaardeerd.
Onder een andere directeur zouden
vermoedelijk mCeTdere oud-lelden geen
werkend lid mieër zijln geworden-Spr.
hqopt, dat directeur Rioza nog lang-
aan het hoofd der vereniging zal
staan en door zijn kalm en rustig op
treden deze tot bloei zal mogen
brengen.
Ook tussen de beschermheer, de
Eldelachfb. Heer D. A. v. d. Schans
en Kunst en Vriendschap, hebben
altijd hechte banden bestaan. Gedu
rende de 35 jaren "dat spr. lid der
vereniging is geweest, heeft de vere
niging met den Assem medegeleefd
en werd daar menige serenade ge
bracht. Nooit werd bij de bescherm
heer tevergeefs aangeklopt, omge
keerd stond de vereniging altijd klaar
als de Burgemeester een beroep op
haar deed.
Niettegenstaande de vereniging niets
dan lof heeft voor het beschikbaar
stellen als repetitiegelegenheid van
maalderij Vos en garage van GamL
meren, kan het geen ideale toestanid
worden genoemd. Die vereniging ver
trouwt ,dat dit de aandacht van die
beschermheer en het college van 'B.
en W. zal hebben. Die aanwezigheid
van de beide wethouders stelt dé
vereniging op hoge 'prijs en zij hoopt,
dat ook de wethouders zullen mede
werken tot verkrijging van een re
petitielokaal.
Hierna richtte spr. zich nog tot
de oud-leden der vereniging en wijst
op het feit, dat de zeven gebroeders
Vos en de .vier ,gebrs. v. d. Aisslem
alten werkend lid vati „Kunst en
Vriendschap" zijn geweest. Het oud-
lid Maarten Burghout heeft dé 40
jaren voljgemaaJkt, door een gebrek
aan zijn ogen was het niet langer
mogelijk werkend lid te blijven, de
vriendschapsbanden zijin evenwel blii-
ven bestaan, en spr. hoopt, dat het
Burghout nog lang gegeven mag zijn,
de tonen vain K. en V. tie beluisteren.
Hij brenlgt dank aan W. Roza, die
ajtijd met zijin vader meekwam naar
de repetities, en aan de beier A.
Honooop' uit Veen, die altijd klaar
stond als zijn hulp nodig was.
Het verheugt de vereniging, dat
bet dameskoor „Oefening! en Ont--
spanifnn|g" gehoor heeft gegeven aan
de uitnodiging tot medewerking. Spr,
Ons Feuilleton
door W. Kerremans
40.
Roelants ;glreep de kans aan om
de president af te leiden van verdere
vralgen over zijln verblijf in Breda
en de aanleiding! tot het laatste be
zoek ,aan de woning! van Yonca.
„Neen meneer die president. Zij
kwam toen op het vooraf door haar
aangékandigde uur én besprak met
mij de mogelijkheid van een echt
scheiding".
„Hebt u haar een of andere we|g
lg|e wezen?"
„J a, nadat zij mij verteld had van
haar ongelukkig huwelijksleven, heb
ik haar beloofd met haar echtgenoot
te zullen spréken en hem trachtjeln
te bewegen toe te stem'mietn ih een
scheiding".
„'Hebt u haar geen andere weg aan-
jgewezein om vrij te worden vain de
man die haar slecht behandelde?"
„Néén meneer de president, dat is
igeen ogenblik bij mij opgekomen".
„Zij kwam diezelfde nacht bij u,
terug!. Vertel de rechtbank eens hoe
laat (dat was en wat er tussen u
beiden is gezegd en gedaan".
Roelants deelde nauwkeurig mede,
wat de president verlangde.
Jo, die hem aandachtig! volgde,
hoorde dat hij (niet de naam van
Yonca nbemde in zijln verslag en
zij begreep, dat hij die onbeklemde
vrouw wilde sparen pok als getuige,
te worden voorgeroepen.
„We komen nu aan de hand
schoen", zei de president, nadat een
der rechters en ook de verdiedigëlr
Roelants enige vragen had gesteld.
„De inspecteur van politie zaig die
in die zak van uw jas en noch u,
noch de verdachte kunnen opgeven
hoe die handschoen daar kwam".
„Neen meneer de president. Ik heb
tevergeefs in mijn herinnering naar
bet oglenblik gezocht, waarop ik die
'handschoen in mijln zak' gestoken
heb".
,70f door verdachte er in gestoken
werd".
„Dat is veel minder waarschijnlijk,
•omdat ik dit natuurlijk wel zou ge
merkt hebben en gevraagd zou, heb
ben, waarom zij dat deed. Er was
bovendien toch geen enkele reden
voor haar om dat te doen. Wanneer
er voor haar aanleiding! zou zijn ge
weest de handschoen te verbergen
zou zij dat toch zeker niet in mijk
zak hebben gedaan. Die enige .aan
nemelijke oplossing, welke ik er voor
heb kunfiein vinden is, dat ik de.
handschoen ergens "heb aangetroffen
en die bij naij heb' gestoken mét de
bedoeling die aan mevrouw Uilen-
burgih terug te geven. Maar het is
niet onverklaarbaar dat ik onder dje
omstandigheden zoiets heb vergeten".
„Weet u niet of die handschoen
bijvoorbeeld (gelegen heeft nabij het
lichaam van de verslagen©
„'Neen, meneer dé president, ik heb
er igeen erikelë herinnering meer
aan". 1
„Misschien had verdachte haar
handschoenen aan toen zij de straat
deur voor u opende en heeft ze toen
aan u toegereikt om die vast te
houden?"
„Dat kan ik niet zqggen, want toen
zij de deur opende stond ik bijl de
auto om de chauffeur instructies te
geven te blijven wachten".
„Waarom moest hij wachten?"
„Omdat mijn plan whs na het on
derzoek door dé politie weer naar
huis te gaan".
„U weet dus ook niet of verdachte
bij het openen van de deur vet van
het slot aan haar handschoen gekre-
gén kan hebben?"
„Neen ,dat kan ik niet zeggen".
„U bent toen mét verdachte naar
binnen gegaan en direct naar de ka
mer waar de verslagéne lag?"
„Jawel".
„Lag de revolver toein reeds naast
het ,lijk?"
Dat was bet punt waarover Roe
lants gedurende zijn eenzame uren
in de cel het meest had getobd. Hij
betreurde hevig de slechte raad dié
hij Yonca gegeven had, want het
lag immers voor de hand dat de
rechter zou, denken dat niet hij, maar
Yonca het wapèn te voiorschijin had
gehaald en naast "de doode had! ge
legd. 1
Na haar man gedood te hebben Zou
zij in kalm overleg haar handschoe
nen hebben aangëtjokkén en de re
volver glehaald. Dit zou dan veel weg
fyebben van voorbedachte rade en
tenminste van een al te rustige en
beheerste gëmoedtoestand na zo'n
vreselijke daad. Hij had overdacht
of hij nog__zou kunnen terugkomen
op zijn eerste verklarinlgéin en de
waarheid zeggen, maar dat zou de
zaak van Yonca zekér niet verbeteren.
Misschien zou zij blijven bij haar
aanvankelijke mededelinjgén, dat Ui-
lenburgh haar met een revolver had
Igédreigid, omdat zij' zou kunnen den
ken, dat hetgeen men paar zei oomf-
trent Roelants bekentenis, niet waar
was en dat men die slechts aan
voerde om van haar een bekentenis
te verkrijiglen. Doch oiofc indien zij
met zijln nieuwe bekentenis zou in
stemmen, zou het gehele geval er
toch veel ernstigér voor haar gaan
uitzien. H|et zou imlmérs de schijn
wekken, alsof zij gevoeld had zo'n
leugen nodig te hebben, dat zij haar
man niet in noodweer had .geslagen
en dat zij de revolver er bij had wil
len hebben om de bedreigingen van
Uilenburjglh gevaarlijker te doen lij
ken. "Neen, er zat niets anders op
dtpi te blijven volhouden en de oor
spronkelijke verklaringén te bevesti-
gien. Hii antwoordde dus op die
vraag'i
„Ja, die revolver lag daar".
„Hebt u die nog aangeraakt of ver
legd?"
„Neen, niet althans wetenide dat ik
dat deed"-
„U bent na uw bezoek in de slaap-
kamer weer naar de verdachte
laan en u hebt met haar gesproken,
at hebt u toen gezegd?"
„Ik bevestigde dat haar man dood
was en dat wij ten spoedigjste de po
litie en een dokter moesten roepen".
„Stemde zij daar direct mee in?"
„Ja".
Roelants verhoor was daarmede ge
ëindigd en nu kwam de beurt aan
verdachte. Na. de .gewone inleidende
vragen vrofeg de président:
„Vertelt u de rechtbank nauwkeu
rig! wat ér op 'die avond is gebeurd".
Zij keek als om hulp uitziend paar
de rechters of geen van hen haar
kon vrijstellen om hier nog eens
weer, ten aanhore van een gretig
luisterend publiek haar droevijg hu
welijksleven te bespreken, te vertél
len wat een bruut haar man was,
hoe hij haar had behandeld ien wat
hij haar gez®gd had toen hij in haar
slaapkamer was binnengedrongen.
„Ik heb dat alles al medegtedeeld
aan de rechter van instructie. Kiunt
u niet cie stukken voorleggén waar
mijn verhoor in staat?"
„Het spijt mij, maar ik moet per-
si steren, dat u de rechtbank, zoals
die hier voor de behandeling van uw
zaak is bijeengekomen, verslag geeft
van wat toen is geschied".
Er was geen ontkomen aan en
met zwakke, bevende stem, die voor
de rechters nauwelijks hoorbaar was,
herhaalde zij nog eens de gemeenhe
den van haar man, zijin bedreiging
om de deur te zulten intrap
pen en haar vrees, "dat hij h|aar gib-
wield zou willen aandoen in zijn dron
kenschap, de slag wjaarmede zij de
arm van Uileribuxtgh wilde afweren
ien hoe hij; toen juist zijn hoiofd naar
voren had gébracht, zodat de slag
op zijn hoofd terecht wias (gekomen.
(Wordt vervolgd).