TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD Plaatselijk Nieuws Wachters SA1NAPIRIN jaagt kou en pijn uit Uw body Woonoord voor Gorepatriëerdon. Binnenland BI] DE BALANS VRIJDAG 27 OCTOBER 1950 No. 6816 voor het Land v. Heusden en Altena. de Langstraat en Bommelerwaard HEUSDEN De Heusidiense Hengel sportver eniging is voornemens om op Zon dag 29 Oct. a.si., de,s voórm. om 10 uur een onderling yisconcours te or ganiseren voor haar adspiranlleiden. Het bestuur zal Zondagimorgiën be slissen waar er gevist zal wonden. Er is voor het eerst een Konings- kruis aan. verbonden en aangezien elke ad spirant dit kleinnoori graag in zijn bezit hééft, zal het ©en vin nige kamp worden. Verder zijn er nog prachtige prijzen voor onze jeug dige vissers te winnen. Wij „wensen, ze van harte veel suc ces en goed weer. - Er werd bij de damclub j.I Maandag een slechte ronde gespeeld voor de onderlinge competitie. Nel is maakte een grote font, waardoor Nieuwkoop op gemakkelijke wijze de volle buit binnenhaalde. De Joode had aan Fitters wel een heel zacht eitje .„maar de klap op de vuurpijl was wiel de blunder van de Graag tegen Klaren, waardoor laatstge noemde: drie stukken voor kwam en zijn tegenstander geen schijn van kans meer gaf. Het aanzien waard was nog liet korte afspel van de afgebroken partij Klaren-Nieuwkoop, welke in remise eindigde. Speciaal door hiel verlies van de Graag Js de spanning zeer toegenomen, hetgeen uit de volgende stand blijkt: J. Klaren A. de Graag Giér. Jonker A. Nieuwkoop C. de Joode C. Bax C. Schaap W. Nelis Ant. Fitters 6 5 4 a 6 4 5 4 4 4 3 2 2 2 1 1 1 1 0 1 1 0 0 0 4 ,9 8 7 0 6 4 2 2 0 Maandag 6 Nov. begint de damclub V I). aan de hoofdklasse van de Ned. Da m bond. Het eerst komt ze uit te gen D.G'V. te Raamsdonksveer. De kprdenrangschikking is ditmaal: 1. A. de Graag; 2. Ger. Jonker; 3. J!. Klaren; 4. C. de Joode; 5. A. Nieuw koop; 6. C. Schaap; 7. C. Bax; 8. Aj. de Rooij; 9. W. Nelis; ,10. *A. Kra mer. Maandag: 30 Oct. in het clublokaal Hotel „Central" voortzetting der on derlinge competitie om half acht. ANDEL Het bazarcomité van „Helpt Elkander" verzoekt mede te delen, dat van de inwoners der gemeente, naast veel giften in natura, ©en^ be drag' in geld werd ontvangen van f254. De bazar leverde méde tenge volge daaraan een flink batig slot op. -* Bij een twieetal veehouders in deze gemeente zijn aan komen lopen een 2-tal pinken. Inlichtingen ten ra ad huize. De heer G. C. van Houwelin- gien, onderwijzer aan de Chr. school alhier, zal deze week naar Hardinx- vekl vertrekken. BABILONIëNBHOEK - Tot grote vreugde van de in woners van ons dorp is dezer da gen gereedkomen de 'herbouw van het torentje op de Ned. Herv. kérk:. Een heldere klokketóon en duide lijk© wijzerplaten geven nu de tijd weer en een fraai gie,sty leemde baan wijst de windrichting .aan. Onder leiding van de Centrale Technische Dienst in het Land van Heusden en Altena hebben meerdere vaklieden hier getoond, dat zij nog voldoend© vakbekwaamheid bezitten om samen iets te maken, dat vreugde geeft voor oog en oor. Van verre is het slanke jorentje te zien en als de zon speelt op da donkere leien,en de koperen liaan en bal, dan is het te begrijpen, dat het Broekse volk trots is op dit bezit en de klok hun bede en dank ver tolkt. De aanbesteding vond plaats op 26 Mei 1950, de gunning op 28 Juni 1950 gereedgekomen 13 Oct. 1950. Aan deze herbouw hebben mede gewerkt Timmerwerk: C. Vos te Meeuwen; srnidswierk: C. Prins© te B,-Broek; schilderwerk: J. M. die Joode en Zo nen te Meeuwen; lood- en zink werk: H. v. d. Brink te Meeuwen; koperen haan en bal: M. E- Rich ters te Hensden; leidekkers werkP. J. Broieders te 's B oschbliksembe veiliging: Fa. A. P. W. Brood te Am sterdam herstel torenuurwerk en le veling klok: Fa. v. d. Kerkhof „De Klok", 'Aarle-Rixtel. De klok is gegoten in de gieterij dier N.V. Petit en Fritsén te Aarle- Rixtel in toon „Cis", middellijn 73 cm, gewicht 225 kg, met opschrift: „Ik, Tolk vap. 't Broek,sche Volk Verklank, hun bede en dank". Geroofd 1943 Vernieuwd 1950 Ontwerp, directie en toezicht: De Centrale Technische Dienst in het Land van Heusden en Altena. 's-GRAVENMOER Vrijdagavond zal dan het con cours worden geopend, dat is uit geschreven door het Chr. Dameskoor en het Chr. Kinderkoor alhier. Aan dit concours zal worden deel genomen door 1 Harmèuiekorps, 2 Fanfarecorpsen, 2 Kinderkoren, 5 Mannenkoren, 7 Gemengde koren 1 enkel kwartet, 3 dubbel kwartetten, 3 duo's, 1 tamboiergroep en 57 so listen, zowel vocaal als instrumen taal. De definitieve dtaums zijn nu pok bekend en als volgt: Zaterdag 28 Oct., aanvang 14 uur. Woensdag 1 Nov., aanv. 15.30 uur.j Vrijdag 3 Nov., aanv. 19.30 uur. Zaterdag 4 Nov., aanv. 14 uur. Zaterdag 11 Nov., aanv. 14 uur. VEEN Voor deze gemeente zijn de ke uringsd ata h uissl ach tingsper iode 1950—1951 vastgesteld o,p: 8, 11, 16, 18, 22, 25 en 30 November en 2 De cember 1950. Op iedere keuringsdag zullen ma ximaal 10 keuringen kunnen worden verricht. De aangifite moet tenminste vier dagen tevoren geschieden, terwijl het aanbeveling .verdient te slachten op die dag voorafgaande aan die keu ringsdag. ZUILICHEM De op Zaterdag j.I. gehouden collecte ten bate van de Stichting Chr. Blindenhulp „de Fakkels bij een", heeft opgebracht f42.27. Alle geefsters en gevers hiervoor hartelijk dank. In het bijzonder een woord van dank aan de collectrices. Het huidige woonoord Schatten berg heeft een veelebewogen geschie denis achter de rug. Toen het om streeks 1937 werd ingericht, was het bedoeld als opvangcentrum voor hen, die over de grens vluchtten en in Nederland hun redding zochten. Ge durende de bezettingsjaren kreeg dit kamp een beruchte naam, doordat het als doorgangskamp voor de Joden w.erd bestemd, die via Westerbork in grote aantallen naar het Oosten werden vervoerd. Na de bevrijding waren het de politieke delinquenten, die in de barakken werden onderge bracht. En thans dient het voor de tijdelijke huisvesting van de gerepa- trieerden uit Indonesië, waarvan er in het momenteel als woonoord in gerichte kamp thans ongeveer 700 personen gehuisvest zijn. Voor het einde van dit jaar worden in totaal nog ruim 18700 personen uit Indonesië in Nederland ver wacht, zowel burgers als ex-KNIL- militairen. Het probleem om ai deze mensen te huisvesten, is er een van de groot ste orde. Maar met huisvesten alleen is men er niet. Talrijke vraagstukken doen zich voor, zowel op sociaal als economisch gebied, die om een op lossing vragen. Wij werden in de gelegenheid ge steld om ons in dit woonoord per soonlijk op de hoogte te stellen van de gang van zaken en kennis te ne men van de wensen en verlangens, die onder de bewoners leven. Onze totale indruk daarbij is geweest, dat er met voortvarendheid gewerkt is om het de bewoners zo gemakkelijk mogelijk te maken en de weg terug naar de normale Hollandse Maat schappij zoveel mogelijk te effenen. Uiteraard zijn bij dit moeilijke werk fouten gemaakt, maar nog dagelijks tracht men daarin verbetering te bren gen, al blijven er dan ook nog vraag stukken over, die niet zo eenvoudig op te lossen zijn. Dit opvangcentrum Schattenberg doet bij de eerste aanblik nog steeds aan als een kamp. Nog staat het prikkeldraad gespannen langs de pa len en wanneer men het woonoord binnen wil gaan, is er een portier, die mensen met minder eerlijke be doelingen de terugweg wijst, want er zijn altijd nog lieden die goederen aan de gerepatrieerden trachten te verkopen, tegen onredelijk hoge prij zen. Anders wordt het wanneer bo nafide bezoekers worden geweerd. Overigens: de bewoners zelf ge nieten een volledige vrijheid. Zij kunnen gaan en staan waar zij zelf willen. Maar het is ook te begrijpen dat zijdie voor een groot deel reeds jaren achter het prikkeldraad 'heb ben gezeten, nu eindelijk wel eens in een omgeving willen leven zonder prikkeldraad.' De Coördinatiecommissie voor ge- repatrieerden heeft geen gemakkelijke taak. Nog vele duizenden komen er terug uit Indonesië en het grootste deel van hen staat vreemd tegenover de Hollandse Maatschappij. Alles wordt in het werk gesteld om hen het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken en hen de voorlichting op velerlei gebied, die zijn nodig heb- te geven. In het voor gezinsbewoning inge richte deel van dit opvangcentrum zijn momenteel ruim 200 gezinnen (rond 700 personen) gehuisvest. Aan de uitbreiding van deze capaciteit wordt echter voortdurend gewerkt. Spoedig hoopt men in staat te zijn om nog aan ruim 100 gezinnen meer tijdelijke huisvesting te verlenen. In 1950 worden namelijk 9700 bur gers verwacht, en bovendien nog aan ex-KNIL-gezinnen nog 9000 perso nen, terwijl voor de eerste helft van 1951 het vervoer van ^„burgers" op 16000 wordt geraamd. Daar ongeveer 60 pGt. van deze gezinnen niet over een eigen opvang- adres beschikt zou voor het lopende jaar moeten worden voorzien in huis vesting voor ongeveer 2500 gezinnen en voor het eerste halfjaar van 1951 voor circa 2100 gezinnen. Dit alles stelt de betrokken irütan- ties voor enorme problemen, omtrent de oplossing waarvan men zich nog geen definitief beeld heeft kunnen vormen. Een van de wegen die men daartoe inslaat, is, om het voor de gemeenten zo aantrekkelijk mogelijk te maken, mensen uit de woonoorden in de gemeenten op te nemen. Was het voorheen zo, dat men voor elke 4 gezinnen die men opnam, bouwvolume kreeg voor een duplex- woning, thans zal voor het opnemen van gezinnen uit woonoorden een aanmoedigingspremie aan de ge meenten worden verstrekt van 25 procent. Groen inplaats van knipperlicht. Volgens de nieuwe Wegenverkeers- wetgeving ligt het in de bedoeling het witte licht van de knipperlich ten voor spoorwegkruisingen te ver vangen door groen licht. Voor de kleur van de rode seinlichten wordt dan gekozen oranjerood en voor die van de groene seinlichten blauw groen. Zoals bekend, betekent een eventueel blijvend brandend oranje- licht bij deze installaties, dat het sein buiten werking is en dus de grootste voorzichtigheid is geboden. Steriliseerketel ontploft In de melkfabriek van de Verenig de Veluwse Melkfabrieken te Nun- speet ontplofte Maandagmiddag een steriliseerketel, waarin zich verschei dene flessen melk bevonden. Vijf personen, die in de afdeling werkzaam waren, bekwamen min of meer ernstige brandwonden. Ze zijn per ziekenwagen naar hun woningen vervoerd. Die ravage in deze afdeling der fa briek is groot. cVlijmen van cTjfmen AMBON. De waarheid over Ambon is: Men tracht in de Molukken, Een volk, ons door de eeuwen trouw, Voorgoed te onderdrukken. De „Rechtsstaat" Indonesië, Verkracht alhier bet recht. Geen zelfbeschikking immers is, Voor Ambon weggelegd. We zien hier bij vernieuwing weer, Wat bruut geweld vermag. Als er geen hulp komt krijgt dit volk, De dodelijke slag. Dan is een volk vol moed en trouw, Voorgoed de mond gesnoerd, En wee de Ambonnees die dan, Nog tegenactie voert! Het droevige van dit geval Is dat wij heel niet helpen, Al komt men ons met S'.O.S,„ Als 't ware overstelpen. 't Verbloedend Ambon heeft het toch, Gans anders wel verdiend. Haar trouw en moed en dapperheid, In 't rechte licht beziend. Zeer zeker denkt de Ambonnees, In deez' benarde dagen: Wddr blijft de hulp uit 't Moederland, Na ons herhaaldelijk vragen? TIJ MEN. Ijaudbouwein igratie naar Canada Nederlandse emigranten voor Ca nada moeten aldaar nog kunnen deel nemen aan de werkzaamheden die aan de oogst voorafgaan. Daarom dienen zij in de maanden Februari tot Juni hun bestemming te bereiken. De formaliteiten, die aan het vertrek voorafgaan, nemen veel tijd in be slag, zodat aanmelding vóór Decem ber gewenst is. Wie zich dus na 31 December 1950 aanmeldt, kan niet vóór begin 1952 vertrekken. Voor emigratie naar Canada kun nen in aanmerking komen landarbei ders, boeren en tuinders (ook al heb ben zij enige jaren dit vak niet meer uitgeoefend) en enkele ambachtslie den van het platteland; voorts per sonen, wier familie of kennissen in Canada hun overkomst aanvragen. In Canada wordt voor een werk gever en een onderkomen zorg ge dragen. Vóór men vertrekt zijn naam van werkgever en plaats van bestem ming bekend. De reiskosten kunnen geheel in Nederlands geld worden voldaan. El ke emigrant boven 15 jaar kan voor ongeveer honderd Canadese dollars aan geld medenemen. Met de speci ale emigrantenschepen kan boven dien huisraad worden vervoerd. 60 varkens in vlammen omgekomen. Twee grote schuren van de land bouwer P. Bolt te Bedum zijn een prooi der vlammen geworden. Deze schuren waren ingericht als varkens- mesterijen. Zestig varkens zouden in de vlammen zijn omgekomen. Ver tegen w oorl diger van Z.-Molukken Het bureau Ter Zuid-Molukken deelt mede, dat met ingang van 1 I November 1950 de heer E. A. Kaij- iadoe is benoemd als vertegenwoordi- ;ger van de „Republiek der Zuid-Mo lukken" in Nederland. Hr- Ons Feuilleton door W. Kerremans 90) Ik heb nogal eens over die woor den gedacht en ik begin het inzicht van Thèrése te delen". „Ja", vervolgde Massink naden kend. „Dat dacht ik, maar ik deed niets om de fout te herstellen. Ik dacht, Roelants heeft natuurlijk al lang een andere goede plaats gevon den en ik koos een opvolger. Dat was een zekere mr. Ham. Een koste lijke kwast. Een kérel overbruisend van levenslust en durf, maar geen gram jurist. De flaters die dat heer heeft gemaakt zijn niet te geloven. „Stukkies", noemde hij dat, als hij fouten beging of iets verzuimd had. Dan kwam me die clown met een halflachend gezicht, alsof hij binnen pret had, me te vertellen, mr. Mas sink, ik heb weer een stukkie ge had. Ik heb de scheidingsacte van mevrouw van Peuteren naar notaris van der Heide gezonden en de acte van overdracht naar die mevrouw. Nu zijn ze alle twee erg kwaad en ze zullen wel bij u komen. Dat gin,g niet langer en toen ik hem dat zei,. lachte hij als iemand die een buiten kansje had. Groot gelijk hebt u, me neer Massink en ik snap niet dat u het zo lang met mij hebt volgehou den. Ik ga er vandoor. Ik ga naar zee. Dat heb ik altijd gewild, maar de oude beer wilde er niet aan. Weg met de wet, boeken, acten en pa pierrommel: en toen zong hij, dat de buurt uitliep: „Kom dan jongens en ga mee, naar de zee." „Een jaar of wat geleden heb ik hem nog eens ontmoet. Hij kwam bulderend van de lach op me af en zag er uit als een gebronsde zeero ver." „Nou geen stukkies meer, meneer Massink", zei hij. „Het gaat me nu best." „Ben je werkelijk zeeman?" „Niet alleen zeeman, maar tevens smokkelaar en ik verdien meer dan ik ooit als jurist zou verdiend heb ben. Wat ben ik u dankbaar dat u mij de bons hebt gegeven. Dit is leven! Varen,^avonturen, waaghal zerij 1" „Nummer twee was een geheel an der type. Een volslagen draak. Hoe hij heette doet er niet toe. Hij was even zuur als zijn voorganger jolig was en even precies als die zeeman slordig. Maar hij was ook deftig. Schrik niet, deftig en uit de hoog te. Hij deed alsof ik bij hem in dienst was en of hij mij een grote dienst bewees door me daar te laten zit ten. Van de eerste dag af voelde ik dat ik het niet lang zou uithouden met die opschepper. Ik heb 't bijna twee maanden gehard. Maar toen zei bij op zekere dag met zijn majestu euze en eigengereide stem: Meneer Massink, ik zou gaarne zien dat u. Ik liet hem niet uitspreken. Ik ging naar hem toe en brieste hem tegen zijn houten kop aan: Weet u wat ik graag zou zien? Dat u spoedig ver trok." „Ik heb me in mijn leven nog niet zo lekker gevoeld als toen ik dat te gen Jupiter had aangekwakt. Ik ge niet nog als ik er aan denk. Daarna heb ik het niet meer geprobeerd en ik dacht dikwijls aan jou, Roe lants. Hoe plezierig wij 'tmet elkaar konden vinden en hoe goed je was voor je werk." „Ik informeerde naar je, maar kon je niet vinden. En nu kreeg ik van morgen een brief van een zekere Waller bij wie je gesolliciteerd hebt en die mij om informatie naar jou vroeg. Ik heb direct alles in desteek gelaten en heb een auto genomen voor je me zou ontsnappen. De ge vraagde informatie kan Waller krij gen, maar ik zal er bij zeggen, dat ik hem voor ben geweest en dat ik je heb gegrepen. Tenminste als jij wilt natuurlijk." „Willen?" juichte Roelants, „mijn heer Massink, ik zou om de hals willen vliegen..." Massink wees naar Yonca en brom de: „Neem haar liever." „Ik ben al een paar weken opzoek naar een baan en nu komt u mij aanbieden, waar ik in mijn stoutste dromen niet op had kunnen hopen, uw prettig kantoor, uw interessant werk. Ik neem liet aan zonder dat u mij uw voorwaarden behoeft te noe men." Op dat ogenblik schoot het Roe lants te binnen dat hij niet meer de som beschikbaar had welke Massink verlangde voor de associatie en in eens hield hij op. „Wat is er vroeg Massink ach terdochtig. „Is er iets wat je ver hindert voort te gaan met je bezie lend gesprek." „Ja," antwoordde Roelants een octaaf lager. „Er is iets en wel iets heel belangrijks. Mijn vermogen is deze jaren verdwenen." „Daarin ben je de enige niet. Heb je niets meer?" „Amper tien mille." „Kijk eens naar je vrouw. Hét lijkt of er een paar lichtjes bij baai- zijn uitgeblazen. Let nu eens op hoe ik die weer ga ontsteken. Je moet wat geld achter de hand houden. Die paar mille die je zoudt kunnen missen betekenen niets. Ik heb ©en ander plan. We sluiten een huurkoop contract. Jij komt weer op jé oude plaats en je geniet een salaris van bijvoorbeeld f 5000 met een percen tage van de winst. Ik trek me over jjenige tijd terug en de rest van de winst is afbetaling van de koopsom. Kijk eens, de lichtjes bij mevrouw branden weer. Zij had me al verteld van je zoeken naar een behoorlijke plaats en ik zocht naar jou, zodat wij elkaar nu gevonden hebben. Denk eens na over mijn voorstel, dan kunnen we de condities nader be spreken en op papier zetten." „Mijnheer Massink", zei Roelants met stokkende stem, „ik behoef over uw schitterend voorstel geen ogen blik te denken. Natuurlijk neem ik het met beide handen aan en ik ben u onuitsprekelijk dankbaar voor uw prachtig aanbod. Yonca, jij vindt toch ook -." Yonca trad op de heer Massink toe en reikte hem haar beide han den „Ik ben u zo dankbaar,, dat ik al leen dit maar kan zeggen, dat ik dankbaar ben. Voor Karei in "de eerste plaats en voor mij en de kin deren niet minder. Nu kan hij weer zijn werk gaan doen waar hij zoveel van hield en ik weet hoe zwaar 'het hem is gevallen dat hij bij u is weg gegaan en dat hij geen hoop meer bad nog eens bij u terug te komen." (Wordt vervolgd). behorende bij het •v» 5 2 '1 2 2 0 3 JO 3 0 4

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1950 | | pagina 5