NIEUWSBLAD
Nehoositéit?
Wachters
TWEEDE BLAD vmoAQliZZ
Plaatselijk Nieuws
BI] DE BALANS
Stichting ter bevordering van de Welvaart in het
Land van Heusden en Altena en de Biesbosch.
zenuwïableTten
voor het Land v. Heusden en Altena, de Langstraat en Bommelerwaard
Wij ontvingen het jaarverslag 1949-
1950 van de bovengenoemde Stich
ting, waaraan wij het een en ander
ontlenen.
Na ieen algemeen overzicht door
de Voorzitter de Ed.Achtb. Heer A.
J. A. Oderkerk te Dussen, waarin
wordt gezegd dat de vereniging
op weinig andere resultaten kon wijzen
als die door het persoonlijk initiatief
van hen, wier naam als Directeur of
Bestuurslid aan de Stichting verbon
den is vólgen naast een begroting
voor i95o-'5i een aantal verslagen
n.l. van de Economische-, Sociale-,
Culturele-, Sociaal-hygiënische Sectie
en het Bureau.
Uit het verslag van de economi
sche sectie blijkt dat de Directeur der
Stichting was opgedragen, de ver-
voerscommunicatie in studie te ne
men en daarover een rapport samen
te stellen. Volgens dit riapport liétj
de vervoerscommunicatie indestreek
veel te wensen over. Zo was met de
onderlinge aansluiting der 3 bus
diensten in geen enkel opzicht reke
ning gehouden, evenmin als met be
zoeken van onderwijs- of ziekenhuis-
inrichtingen. De wachttijden die ge
maakt moesten worden bedroegen 65
tot 205 minuten. In Dussen werd met
diverse instanties en busbedrijven een
samenspreking gehouden, met gevolg
dat de 3 busdiensten op elkaar zouden
aansluiten, de ALAD een uurdienst
zou inleggen van Sleeuwijk naar Wer
kendam in aansluiting op de uur-
dienst Werkendam-Dordrecht.
Door de medewerking van het ge
meentebestuur van Dordrecht legde
de onderneming EDAD een latere
dienst uit Dordrecht in en werd
ook in dit verband de veerdienst Kop
van 'tLand gewijzigd.
Aan de commissie bestaande uit de
heren J. Noordermeer te Veen en G.
Werther te Almkerk, xesp. lid van
de werkcomité's voor de economische
en sociale sectie's, werd het vraag
stuk der intensivering der kleine
landbouwbedrijven ter nadere bestu
dering in handen gegeven.
Pogingen werden gedaan ter be
spoediging van de automatisering van
de telefoon in de streek. Verschillen
de besprekingen werden hierover ge
voerd, waardoor de indruk werd
verkregen, dat de wensen der streek
aan de beslissende instanties zullen
worden voorgelegd.
De pogingen om een cursus voor
chauffeurs te geven, kon wegens te
gejinge deelname geen doorgang vin
den. In studie zijn nog de „Coördi
natie van proefvelden en bedrijven",
alsmede „ontwikkeling in het Land
van Heusden en Altena en de Bies
bosch. Pogingen worden aangewend
om voor de tuinders en fruitbedrijven
in de dorpen Veen en Andel een be
tere watervloeiïng te krijgen.
Door de bemoeiingen der Stichting
werd verbetering verkregen in de
diensten van het veerbedrijf Go-
rinchem-Sleeuwijk. De pogingen om
voor bepaalde groepen tariefsverla
ging te verkrijgen, had tot heden
gèen succes, doch deze pogingen wor
den voortgezet.
Voor de totstandkoming van een
brug over de Merwede bij Gorinchem
werd bij de Minister van Verkeer en
Waterstaat een audiëntie aange
vraagd. Z. Ex cellen tie deelde mede,
dat de noodzaak om de uitgaven van
het rijk zoveel mogelijk te beperken,
een spoedige aanvang der betreffende
werken onmogelijk maakt en naar
aanleiding daarvan geen resultaat kan
woïden verwacht van de gevraagde
audiëntie.
Om toch in deze richting werk
zaam te blijven, bestond bij de Stich
ting aanvankelijk het voornemen om
een tweede schrijven te richten aan
Zijne Excellentie voornoemd en hier
van een afschrift te doen toekomen
aan de leden der Staten-Generaal,
doch na nadere oriëntatie werd in de
plaats hiervan persoonlijk contact ge
zocht met een der Kamerleden, waar
van bekend was dat hij deze streek
een warm hart toedroeg. De heer Mr.
Dr. G. Kolff stond dan ook een on
derhoud toe aan de heren W. Wijn
belt, sectie-voorzitter en E. de Goe
de, Directeur.
Het resultaat van dit onderhoud
moge blijken uit onderstaand uittrek
sel uit de Handelingen der Eerste
Kamer, waarin dé heer Kolff zicho.m.
als volgt tot Zijne Excellentie de
Minister van Verkeer en Waterstaat
heeft gewend:
„Jaren geleden, Mijnheer de Voor
zitter, noemde ik in de Staten van
Gelderland de Betuwe eens het stief
kind van het provinciaal bestuur. Dat
is, gelukkig, grondig veranderdover
hulp en medewerking van die zijde
valt in geen enkel opzicht meer te
klagen.
Moge de regering daaraan een
voorbeeld nemen en aan de gerecht
vaardigde verlangens van dit gebied,
dat er naar streeft zich uit de jaren-
langen achterstand naar boven te
werken, voortaan enige meerdere aan
dacht schenken dan dit momenteel
blijkbaar het geval is.
Mutatis mutandis geldt hetzelfde
voor het Land van Heusden en Alte
na, waar men naar de bouw ener
brug over de Merwede bij Gorinchem
zo reikhalzend uitziet.
Bij de begroting voor dit Departe
ment voor de jaren 1937, 1938, 1939
en 1940 werden hiervoor reeds be
dragen van resp. 0,6, 1.3, 1.2 en 1.5
mill. gld. uitgetrokken, er is echter,
behalve aan de toegangswegen, vrijwel
nog niets gebeurd. Thans is er geen
enkel bedrag voor op de begroting
gebracht en het tot stand komen van
dit werk lijkt thans, ook «na de me
dedeling daaromtrent van de Minis
ter, verder af dan ooit.
Ook hierbij zijn de belangen be
trokken van een streek, vrijwel ver
staken van behoorlijke communicatie
en in de Oorlog voor een groot deel
grondig verwoest. Ook hier hebben
de bewoners zich na de bevrijding
aangegord om de vooruitgang van
hun woongebied, waaraan vroeger wel
zeer weinig aandacht was besteed, zo
krachtig mogelijk te bevorderen.
Overbrugging van de Merwede, en
aldus een behoorlijke verbinding met
het centrum des lands, is daarvoor
een eerste vereiste, en de teleurstel
ling over het feit, dat hiervan voorlo
pig niets zal komen, is dan ook alge
meen."
Hierna drukt spr. er zijn spijt over
uit, dat de Stichting ter Bevordering
van de Welvaart in deze streek op
haar audiëntie-aanvrage een enigs
zins teleurstellend antwoord had ont
vangen. Daardoor zou volgens spr. de
indruk gewekt kunnen worden:
„■dat men zich om de grote noden
van «een belangrijk gedeelte des lands
want bet gaat toch niet alleen om
de belangen van het doorgaand ver
keer niet voldoende bekommert",
waardoor „het eigen initiatief der
bevolking om zich na de zware tegen
slagen, die men ontvangen heeft, zo
goed mogelijk naar boven te werken",
niet wordt bevorderd.
Zijne Excellentie Minister Spitzen
neemt allereerst de indruk weg, als
zou zijn antwoord aan het Stichtings
bestuur zijn ingegeven door geringe
waardering van hun gevoelens. Hij
herinnert zich dat aan het betrokken
bestuur werd bericht: het kost 14
millioen gulden, die heb ik niet; ik
kan dus niets zeggen, want ik zie
niet, hoe ik de benodigde gelden
hiervoor zou kunnen vinden op dit
tnoment."
Dat deze gedachtenwisseling van
belang is geweest voor een naderbij
brengen van de begeerde bruggebouw,
meent de Stichting te kunnen opma
ken, uit de recente inofficiële mede
delingen, waaruit blijkt, dat sedert
deze gedachtenwisseling de bouw der
brug aanmerkelijk dichterbij is ge
bracht.
Ook op het gebied van wegenverbe
tering, n.l. van het kruispunt Rijks-
Ons Feuilleton
m door W. Kerremans
46.
„Mievrouw Wolf, hier is mevrouw",
Hij aarzelde welkie naam hij zou
noemen.
„Mevrouw Vermeer", vulde Joaan.
Zit had zich voorgenomen haar meis
jesnaam weer aan te nemen, zoals
een gescheiden vrouw zou hébben
gedaan.
„Mievrouw Vermeer, uw nieuwe
glast".
„Hartelijk welkom, mevrouw, ik: zal
u even voopgiaan naar uw kamer.
Hier is uw zitkamer, een mooie lichte
kamer met uitzicht op straalt eh daar
achter ligt uw slaapkamer. Bekijkt u
eerst alles maar eens of het naar
uw zin is en anders zegt u het mij
wel. Ik hoor dan ook wel hoe u
wilt eten, of u hier wenst te eten of
aan tafel met mijn dochter en mij.
Als u behoefte hebt aan een praatje
komt 11 maar naar ons toe, als een
gast. En nu wilt u zeker eerst wel
gebruiken. Wenst u iets te eten?"
„Alleen een broodje en ee,n kop
koffie astublieft".
„E11 meneer?" informeerde me
vrouw Wolf.
„Als u het gloed vindt blijf ik ook
graag met mievrouw Vermeer lun
chen".
Toen de hospita vertrokken was
zei Jo dadelijk:
„Ik vond het alles heerlijk wat je
voor mij hebt gedaan, maar je hebt
weinig rekening gehouden met mijn
middelen. De kamers zien er niet
Igoedkoop uit en ik zal maar een heel
klein pensioen krijgen..."
Zij wachtte even en keek ineens
dodelijk ontsteld:
„En mijn schuldenDe schulden
van Uilenburgh. Duizenden guldens.
Hoe moet ik die ooit betalen?"
„Jopie, igla nu eens daar zitten
en praat niet over die dingen, wacht
tot mevrouw Wolf alles heeft ge
bracht, dan zal ik je mijn plannen
ontvouwen. Alleen wil ik je zeggen,
dat je geen zorgen behoeft te heb
ben".
Ongelovig en niet begrijpend zag
zij 'naar hem op. Hij kon toch niet
denken dat zij al dat g|eld van he,m
zou kunnen aannemen, dat hij jjaar
levensonderhoud en haar schulden
zou betalen? En Yonca? Wat vreemd
dat hij zo buitengewoinjo lief en zorg
zaam voor "haar was alsof er gleen
andere vrouw was. Het «was alle?
raadselachtig. Hij was buitensporig
in zijn giften. Net als toen al «met
die Sinterklaas-cadeaux'En die no
bele, eerlijke, flinke man, die zoveel
voor haar over had, moest zij* af
staan aan een andere. Die lieve,
lieve Karei, die zij altijd had lief
féhad, van haar jongemeisjestijd af,
ad zijn prachtige liefde aan een anjh
der gegeven. Toen in Breda was zij
er een tijd lang haast zeker van ged
weest, dat hij haar «ook liefhad, maar
hij had zelf haar doen weten en ge
voelen dat zij zich dat niet moest
verbeelden, dat hij, de volwassen man
met een schitterende positie, zoveel
aandacht voor haar had iof dót hij
ook maar enigszins verliefd op haar,
het schoolmeisje, zou 'kunnen zijn.
Toen was Uilênburigh gekomen en
hij... Neen, daarover wilde zij niet
denken. Ze zou het Karei niet moei
lijk maken, en bij hem niet de ge
dachten doen opkomen hoe lief zij
hem had. Hij mloest zijn wat 'hij
was, een jgoede vriend, die haar door
de moeilijke dagen heen hielp en zich
dan evenals destijds in Breda teru,g|-
trok. Om naar Yonca te gaan. Zou
zij hem niet eens naar haar kujinfen
vragen. Vragen óf hij verloofd was?
Och neen, dat zou lijken «op het uit
lokken van ee«n declaratie. Als zij
hem zo terloops eens vroeg of hii
een meisje kende dat Yonca heette?
Onzin natuurlijk. Hij zou zeggen ja
en dan vragen "hoe zij dat wist ejn
dan moest ze vertellen, dat zij al die
dagen daar aan gedacht hdd en hij
zou in een ohahnigtename positie ge
raken als hij tegenover haar moest
gaan uitleggen dat hij wel heel vrien
delijk en behulpzaam Wilde zijn je
gens haar, maar dat ze moest be
grijpen dat er een andere vrouw
was die zijn liefde had. Zwijgen en
het lot aanvaarden.
Mevrouw Wolff had de tafel ge
dekt en een broödmand met kos
telijke broodjes schaaltjes met toe
spijzen, koffie enz gereed gezet en
wenste meneer en mevrouw smake
lijk eten.
weg-Woudrichemsedijk werden pogin
gen gedaan. Het bestuur van het Wa
terschap „Oudland van Altena" zeg
de toe deze zaak binnen afzienbare
tijd te zullen oplossen.
Plannen zijn aanhangig voor de
stichting van ©en Ambachts- en Tuin
bouwschool in de streek.
De Sociale Sectie der Stichting stelt
pogingen in het werk om «een Maat
schappelijk Centrum voor gezinszorg
en Maatschappelijk werk in het le
ven te roepen. Een werkcomité werd
hiervoor aangewezen.
Kookcursussen werden georgani
seerd te Woudrichem en Hank. In
Dussen, Meeuwen en V©en volgen
VALST
De vrachtwagen met losse tank
van de melkfabriek Heusden, die da
gelijks de melkventers in onze om
geving van voorraad voorziet, raakte
Vrijdagmorgen het goede spoor bijs
ter. Door te ver uitwijken .kantelde
nabij de woning van H. van Veen
de tank van de auto en kwam ook
de vrachtwagen, na enkele malen om
slaan, onder aan de Maasdijk te
recht. Wonderlijk genoeg bekwamen
de twee inzittenden gjeen enkel letsel.
Een flinke hoeveelheid melk en «een
aantal flessen pap gingen verloren.
Een. aantal vrijwilligers slaagden er
met behulp van een andere vracht
auto in de pechvogel weer op de
dijk te brengen.
De landbouwer H. van Os,
terugkerende van melken, 'kreteg, met
de bus voorop zijn rijwiel,, manke
ment aan zijn vehikel en kwam In
een sloot terecht. De gevolgen lieten
zich ernstijg aanzien, doch gelukkig
„Nu gjaan we eerst eens flink eten
en dan praten. Praten, ernstig praten,
waar je je gedachten sterk biji moet
inspannen is zeer verkeerd onder het
nuttigen van spijs en drank- Je maag
heeft het bloed nodiigi voor dé spijs
vertering en bij het denkleni stroomt
liet bloed naar je hersens, zodat al
lebei die afdelinJgien tekort komen-
Hier Jo, wat denk je van deze sar
dines".
„Ja maar Karei, je moet nu toch
eens zeggen..."
„Straks Jo, straks zal ik alles zég
gen wat je weten wilt en1 nog wel
naar waarheid, maar nu .spreken; we
alleen over luchtige dingen, znalls over
liet feit, dat die kaas heerlijk is en
dat de koffie goed en met meester
hand is gezet. Ik ben blij; dat ik
deze proefmaaltiiid héb kunnen mee
maken omdat ik nu gerust er op
kan zijn, dat je het hier niet slecht
zult hebben. Mevrouw Wolf is bo
vendien een vriendelijke gastvrouw".
„Hoe kende je haar?"
„Ja, hoe ken je haar? M]en komt
zo in kennis met andere mensen.
Ik heb haar eens ontmoet bij Mas-
sink. Ziji heeft nog een dochter, die
bij haai* woont. Die is lerares aan
de huishoudschool. Je begrijpt dus
dat het middagmaal ook naar weten.,
schappelijke voorschriften zal zijln sa
mengesteld". 1
„Heb je de kamer voor een be
paalde tijd gehuurd
„Wel neen, je kunt komen en gaan
als je wilt. Eén payingjguest ben je.
Mevrouw Wolf is blij zo'n l'ieve huis
genote te krijgen".
„Karei je bent opgtewomdén en je
deze nog.
Door de medewerking der culturele
Sectie werd te Werkendam een turn
vereniging opgericht en zijn plannen
in voorbereiding om door middel
van een folder, waarin de aandacht
wordt gevestigd op het gevarieerde
landschap der streek, bet vreemde
lingenverkeer te bevorderen.
Uit de boven aangegeven opsom
ming blijkt wel dat de streek zich ge
lukkig mag prijzen het voorrecht te
bezitten dat zij over een volledig ge
subsidieerde Stichting tot bevorde
ring van de Welvaart kan beschik
ken, die aan vele streken van ons
land reden tot jaloersheid geeft.
constateerde de ijlinjgts «ontboden Dr.
van Steenis slechts enkele ontvel
lingen in het gelaat en zal de heer
van Os mét enkele dagen rust 'de
schrik ook wel weer te boven zijn.
Het echtpaar G. A. van de
Werken-van der Maas herdacht Vrij
dag 12 Mei j.l. odder grote belang*-
stelling; zijn 40-jarige echtvereniging.
Vorige week ging het gerucht
door ons «dorp als zouden enkel©
personen een hert «gesignaleerd heb
ben nabij de Drielse weterinjg. Des
avonds wist men zelfs te vertellen,
dat het dier ;gevangen en op een
bepaalde plaats ondergjebracht was.
En kele handelslui, belust op zo'n zeld
zaam koopje, togen naar het opge
geven adres, edoch de wel geziene
snelle viervoeter bleek nóg niet van
zijn. vrijheid beroofd te zijn-
BOMMELERWAARD.
De ring Bommelerwaard van
Herv. (Geref.) Mei s jes veiemij gingen
hield haar eerst© vergadering in .iet
schone kerkgebouw der Ned. Herv
igem. te Zuilichem.
Ds. v. d. Kooijl, predikant aldaar,
moet nu eens kialm1 bij fne komen
zitten en me vertellen. Ik bén klaar
met eten en nu gjaah we hier njog
een kopje koffie drinken. Róók ie
niet?"
„Ja gjraag. Jij ook? Neen? Nooit
gedaan hé?"
„Neen, ik heb er geen smaak in
en voor de aanstellerij! zoals vele
meisjes, doe ik het niet. Rem je gé-
reed om h# in te lichten Karei?"
„Zeker Jo. ïk moet dan even spre
ken over dinglen uit het nabije ven-
leden, die ik eiglenlijk liever niet
zou aanroeren, maar die dan nu-
maar ineens afgjedaam moet worden,
dan kunnen wij er vender over zwij-
«gien".
Hij deed een lange haal aan zijn
sigaar en zei toen:
„Ik heb je op die avond een
slechte raad gegeven. Ik had djat met
de revolver niet mjpeten doen. De
rechtbank heeft nu misschien gedacht
dat jij dat wapen naast hem had ge
legd en daardoor een minder gun
stige indruk gekregen van je 'tiour
ding. Ik gevóél schuld, grote en zwa
re schuld tegenover jou. Ik wil daar
voor boete doen en niemand kan
mij ooit uit het hoofd praten, dat
ik nu zonder enige spoor van twij-
fel of aarzelen verplicht ben Igjqed
te maken aaii jou«, wat ik aan jóu
misdreven..."
„Neen", riep Jo, „dat is..."
(Wordt vervolgd)
behorende bij het
Tendo's
geven rust en kalmte
N.V. A J TEN DOESSCHATE - ZWOLLE
De schitterende verlichting, die
door de Gebr. Kolff te Aalburg
was aangebracht aan de woning
van de uit Indië repatriërend sol
daat J. Nieuwkoop Azn., Polse-
straat C 128 te Aalburg.
Foto Vaesen